ԱՆԱՀԻՏ
47
վրայ
փչեքք էր
շյ՚^՚էԸ.
^
լ
ա
յ
ս
կերպով
Իսմայիլա–
թուէին
եւ կո մարզուէին,
այն Հաւատքով
եւ թե­
կան Արեւելեան
(
շ՛" ր գի յէ)
պետութիւնը
վերչ գտաւ
լազրութեաճր
որ,
եթէ իրենց պետին
Հնազանդին,
ճՂ՚օեին ՝.
երկրաւոր
եւ երկնային
Հաճոյքի
կր տիրանան, իսկ
եթէ Հտկաււակին,
րսլիտենական
ւլղՀւ,ան եւ
զժոիւ–
Հ I I
Ո Ա
Ն
»
I I
Պ ՊԱՀԻ
ք / ՛
տանչ,սնքնեբոլն
կ՚ենթար՚լա
ին :
Այս
ոլղղու–
•
ԲՈ՚Լ1\՝Բ1\աԵ
տ\ԶյՈ\ԿԵՐՊՈԻԹ1–ԻՆԸ
թեաճբ եղահ դաստիարակութեան
ընթացքին,
լաա
անդաս՛ներ, փոքրիկ
Հնազանդութեան
Տր
տռթիլ
եւ.
Ինչպէս տեսանք,
Հասան ԱտպպաՀ կրօնական
կ
ա
–՝
անոնց Հաճոյք պատճառելա
Հաճար, ճտսնա–
դիՏակի
տակ
կազւ1ահ էր դաղտնի
ընկերակցութիւն
լո
ք պարտէզներ
կր յարդարոլէին
: 1\
յս պարտէզ–
Տր, ԱպտուԱսւՀ - Մէյճոլն-էլ֊ԳատտաՀի
երկու
դար
ս
^րր, գեղատեսիլ
վայրերու
ճէչ, չրարբի
դետնի ւիը–
աո
-
աչ գհտհ հրադրին
նՏան, նպատակ
ունենալով
ր՚"յ ճշակոլահ
դոյն զգոյն
հաղիկնհրով
ու
ցայտուն
չնշել
բոլոր արգելքներր,
որոնք կրնա յին խոչընդոտ
չատրուաններով,
ակնապարար
տեսարան
Տր
կր
Հանդիսանալ
Պարսկաստանի
ճէչ սուլթանական
գա–
պարզէին։
Բնական
այս
գեղեցկութեանց
կողքին՝
Հի
Տը ՀաաոաաՏան
եւ Հին պարսկական
կրօնի վե–
Հանգստաւէտ
աթոռներ,
հառտխիտ
խորշերու
ճէչ՝
բազարթոլՏին
:
Մէյճոլն
եւ ԱապպաՀ՝
պարսիկ
Տարգագեաիններէ
կաղճուահ
թաւշեայ
անկողիններ,
ազգին ազատադրուճը
անոր իսլաՏական
կրօնքէն
գիչերուան
րնթացքին
աճէն կոդՏԷ
պլպլացող
ճր–
ձերրազատՏան
Տէչ
կր տեսնէին, որով երկուքն
ալ
րագներ, այդ եդեճավայել
պարտէզներու
դիւթական
իսՏա յիլական
խորՀրդապաշտ
աղանդին
կրթնահ՝
երեւոյթը
աւելցնելով,
ֆէտայիներու
աչքին
իրա–
գաղտնի
կաղՏակերպոլթիլններոլ
Տիչոցով
ոգի
ի
կ
աս
արքայութեան
Տր պաարանքր
կոլտային
:
լլււին կ՚աշխատէին
ա յդ գաղափարականին
Հասնե–
Պարտէզներու
Տէչ
կր գտնուէին
նաեւ
քէօշկեր,
լու։ Առաւելապէս
ֆարսի
զրադաշտականները
եւ
դղեակներ
եւ պալատներ, որոնց ներքին
զարդարան–
Տանիքականներր
յարահ
էին իսՏա յիլականութեան
ք / ՛ "
ՀաՏար, ո՛չ դրաՏ, ո՛չ ալ աշխատանք
կր խր­
ել Պարսիկներէն
ալ անոնք, որոնց երակներուն
Տէչ
Ցայուէր:
Արաբական
եւ րիլզանդական
գեղօրներ,
տակաւին
կ՚եռար
Հնդեւրոպական
արիւնէ։
սեղաններու
վրայ
շռայլօրէն
դիղուահ
պարսկական
Հասան ՍապպաՀ՝ յեղափոխական
հրադրով
Տը
րնտիր ղորդեր այղ զրախաին
ՀՏայքր
կ աւելցնէին .
ր,. լ լ \ լ լ /՛լ լ
(
լ
լ լ
ւ
Պարտէպին ճէ$՝ ճետառսհա
։
Թափանոիկ
ոդեստնե–
ոէչտեզ
ելած
ել
րր Հետեւորդեերր
երեք դաստգար֊
֊
XI
լ
՛
ւ
ժ I Ղ
0 1
I Լ1
գի բաօ՚նահ
էր, ֊
ՏսփՏէր, ՐեՖիէքէէր
ել
ՖետէԱ–
Ր"
Լ
°Վ
՚
ՒթՒ""
հ
ՏտնկաճարղոլՀիներ
ել պար–
11
լ ^ ւ
•
ձ ֊,
; ՚
՚ .
<
<
ր
ո լ
ճանինեո,
ֆէտտ
ւենեոոլ
հառա ւուՔեան
եո դտա–
ւ||ւյ
Աներ,
կաւ)
սեր սկչ տարածուաօ
րառով
ւՕհ–
՚ ՚ ՚ ՚
« ՚ •
<) I
1
Լ
լ.
տ ա յ ի ս է ր ։
"
էհի" •
Տսփսօ՚րը
պաշտօն
ունէին
ժ՛ողովուրդը
Հրալի–
Այո րոլոր ՜ճոխութիւնք
ել շռայլանք
Տիա՚կ
րել իսՏա յիլական
աղանդին
եւ սորվեցնել
կրօնա– նպատակ
Տը ունէին,
գրգռել
զգայարանքները,
ար­
կան
սկզբունքները։
Հ՝հ%րդներր,
որ
Շեյխ - ի ւ յ -
հարհել
կիրքերը
եւ այդ
կերպով
արթնցնել՝
ֆէ–
ճեպեյ
ալ կր կոչուին, իսկական
կրօնաւորներ
են,
տայիին
Տէչ՝ կեանքր
ապրելու
խորունկ
ՏարՏ
ա
չ
որոնք \շ
V^ ^ ս X (1© 13 1\1օՈէՁ§Ո©/>֊
կաՏ
1-
եիսի
%
շէյԻ՚Ի*՛
ՀրաՏանները գործադրելով
այո
բոլորին
Աք ահրին
Հետեւորդներն
են.
իսկ
3)
ետայի1ւէ|ւյւ՝
րկիսի
տիրանալու
բուռն
զգացուՏ
Տր։
էք՚՚լէրԻ
ձեռքին
տակ
կրթուահ
ոչնչականներ
(
ո1֊
0
յ
Ա
գրախտանՏան
պարտէզին
Տէչ,
դոնէ
Տէկ
հԱւՏէ©)
էին, որոնք իսՏայիլական
կրօնի Հակառս,–
քանի
օրուան
կեանք
Տր
վայելելոլ
Հաճար,
ֆէ–
կորդները
սպաննելու
պաշտօնը
ունէին
եւ
իրենց
տա
յէ
,
կ պարտաւոր
էր իր պետին ՀրաՏանը
կա–
կատարահ
ոճիրներուն
կարեւորութեան
ՀտՏեՏաա
տա
րել,
առանց
րնկրկելու
տրուելիք
>1 աճունակին
պարգեւներ
կր ստանային։
կաճ. պայճաններոլ
դժնէութեան
առչեւ։
Եղահ
են
Այս երեք կարգի ճէչ ֆէտա յիները
աճենէն
շատ
ճր ֆէտայիներ
որ, օտար երկրի ճր ճէչ դրտ–
կարելորներն
ու կարդապաՀներն
եղահ են: Տակա–
նուող վտանգաւոր Հակառակորդ
ճր սպաննելու
Հա­
լին անչափաՀաս
տարիքի
ճէչ, ապագային
ֆէ–
ճար՝ տարիներ վատնահ
են, աճենայետին
թշուա–
տայի
արձանագրուելիք
տղաք,
Տաիներու
տան
ռոլթեանց
եւ զրկանքներու
տոկալով։
ճէչ, խիստ աչալուրչ
Հսկողութեան
ճը տակ
կր կրր–
Տաիները
երբ ուզէին
ֆէտայի
ճը ոճրագոր–
Fonds A.R.A.M