ԱՆ ԱՀԻ Տ
Հաւաժրգին
եւ անաաոր քեղ պիա ՝ երգեՊ։։
ֆեբուսի՛ն
Հաճոյագոյն
չիք ԷՀ քա՛ն
ա՛յն որ ձօնուած է
Վարուոին։
Օ՛ն ր
Ա
էլրսէ,
Մուսա՛։
՛
Բրոմ՛իս եւ Մր1ւասիլ
ւ/՚անուկներ
Գշւոան
այրի
ժ՚ւՐԷՀ
Աիլենոսն, որ երկրնցած
կր ՔՐ"էր.
իր երաէլներն, րսա սովորի՛ն, ուռան՜ գինւով
իրիկուան,
ՀւաւՐփրրակն ալ գլխէն
ինկան՜՝ ւիռուան՜
Հեռուն
բաւական.
Ծանրր բաժակ
մ՚՚իր
ձեռքէն
գեռ կսփւ էր՝ ւՐաշա ծ իր
կանթէն։
Յարձակելով
ղի երկուքն ալ, երղ ի յուսով,
ներն
արգէն
7
յաա իւ ա բան էր
—,
շաւՐվւր րակովն իր կր կասլեն
զայն
վւութ՜ով։
Նայագներէն
գեղեցկագոյնն՝
կասաւ
Եզլէն ալ շուտով
Երկչոտ
տրղոց
օգնութեանր։
Աիլ ենոս երբ իր
աչկունք
Բացաւ,
քյգլէն
կարժիր
թրթով
ներկեց
անոր ՜ճակատ,
քունք։
Ան ժպտելով
խաղին
վրրայ՝
«
ինչո՞ւ կապանք
ինձ, րսաւ,
Կր Հիւսէք,
գէ՚հ
տրզաք, թողէք,
րրաննիգ է արգէն
րաւ։
Երգ
կ՚ուզէք Գ"
լ
ք օ՛ն լրսեցէ՚ք.
երգն
երկուքիգ
է
ժիայն,
իսկ ասոր տաժ պիտի այլ վարձք։» Ե՛– րսկրսալ
նոյնՀեաայն։
իսկոյն
Փսյլնոս եւ գազաններ
րսկրսան
գա՚շրն
ժէկ սլար,
Բարձր ր կազմէին ալ գագաթն
իր կր տատանէր
յաժրաբար։
Պառնասական
իսկ ժայռեր
տ՝յնքան չեն բերկրիր
ֆեբուսով,
Ոչ ալ իսւՐար եւ Հշռոգոոլ
Որվւէոսի
սլարզ
տեսով։
ՀիւՐայ
կ՚երգէր
ան թէ ի՚նչսլէս,
պարապին
ԺԷՀ աՀագին,
Աերմ՚երն
երկրի, օգի, ն՜ովու նոյնպէս եւ լոյն՜
կրրակին
Հաւաքուեցան,
եւ թէ ի՚նչպէս
տարրրներէն
այս բոլււր
Արարաններ
ն՜րնան։ Նախ ժեզկ
երկիրն առաւ ձեւ
կըլ
ո
ր>
Յետոյ տակաւ
պնղ ացալ, իսկ նովեր
սաՀւՐան րսաացան.
Արարան՜ներ
կամ՛աց կամ՛աց շօշսւվաւն ձեւ րզգեցան.
Եւ երկիրր. մ՛են՜ զարմ՛անքով,
սւեսալ
վ
ւա
յէիէ
նոր արեւ,
ԱւՐպերն ալ, վե՛ր քաշուած
երկրէն, կր թափէին
յորգ
անձրեւ.
Անտառնե՝րր
կր սկրսէին եւ բարձրանալ
եւ ա՜ճիլ.
Անասուններն
ալ անն անօթ
լերանց
վրայ խառն ր
չիլ։
Յետոյ
պատմեց
Պիո֊այի
քարն եւ կռոնոսեան
տիրութիւնէ,
Յիշեց
Հաւե՚րր
կովկասեան
եւ Պրոմ եթեայ
գողութիւն,
կորած
Հիլասն ո՞ր աղ բիւրի
մ՛օտ կանչեցին
նաւաստիք,
Պատմեց,
ի՚նչպէս
«
Հրլա՚ս, 2,րյա՚ս»
կր/չնեց ծովու
բոլորտիք.
Եթէ
երբեք
չրլլար
նախիր,
երՀանիկրէւ
ՊասիփԷ
Ք,իւ1ւանժան
երրնշ^ի ւՐր սիրովր
զայն կր
սւիոփէ։
Որոշ վեր ասլաՀուէաեր
՛
ներելի կր դաո՛նա՛ս
սակ ա յն երր Վիրգիլիոս
Հովուական
կեանքի
իր սիրուն
սլաակերներուն
կր խառնէ
այլա–
լւանութիւններ
եւ ժամանակակից
անցքերու
ակնա րկութ
իւններ. երր ձիտիրոսի
մր կամ
Մ ելիրէոսի
մր, Լիկի ղաս ի մր կամ
Միրիսի
մր րերնով կ ա ր ա ա յա յաէ իր երա խա
աղիտու֊
թիւնր
ղէսլ ի Ոկաաւիանոս
եւ կամ իր գրա­
կան նախապատւութիւնն
ու Հ ա կա ոա կութ
իւ–
նր։ Այս վարուելակերսլր
սոր
ժամանակին
գործառած
էր ինքր
իՒէոկրիտոս
ալ,
մեծապէս
նպաստեց
Հով՛ուականներու
յաջողութեան։
Այսօր
կարելի չէ այղ վարուելակերպին
մէշ՝
յաճախ
արուեստական
եւ կեղծ բաներ
չտես֊
նել։
Այսպէս
Ժ,րղՀովուականր,
որ
ամենէն
նորն ու ամենէն
շատ մեծ
ղեղեցկութիւններ
Fonds A.R.A.M