ԱՆԱՀԻՏ
2 3
ա սահ լինելու
էր, որ կրցահ էր կո՛րդ ձ՝ր խաղեր ու
փորձեր
լլնել, որոնք ա յմճուս ա Հա դնա դղորդ
լուրե­
րու ու գրուտհքներոլ
տուն տուին, շրջականեր ո ւն
ճէջ Հաճրաւեալ էր ասով եւս, եւ աճէն խրախ­
ճանքներու,
տօնակատարութիւններու
ճէջ
ննճէն
կր փնտո-ուէր. փորձեր, որոնց պաաճութիւնր
ճեղ 1ւս
փոքրերս
զարճացոլցահ էր երր կր լսէինք, որով­
Հետեւ
ք^ինկեանի ճէկ քանի տուներու Հետ րարեկա–
ճութիւն ու աղղական ութիւն ու խնաճութիւն ու­
նէր 1ւ իր հեր օրերուն տեսահ ու լսահ ենք °փ
ս
քր
Հ
1\
կնի իրշատ ճտերիճ րարեկտճներէն
Թոդաթլեան
/
Հի վան էֆէնտին, ականատես
վկան իր
ղորհերուն
ու քաջագորհութէւններուն,
ա՜ յնչտփ
դրուատանօք
կր խօսէր այդ րնտհին
Հան ձարին ու արտակարգ
յանդգնութեանր
ճասէն՝
՚
հեւերու
(1)
յատուկ. Թօ–
գաթլեաններր
ՇէՀիր
ւ
Լէքիէի
անունով կր
(
ք"Ր^"Ր~
քուէին Ակնէ ճէջ ^
լ
էն ազդեցիկ գերդասաանր ե–
գահ էին սէտՀ ճրու 1'նճԷն ալ իրենց
Հովանաւո­
րութիւն ր ճիշտ վայելահ,
1
ւ աներկիւղ
կաււավարու­
թենէն՝ ՍէտՀ ճր 2յ*ջանայի՛)
սարսափն էր եդահ
։
Օր
Տր ճիվան
էֆէնաիին
կ՛ր՛՛է թէ՝ «Եղու-բ
էս
ՏեռնիՏ
ու դուք
ինհի տարէք
թաւլելու)), կր Հաճաձայնին.
ու աՀա երեկոյ
ճրն ալ լուր կր տարաձայնուի թէ
Ննճէն
ճեււեր է ՇէՀիր
1
Լէքիլէնց
տունր.
լսողներր
աճենքն ալ կր տրտճին ու սուզր կր ճանեն, րաց է
տնոնցճէ, որոնց աՀն ու սարսափր
եղահ էր, եւ
կաււավարոլթենէն,
։
Լ
ա
՛
շարունակ կր զրազեցնէր :
//
եււելական
աճէն
արտրողոլթէլն
եղահ, լուադուահ,
սլաանուահ, դա դա դէն ճէջ սլաււկեցուցուահ,
գլխին
աշտանակ
ճր ճոճով ու խնկաճանով
խունկի հխուճ.
աււաւօտուն
քադքէն ու րոլոր գիււլերէն կր Հասնին
Արեգի՝
ՇէՀիր
Լ
ԼէքիէԻԻ
տունր,
նճանասլէս Ա֊
ււաջէւորդ, տէրտէրներ,
դսլիրներ. տան կարդր կր
կատարուի, եւ աՀա ճեււելական
թավւօրր կր կտզ–
ճոլի եւ տխրազդեցիկ
հրդերր կր սկսին
((
աշխտրՀ
տճենայն>)ով. դադադր ուսաճրարձ կր տանէին, աղտ
ու ազրար կր ճասնակցին. շատեր
կ՚արտասուեն,
այսսլէսով կր Հասնին Ա. Կողճոս. կր կատար են ե֊
կհզեցիի կարգն ալ ու «Սիրեցի»ն
ըսելով երր գե­
րեզմանին կր ւ) ասեն ան ու գագագր
՛
Է՛՛՛Ր կր գնեն ել
յ
ոլ
՚
լիչ
ձայնով
ձր կր սկսին
«՚
հարձ
անձն իՏն» ալ,
Ինճէն չի կրնար
Հաձրերել ու ումով Տշ
ցնցուելով
գագագր կր շր$ի եւ աՀա աՏկն ոք կր սկսի վա­
խէն փախիլ, ճիվան
էֆէնտին
քովն է ու անՏի֊
(1)
Հսկա,։
շասլէս սլատանքր
քակել կշ սկսի
Ոլնտան սօն–
Ր1Ա
ձաթեցա
յ, հօ՜ ճիվան։, ա՛լ երկնցուցիք, Աս–
տուա՚հ,
Աստուա՜հ...)) :
Ս.<|ա
իրարու աւետէս,
Ի»–
՜
ճէն յարութիւն
աւլեր է, ել չեն զարՏանար,
վասն
զի 1'նճէին
ո՜ր Տէկ խաղեբր... :
ննճէն
ՃԱՐՊԻԿ
ԱԻԱՎՈՐԺ,
ԱՐռ՚ԼՈՐԺ
ննճէն Տեհ ՀաՏր
ա ւ
ունէր՝ եւ իրաւաճր
շյ
ս
~
Հահ էր՝ նշանաւոր
ճիրիտ խազացողի, ա յո
խաղին
աւելի վարմ ու վարպետն երր որ ՛Քուրդերն
էին
ք
սարսաւի կր ղդային երր ննճէն, այդ ձիավարիկր,
ձէուն կււնակին՝
չհօկենը(1)
ձեռքին՝
խաղին ճէջ կր
ճտնէր. պարտուելէւին
յա յան։ ի՝ ճիշտ կր Հա)։ ան ե–
ղեր որ ղինքր
չղրդււեն
աւելի, որովՀետեւ
աուահ
Հարուահներր
սոսկալի կր լինին
եղեր, եւ արդէն
շատերն ալ Հաճն աււահ
եզեր են սուրին ու Հրա՛
11
III
նին.
ա
յնշավւ սրավարմ
եղահ է որ ճետաքս
թել
ճր կախուահ ատենր
սուրովր
ճէջտեզէն
կր կտրէ
եգեր ճէկ Հարուահովր :
Ինճհն
ՈԾ11ԻԴ., նԿՈՐՒԶ, "ԼՈՐՊԵՏ
2
նՈՎ\ԳՈՐԾ
Ննճէն
աճէն
ճիւզերու,
ճանաւանզ՛
արուեստի
ա յս
ճիւղերուն ճէջ ալ վարմ Հճուտ, ու աճենքր
ուս ահ է աււտնց վարպետի ու ւիսրմապեաի,
րնսւ–
հին
է
րՀւդոհին յատկութիւնն
երր դինքր
րրահ են
նաստեդհ
ճր, նկարիչ ճր եւ Հնարագէտ
վարպետ
ճր
:
I)Ա1
դր ձեււք
աււնելուն
յանպաարաստից
անձէ
ք
՚
էիրքէ
ո լ
Հանդէսի
յատուկ
ու յարճար
գեղեցիկ
կտորներ
եր գահ է եւ ունեցահ է վերացահ
պաՀեր,
որոնց
ճա ււԷ՛Լ ա՜ յնչափ
սքանչանօք
կր խօսէին,
դմրաղդարար
իր ա յ դ երզահներէն ոչ ճէկ պատա­
ռիկ ճնացահ է ՚. Աշուղական
կեանքր
Ւնճէին, կրր~
կին անդաճ սիրելին
րրահ էր ղինքր Ակնի եւ ք՝ին–
կոլ
ջոջերուն, եւ իրենց
խրախճանքներուն
անրա֊
մանէ րնկերր ու սիրական
Հի^րի
նն՛ճէն
վյա
յլ ու
քայլ կուտար
իրենց զդացոլճներուն
ու եււանւլին :
1*
նճէն
որովՀետեւ ապրուստի ու շաՀու Հաճար չէր
որ ի
ււ.ւ/ւէՏ
կր դնէր իր աշոլդոլթիւնր,
չէր կրնար
տանիլ
ւիոքրէկ
ակնարկ ճր կաճ դիտողութիւն ճր
(1)
գաւազա՚Ա
մը
վւայտէ՛
մէկ
օ՜սա՚է
1
*"
սուր (յրկաԹ՜
մը
Ււ գ լ խ ի ն կիսաւղայսւ օէքւո-լ
օղակ
մը
ե՜բկաԹԷ, (լոր նե՜տուած" "Զիրիտ1ւհ՚րը
գհ՜սաէն վե՛ր ա ռն ե լ ո ւ ւ)ամար կր գ-որօ՜աօ՜ե՜ն։
Fonds A.R.A.M