22
ԱՆԱՀԻՏ
ան կա ո ափ հո Հայեկ
լեռր կր Հանէ ու Հոն կապա՛
Հովէ զանոնք, ու ինքը դիրքը կը ՀԴ-ՀԷ ք-էրի $Ը
V
1
"
զէն. իր Հետ կ
ք
առն։է
կինր իր ռազմամթերքին։
պա–
Հապան։ ու իրեն։ Հ
ա
յ թ
ա
յ թ " դ ը
,,
լ
երր կր մօտենան,
կր սկսին Հրացանաձգութեան,
կր զայրանան
Տ Էլի­
պս։ շները
մինչեւ ցարզ
չաեսնուահ
այս տեսակ
դի­
մադրութենէն,
րայց անկարող
կ՛ ԸԱ
ա
"
առաջ
քայլ
առնել, սակս։ յն րլրակողի
դիրքն։ ալ
ս
Լ
ա
Հ
^ը կը
իւաիւտի, Ինճէ յետս ՆաՀանջ մր կ՛ընէ ու իր տան։ մէջ
դիր ք կ՚առնէ
աւելի լաւ կրակելու Համար, կապարէ
գնդակներ ր կր Հատնին. կինր ձա յն կուտայ. «Հնւա–
րադիւտ
մարդ, կ
1
րսէ, անոիՀասլէս
կենդինարին
թօ–
փը Հալեցուր
ու աՀա
գնղակը քիչ մր
1
ւս
կր րաւէ)).
րայց Տէլիներր
թուով
շյստ, իրեն։ ա՛լ ելից
ճամրայ
չի մնար, կ՚ըսէ՝
«
Կնի՛կ,
իջիր վար,
ձի" թամրէ»,
կր
նետուի
ձիուն։ վրայ, եւ
սուրր
րաց ահ կր
իւոյա–
նա յ
թշնամիին։
՚ /
ք " "
յ,
ա յո
դեւէն
վաիւնւալով
ի փաիյուստ
կր դաոնան
ու անգամ
մրէւ ալ չեն ե–
րեւիր այդ
Տէլիպաշնւերր։
՚
Ւն՜ճէն
եււ ու եփ կ
ք
եփի,
լեււնւականւ ազատ անկտի։
ել
կււոլի
սիրաՀար
կր
ս
իըէ
կը փնւտււէ. եւ աՀա
եղի պա ական
արշաւանքը
ի Թուրքիա,
զինուորներ
կը Հաւաքուին,
կամաւոր–
ներու
գունգեր
ալ կր կազմ ուին։. երր
կր լսէ,
կը
ներկա յանա
յ Հրամանատարութեան։.
Հրամանատարը
՛
երր կը տեսնւէ անոր տպաւորիչ
երեւոյթը,
անմիՀա–
պէս
յիսնեակ
մը կը յանձնէ,
ու կ
ք
ուղարկէ ՜ճա­
կատ.
Հոն։ արութեան։
փորձեր
ց
ո
յց
կուտայ,
կրակի
մէջ
կը նետուի, րայց
կը տեսնէ որ չոր
ԱւՖեր|ո1էս
անգին
չեն։ անցնիր, եւ արգէն
իր Հրամանին
տակ
եղայքւերը գրեթէ
աււաւել
կամ
նուաղ
իր տիպով
մարզիկ, կրակէն։
կոն ակ դարձնելով
կը սկսին աւե­
րելու, կողոպտելու,
անիրաւելու
իրենւց կամաւորի
ա–
նւունւր շաՀագորհելով,
րո զո քներ
ու
փնտռտուքներ՝
ուրկէց իտւսափիլ պէտք
էր. կը դաոնա
յ
Հա յրե–
նիվ> ու Հոն ալ չի կրնար մնալ, կ ՛ապաստանի
1
\
կ)ւի
իր
բարեկամներուն,
որոնէք կր յորդորեն
զի
ս
քը
որ Պոլիս
երթայ
իր Հայրենական։
գորհովր
պա­
րապի
։
ՒՆՃՆՆ
Մ 0 Ռ Թ Ո Ի ճ Ի
Պոլսոյ
Տեհ քօլերան բաւական
ս։Հ ու սարսա­
փի Տատնահ
Էր օ^ողովոլրղր. խու ճապ
Տր
աՏԷն
էրււրԼ ու ՏաՀ
անթիւ
ու անՀտշիւ. Տեււելէւերոլ
թա­
ղելը բաւական/ հանւր ղոլւհ Տրնւ Էր, Տարդ
Տօտենւալ
չէր
ուզեր,
Տի այն ստահակներ,
ղինովներ,
անվախ
անղորհնհր
էին, որ ղիակնհրր
շաՀաղորհելոլ
այս
Տապացուցիչ
ղորհին Տղուահ
էին, ու իրենց անհա­
շիւ շաՀն
ալ Տսխոզներ
էին ղինեսոսնց Տէչ–. Ինճէն
երր այս կր տեսնէ, աՀա
կր Տոտհնտյ
անոն զ ու
ինքն
ալ կր սկսի այս
ղորհին:
1՚
ր պատՏուածքն
է՝
«
Ունտան ււօնոս
կր Տանէինք
տուներէն
ներս, աՏէն
ո ք փախահ, աՏէն՛ րան
թոզոլցահ
րտցր,
րռնուող
Հիլանղր
զեււ չՏեււահ
աՀա
շալկելով
կր
տանէինք
կսսւքերուն
վրա
յ զէզազէղ,
Տէկր
զեււ ոտքը
կ՚հ–
րերցնէր,
"
Լ / ՚ / ՚ շ
Տր ՚ոչքերր
կր բանար
աղերսանօք.
ունտան սօնրա
որո՛՛ւ
Հողր, արղէն
խՏելով
լօլիկ
եղահ, կատարեալ
ղազաններ
ու
Տեււել
թալլող
աւ աղ ակներ ղարձահ
էինւք. ել երեկոյին
ղինետուն–
ներուն
Տէը կր Տսիւէինք տասնոց Տր վրանիս
չՏնալոլ
սլա յՏանաւ.
ա՛լ ձանձրացա
յ,
III (ւտան սօնրա է–
կեզեղի
զացի
թեօաեր, էլ
Տնացահ
Տէկ
տասնոցս
ալ ՏոՏին
տուի...)) : Ու կրկին
Հայրենիքի
ճաՏրան
ձեռք
կ ՛սու նէ Ինճէն , որովՀետեւ
կր փնսոռուի
եւ
օձիքր շուտով
կրնւար ձեռք
աալ
Պոլսի մէջ, ու ա–
Հա շունչը Նարվեր կ՚առնէ
։
ԻՆՃկՆ
ՏՈնՈԻՏհՐ
ՈԻ
ԱԴ.Ա
\\
յլ
եւս
հարվերու
Տէ^
աւղրիլր
Հարկեցուցիչ
էր, իր ՀաՏրալր չորս կողՏով տարահուահ
էր,
ա–
Տէն աշիրէթ
կ՚ուղէր
Ւնճէին
Հետ րարեկաՏանալ
ու
զա յն իրենց
քրւ|աւ5ւ (1)
րնել. աղաքր ՀետղՀետէ
կր
Հասնէին. Հօրենական
Հարստութիւն
Տր Պոլսէն կու–
ղար. աՏէն
որ անսլակաս
էին
տունէն։ ու
սեղանէն
Հա յ,
՚
Բոլրղ
1
ւ
Թիւրք. աՏէն մաՏանակ
կշ Հրաւիր­
ուէր
1
\
կնի իր շոչ րարեկաՏներէն
ու ՏտերիՏներէն.
Հարս։ ոանհրր
անոր ներկա յութենէնւ
Հաճոյք
կր
զդ
ա
յիք՛)
Տանալանղ
անոր կարիճութենէնւ
ալ Հպար­
տութիւն, ՀաՏրաւր
Տինչել Ավազ ու Իարբերղ
գա–
ցահ
էր, ու այս
օրերուն
էր որ ՚ՐուււՏանչցի
աշի–
րհթհ"
Տէկ քանի Հարուստ
՚
Քոլրղեր
կոլղան։
1
ւ
կ՚ու–
զենւ ՛հարվերու արօտավա յրերոլն։
Տէչ
բնակութիւն
Հաստատել, րայց չեն կրնար, վասն ղի Ինճէին
ի–
րենւց տոլահ
վնասներն
ու
նեղոլթիւններր
խոշոր
ա
1
՚
ղևլք
հի" ՚
նՆճհ՚Ն
Ֆ « *
1
< Ր
Բն։ականէն
ու արկահաԱսյ
իր կեանքէն,
եւ
կաՏ
ղուցէ վարպետէ
Տրն ալ նախնական
րաներ
Տր
(1)
կնքահայր։
Fonds A.R.A.M