ԱՆԱՀԻՏ
19
ու տիրացահ
բումուճի, կարօտախտէ,
ՀոգԷախտԷ
աււո դրութեան
եւ Հողեն ո լագ
զուարթութեան
ու
Հարստութեան
անցնելով:
Երդն ու աղօթքն Հա–
զարաճեա յ՝
այնչափ
՚1
բկի$
, ,
ւ
ճօտիկ Է պաՀահ
ու բարճր Հովանաւորահ
հարվեր
զիէ-՚ԷՐ
«՚
յ՛է
։
Ն արվեր
գիւղը Հայեկ
լեռան
դա զա թին
Մո
յ֊
տանի սարալանջին
վրա
յ զեզատիսլ
դիրք
գրաւահ
Է ։ Հայեկ
լեռան
զազաթր
եղահ Է ճերոնդ տուն
ասլաւինի եւ ասլաստանարան
զարաւոր
է
երբ անՀա–
ճեճատ աււաւել
1
ւ Է՚
ս
ր ուժեր
ուզեր են գիէ
։
ենք
աւլել
ճաքրել,
րա յց
ղրկիցներու
(
Աօսիքի եւ Նարեկի)
ներարկահ
ումը
ոլ
–
Հ
,
ս
յեկը
՚
^/՚Հ
Լ
1
"
պաՀահ ենզի­
րենք աճուր ումով ճը։
^՜Է՚֊դԷ
բնակչութիւնը
ս^ւշ^/ւ
սակաւաթիւ
եզահ Է՝ անշւռշտ
դիրքին եւ ֊ տեղին
ճեկուսացեալ
քար լեււնոտ
վիճակին Հաճար,
թէեւ
աւան ղարար ալ կ՚ըսուի թէ կրօնաւոր ճը գի"ՔԸ
անիհահ
ք*Ա
ա
յ
ը
Ա
ելով՝ ((հարվե՛ր, ո՛չ ի շէն ճնաս եւ
ո՛չ
յաւեր))։
Նարվերի
րնական
դեղոյն ու Հարըս–
տութեանր պատճ ա ռ ն եր էն Տին ալ Եփրատն է*
ս ա
արքայ
ճրնւ է՝ ճոխացնող
փարթամացնող իր ոտ­
քերն ու փէշերը
Համբուրողին,
րայց
միեւնոյն ա–
տեն ալ իյիստ իշխանաւոր
մրն է սաստիկ
սլա ամուլ
ու աւերող։ Եփրատ
Հա յ տունէն ու րո յնէն
բխահ,
գրախտի
ակնէն ու լեււնէն
Հարուստ,
I). *հրքի
տողերով անմւսՀացահ, կր Հալի, կր սաՀի, կր ճոր֊
ճորայ ու կր դորդււայ. գերելով դերփելով
զգացում,
սիրտ, արիւնք ու ա րւ զեղունի անկարանի պատմու–
ճանովր աջ ու ձաիւ պչրանք ու րուրանք տարտըղ–
նահ ու իւն կահ՝ դարերով կր հիհաղի
իրեններուն ու
վերերէն
Տինչեւ Հոս կ՚օրօրի
ինքն իր երդերով ու
օրօրով մելանո յշ, ափերու
դեղերւին
շուշան
աթոյր
Հովիտներէն եւ բիւրազգի
թռչնեկաց
ճււոշողիւննե­
րէն
արբեցահ ու լիացահ
Գշփ*"յի
նաղելաճեձ՝ ճե–
պիւ՜ եւ ճեմիւ
Հո յակասլ
սլա ա կա ո անքն ու
աս
Լ~
րանքր փառաւորելու,
եզրերէն
Տինչեւ
զադաթներր
վէս
։
Եարվերր, Հաւանականէ
ստուգաբանութիւնով
նաւերր, անոր Հաճար որ Եփրատին
եզրին
ճիշւլ իր
առշեւր
եղահ Է նաւակայանր,
տեսակ ճր նաւակ­
ներ որ Եփրատի
վրա
յ կր դորհահուէին
տակաւին
ճինչեւ
վերջին տարիներս
երր շատ աեղ կաճուր$–
ներ դո յ ութիւն
չունէին, եւ ասոնցմէ էր նաեւ տե­
ղիս ((նաւեր՝» րսուահներր, ճիակ
Հաղորդակցութեան
ճաճրան
Մեհ-Հայքէ"
Փոքրր
անցնելու
Նփրատովշ,
եւս
սլարենաւորճանր
Նարվերու ու շքՀ
ա
կ
ա
յից
ս
է
ս
է՜
պէս ճասաճր ալ Ակնայ
քաղաքին
։
՜
Կ՚ըսուի
նաեւ
թէ երր նաւակա յանէն
կը Հարցնեն
եղեր թէ ո՞ւր է
իջեւանի
զիւղը, ւսՀա Նա վերը-նէ կ՚ըսեն, որով անու­
նը ճնացեր է Նարվեր
։
Գ՛իւղը որչափ քաճակով
ք
ա–
Հով
ք անթովը՝ քարով ու դետով, սակս։ յն
րաղոլկ
ճընւ ալ ունի աղուոր ու ճոիւ բուսականութիւնով եւ
սուրրերու
Հոյլերով,
գեղեցիկ պարտէզներ առատ ու
սա ռատ
(1 )
պտղատու
հառերով ա յնչափ ճոխ, որ
զրաիւտ անունը աո ահ էր. եւ իրաւ ալ ղրաիւտակի
ճը պատկերն
ունէր անւոսա. աշաա րլրակներով
շյլր~
ջասլատ, լեռ նա սար եր ով դե ղադա րդ ու զուարթ, ա–
պառամներու
կողերէն ալ վոթկահ ու պոռթկահ
թփերով ու թաւուտներով,
նշենիներով ու բեւեկնի­
ներով թեւ առսւհ ու թռահ
աճ էն
կուջյոի ու զուրի
վրա յ. Հապա
զուլալ ու իրաւ
քւելւսլ
^ըեը անապա­
կան ուղիւերէ վաղի վադ, որչա՛՜փ ալ կաթնորակ ու
սառնորակ
են չորս դետերը Եդեճոռոդ,
քառասնա­
ղի ր ճեղրահորան,
Հազարաւորներու
կեան քը ոռոդե–
լաէ. Գիլղշ ունկ,
50—60
տուն րնակչութիւն
որուն
40
յյ
Հ
ա
յ ք
Հարեւան։
Ունէր
11.
Մինաս
անունով
եկեղեցի
ճը սրբատաշ^ քարերով
ամրակուռ
բաւա­
կան զարդարուն
նկարներով ել սրբոց պատկերնե­
ր՛"^ ճանւ աւանդ
Ս. Մինուսի պատկերը
խոշոր ար–
հաթեայ
ճոյլ
պայտերովյլ սպիտակ
նմոյղին, որ կը
կոխ կռտէր
վիշյ
սս
ւի
"՝
ը երախաբաց
Դէ
ո
*
~խըք եւ տէգը
սրբոյն՝ որ նիզակն անոր կոկորդն էր ճխահ. ան ազի
ու ցաւոտ
իր նայուահքովը
ուխտաւորներու
ա՛
յն–
քան խնդրափափաք
Արտերուն ու Հոգիներուն կը
խօսէր,
թէեւ
մանուկներուն
վ ը
ա
յ
ա
Լ
ա
Հ
ա
գ՚էեցիկ՝
անոր
նա յուահքը
զինուորականի
ու
օգնութեան
Հասնողի
։
Ունէր Ոճբաաեան
վարմ արան ճը հաղկոցի
Հան֊
դաճանքով
լոկ– վտրմապետ ու քաՀանայ
մրն ալ,
երկուքն եւս փոխն ի փոխ
պարտականութիւնով։
Գիւղին։ առջեւը քառորդ
վայրկեանով
Հեռի
Ս. Աս֊
տուահահնա
յ աւերակը, որուն Հաճար
աւանդութիւ­
նը կ՚ըսէ թէ Ո. Թադէոս առաքեալը
կառուցահ է
ԳետաՀայեաց
Ս.
Աստուահահին
անունով ա յս եկե­
ղեցին, 1ւ
200
տարի առաջ ալ գիւղին եկեղեցին
դար֊
ձահ։ Այո աւերակը այմճ ճատուռ է 1ւ դամբարանը
քաՀանայից.
Հոս կայ նաեւ II. Յակոբ անունով զե–
րեզման ճը։ Կան ուխտատեղիք
նաեւ 1"աչաղբիլր
1
լ
(1)
Ս՚ադի լայն ք)իւսուած–ք։
Fonds A.R.A.M