18
ԱՆԱՀԻՏ
լաւէն ՈԼ սլալւիւալ)ւեէ1ովլչ
եր1լնահին
ք
սօս անտ աո -
Հիանալի
ճարտարապետութենէ
Տը կըխօսին. Հոս
ներր ններ ու սնուցեր էին տաճարներն ու խորան–
դտնուան են երրեՏն
հրրհ&ն քարացան
ձուկերու ել
ներշ Հայկաղն
ՎաՀադնին. նռնաղտրդ
երիզ Տր ար– կենդանիներու, փոքր
նՏոյշներ. եւ սակայն ցեց ու
քայաճանապարՀ
Տր դհահ էր, ոլրկէց կր ճեՏէր ու Տէց վանտսղականութիւնր
ինլե՛ր ու ինչե՜ր
կուլ
կր ճեպէր
Գշխոն
գեղեցկութեան՝
այդուն
այդուն
տուան։ է անկուշտ
կոկորդէն վար ու փոխան
ալեր
ի լիլդ նփրատի տնՏաՀտնին,
դրախտանին
չիրերուն ու աւերանութիւն.
Հոս է նաեւ ՀաՏրաւաւոր
արո–
անապակ, ուռենւեաց սադարդախիա
պսակաւորուհին
՝
տակի (արտուճ)
նառը Հաստարուն ու Հնարուն, ա լ
ընդելոյղ
րեւեկնիներոլ
խնկենի
րոյբ՚՚վը
ք՛՛՛նի՛ ալ խդդոլան
տղղի
""
լք/՛
նոլէններով, երր աՏէն
ոլխ–
օնուն, ու այս աեսարանր
Հոդեյոյդ
ինչե՛ր ալ չի տաւոր իր կարդ Տր ցաւերուն ու ախտերուն
ի րոյէք
փսփսար
այօ՚Տս իսկ նոյնինքն
խլացան
լսոդոլ–
Հանդերձի Տր նուէնով
ղ՚՚՚յ" պատուան
է. այս ան֊
թիւններու, ու կճեփան
աչերոլ՝
ի՜նչ վեՀիկ ու նշիկ
տուն ու աներդիք
ուխտատեղիէն
Հինդ
վայրկեան
տեսարաններ, ել քանի
լեցուն րարրառներ՝
ՀաՏրա–
Հեււոլ
աւերակ
եկեղեցիի Տր աւերակ
քրքրոլան
ցան շրթներու,
կորդացան
զդացուՏներոլ ու ձանդո–
կՏախքր կ
ա
յ, որ կր կոչուի Սենեկներ
։
Ալանւղարար
•
սան Արտերու...
Ի՜նչ պարգեւներ
չպիտի
շնորՀէր
կ՚րսոլի
թէ ՍենւեքհրիՏ
արքա յին
կաււուցանել
եթէ ունացա Տի ու ձուլոլՏի
չարադէին : ննչե՜ր ու տուան
եկեղեցին է եղան; Եւ
" ՛
յ "
ճտնապտրՀէն
ինչե՜ր կան ՚ԼաՀադնէն ու ԱնաՀիտէն, Աստղիկէն
ու
ո՜րչափ
Հայորդիք
փոլթացան
են ուխտի ու երկրպա–
նննակեան
ակերէն ու աղրիւրներէն,
աղուոր ու ան–
դոլթեան
Սենեկներուն, ու ապարանքին,
քանի՜
ՏաՀ
Տերիննհրէն :
խինն ու ցինն
ունեցեր են արքայատօներուն
ու
Գեռ կր նխին ու կր խնկեն ա յս րո յրերն ան– Հանդէսներուն,
որչա՜փ Տուրատներով
րեռնաւորուան
ՏտՀունակ ու Տիշտ փառունակ
ա յ դ սօս տաճար–
տ
ուն
է ս
դարձան
նարվերը.
Սենեկներուն
քովն է
ներէն ու պուրակներէն՝
Եփրատի
րւ։լրվա։ւովր
Տրշ–
նաեւ ՛Սառ լեււնարլրակր, որ արքային
նոճաղարդ
ւոաաիպ, ու ա յս
րուրվաււին
Տէչ ալ ինչքա՛ն
ճոխ պարտէղն է եղան, ու արդէն
տեղին
՚
ք/՚քքը՝
Հուրքն։ ու ր՚՚ւլքր
Ելեքտրին որ լռելեայն
կր վա–
փռուան դաշտակովր երրեՏնփ, այձՏ ալ րնապալաաի
ռի՛ ու կր վառի՛ անկաոլց, ու թոդ նխի ու վառի
Տր դարաաոանր
կր ցուցադրէ
ա՛յնքան
ՀրդեՀոդ։ Ու
այձՏս
ալ, եթէ ոչ անոր
անցնող
րնակչութեանր,
Հապա ՚Եարեկայ
վանքին։՝ Արեդ
նարեկին։
քանի՜
դ՛՛ն՛է վայրերուն։
անՏոռաց ու անթեղոլան
:
Ոօսիքր
ք/՚
լ
ՐՔ բ/"–("՚Տ
"
ւխտաւորնւեր,
որոնւք
ձ
—4
Օրուան
Ա՛լէն, Արեգն ու նարեկն ալ ձախէն, Տին ՀաՀե֊ոԼ–
ճաՏրաներէ
եկան
անոր տաճարին ու խորանին են
նիքէն,
Տիւսր Արնրունիքէնւ,
Տին։ եթէ 1՚ննակեան
երկրպադան,
անոր
երդերովր
վերացան,
խնկենի
ակներէն։ ու լոյսերէն,
Տիւսր
Արելներոլ
1\
րելէն՝
խօսքերովն։ ու րուրվառնհրովր
աղօթանոլխ՝
Անեղին։
Աաաուանորղիէն,
լ՚՚յ" տաճարներէն։ ու Հրեշտակնւե–
խաչին են նունւկի եկան
ի խորոց սրտի, պտշտան
րէն, Հրեշտակակրօն։
նարեկացիէն։,
երկնապարդ Տա–
Հոդելինւ, ՀաՏրոլրտն
սրտովին ոտքերր
դաՀոյից Ա–
ճարնւերէն։ ու Տիրոչ Ապարանքներէն
: ՚
հաշտակներ
ն։որ որ լո յսերէն։
լո յս նաթան, ափրտն ու րադւ Հան
նաւազ դՏրեթարդ
րլոլրներով,
ուր կաւլնփներ, դիՀի՜ է Հաւատաւոր
ուխտաւորներու
ներաշխարՀի
կեանւ–
նւեր, արոտակներ
կանդնէեղ ու րոլորեղ կանաչփ այն։– քի
թահյտրքւ
վրա^ի եւ քանւի՜ ի խորոց ււրտից խօսք
չ՛՛՛՛ի վառ Հանդերձանէ քով, ու արօտավայրեր
Հա– ընդ 1\սսաւնոյ՝ ոսկեդրուադ
սաեւլնաշար քելտվ աս–
րուստ թուփերով ել րաղՏաղդի
նաղիկնւերով
վայրի,
ղենականէն։
անդենականին
կաՏոլրչն
են։ ձդան
կհն–
որոնւք Տինւչել հարեկայ
վանուց
ոտքին։ ու կուրն– սարախ. ու ո՞ր Հա յորդին։ չէ քալան ու կարօտր
քին։, եւ տնկից աչ
ու
ձախ րաղոլկ
նետան
են։ քտշան
Հին դարերէն։
Հին։ Զաստուտննւերուն։
Արել–
Մանկաստրի,
ԲազՏաշէնի,
Տե^ՈԼ^ւ
ու
Սարրչիչեկ^ւ
նին։ ու նոր դարերէն
կենսլանի
ճշՏարիա
Աստու–
շղթանւերուն։,
ՀաՏայնադեղ
տեսարան։ Տը րնւապա–
^",1"
ո լ
"՛
Լ վերացան ու պԱՈլան Անոր
սաքերուն։՝
աուՏ։
նարվերէն։
Տին։չել Նարեկայ
վանք Տէկոլկէս
Անոր րնարեալներուն
րնաանի ու սրրենի
Հայացի
ձաՏու ճանապարՀ է, ու այս երկայնքին
Տէչ է
աղօթքներովը
աՏրակուռ ու սրաարոլռն : –Բանինե՜ր
Արնրունեաց տան դաստակերտը, ղտրՏանալի
րերդր,
՛
Սարեկին արօտին ու նարօտին վարդ պսակովը, ան­
սրուն նուաղ Տնացորղքր իսկ դեռ իրենց Տէչ դա–
ՏաՀերդոլ այդ Հրեշտակին
աղօթալտր
Անարին ար–
րհրու տոկունութհնէն,
դերընտիր
Հանճարէ Տր ու րեցուՏովն ու յադեցոլՏովը, ա յո՛, արձանացան են
Fonds A.R.A.M