Ա Ն Ա Հ Ի Տ
***
Այ՚է
"
է՛ք՛՛ անսովոր
զուարթութեամբ
մ՛ր
քովււ
եկաւ.. ուրախս
ւ թ ենկն՛
կուլ ար,
մեծ
յաղ թ տնակ
ւք՚ր ա ան ող ի
երեւոյթը
սւնւէբ։
Յաջողեր
Էր սւեղէ
մ՛ր //՛աս մ՛ր դր­
բում փոխ առնեք
եւ փոքր
խանութ
մ՛ր
վարձեք
,
ուր սնտուկ
մ՛ր խամ շաքար
վւո–
խագրեր
էր, պզտիկ
կաթսա
յ ւՐր, կոշա
մտբմարէ
սեղան մբ ել քանի
ւՐր քլաոր տււր
վւայա. ել աՀսւ
խ՛օսուն,
նոր աշխարՀ
եկա­
ծի պէս, կր սկսէր
ես.անդ.ով շաքար
գոր­
ծեք։
Բարեբախտաբար
իրւՐԷ գտա
ա՛րիշր
չկար այղ չնաշխարհիկ
նւււրր
արՀեսար
դիացող։
"
Բանի
ւ/՚ր իւա՚նւււ թւղան յա ճաքսորզ
գտաւ– եւ քիչ ատենի
մէջ ոքարաքր
ամ֊
րոդ
9
ովին
վ ՜ճարեց։
Որքան
րնաանեոէր,
այնքռհ։
ալ ուղղամ՛իտ
էր, պարկեշտ,
կա­
տարեալ սատա, ածավտիւ
մ՛արգ.։
Րւրաի/ութենէն
կր թրվռար,
ամ՛էն ա–
միս
կոկիկ
գրամ մր կր
ղրկէր
տուն։
Առտուն
կէսնուխ
գործի
կ՚երթ՜ար.
ամ՛էն
ոք
թ ։ ծ ի
՝ .՚
ա
՚ / ՛
1
Ա
՚
գ՛նահատէր
"
էյս
պատուակսքէէ
արՀե ստաւս րր։
Հարիւրաւոր
աարտգիքքէւերսւ
ժ ՚ է ջ
ի՛՛ւ՛ք– Լք՛ միայն
որ
քի\
ատենի
մ՚է9
գ.սրծ գտաւ,
ձեռներէց
դարձաւ : կնոՀր եւ գաւկին
Հանգէպ
սնու­
ցած
սէրն էր որ ղինքր
՚
ւ՚ղեց
այգ
աշխա­
տութեան
եւ սհւոր
Հետեւանք
Համեստ
յաջողութեանց։
Ամ՛էն
անգամ
որ
տունէն
նամակ
ստանար,
բարձր
ձայնով
պիաի
կարդար
ու այնքան
պիտի
յուգուէր
որ,
պիտի
րէւգՀտտուէր
րնթերցումր։
Գէք
կրր֊
%
տբ ՝երեւտկայել
որ մ՛էկը
այնքան
սիրէր
իր տունր. իր գաւակ
ր, իր ւղատիւն
ու եր­
ջանկութիւն ր ։
—
Գիտե՛ս,
րսաւ, օր մր, գրեցի
մե–
րիններուն
որ ճամբայ
ելլեն
Հոս
գալու
Համար, ա՛լ չեմ գի մ՛ան՛տր
աղջկանս
կարօ­
տին։ Աւ ցոյց
տուաւ– իր մէկ Հատիկ
տղՀը–
կտն
նկարր,
այգ. օրր եկած
նամակի
հ ալ­
քերէն։
խեղճ
մ՚արգր
մոռցեր
էր որ անկա­
րելի էր անոնց ո՛չ իսկ մօտակայ
գ ֊ ի ւ ֊ ղ մր
երթ ալ ր։
ԱէՐիսներ
անցան– այսպէս
ու մ՛ենք ի
ղսւ֊ր կր սպառէինք
մ՛եր վերագարձի
Հրա֊
ւք ունին։ Օր մր կուսակալ
ր երկտողով
մր
խնգրած
Էր որ զինուորական
բժիշկ
՚
Բփն
ցարդ
ան1քէւուէւք
մնացած
երկու
ւիոքրիկնե–
րոէն
ւ/՚կրասւթիւնր
կաաարեւ/՛։
Բժիշկն ու
ես ծանօթներ
Էինք
իրարու,
ՊքոլսԷն,
բայց
չէինք
Համարձակած
ն ո յ ն իսկ ։/իրար բա­
րեւել։
Ես տարագիր
եկեղեցական
՚-՞
րն
էի,
ինքր
կարոի
մէջ
՚
էերի
ինկած Հայ
բժիշկ
մր։ ԸնղՀաէւսէ
ր պաաերտղւՐթւ
բա­
նակի մէջ ծառայած
րլլալոմ1ւ
վւասաա–
թուղթեբր
ւիրկեր էին իր եւ ամբողջ բն–
տանիքին
կեանքր։
Այժմ
կտրնոյ
զինուո­
րական
Հիւանդանոցին
բմիշկն
էր եւ ա–
1/
աււ։։
Բժիշկ
ին աանր
մ՛էջ
կատարուեցաւ
իր
երկու
ագ ջ իկնե րւււնէ
ւ1՚1լրաութիւ1ւր,
գինու օրական ե քաղաքային
շատ մր ռլաշ–
աօնաաալւնհրու
ներկայութեսա,
որոնք տ–
ոաջին
անգամ՛
ր լ լաւով
կր գիտէին
Հայ
էկեղեցւօյ
իէորՀու
րզներէն
մ՛էկուն կատա­
րումը։
Գոնիայէն
տարագրուելկ
ս
վ՛երջ,
առաջինէ
ռքէւգասէւ Էր որ եկեղեցական
ռլաշ–
ատւ1՝ունք
կր կատարէ
ի. կտրնոյ
ամբողջ
Հայսւթիլնր
տարագրութեան
սեւ
օրերուն
բնաջ՚էէջուած
Էր, քաղաքին
եւ
շրջակայ
բազմաթիւ
գիւղերուն
բոլ որ
քաՀանաներր
նաՀատակուած
Էին։
ԼՐայր
եէլեւլեցիա
կան­
գունէ կր սնար, իր/՛ միակ
վկայալւունր
Բարձր
Հտյքի
սւէւցհտլին։
Հոգիս
սարաս
՚
ի1՚1 ի կորսլով
խռոված
Էր եւ սա/լա
յն ու­
նեցած
մխիթարութիւնս
թանկագին
Էր
ինծի
Հաւք՚ար։
Բոլոր
Հրաւիրու
ահներր
մ՛եկ֊
նհցան։
էյ՛՛ չուզեցի
բաժնուիք
"
>յգ Հա­
մեստ
տունէն,
որսէն կ իււասաուերի
մէջ
Աեացուլ
վւոքրիկ
որաՀր
ինծի
Հաւէ՚ար խոր
Հուբգ
ժ՚ր դարձեր
Էր։
ԱնՀամբերսւթետմբ
կր
սւղասէի
որ. պատմ՛էին
թէ ինչ
անօրի­
նակ
սոէւկւււմի
ւՐէջ
կրցեր էին ւիրկսւիլ ի–
րենք,
կարոի
եղեռնէն։
Աւ սլտամհցին
լո­
մէն
ինչ որ տեսեր
էին, կա/ւն/ւյ
ւղետտկոհւ
Հիւանզտնոցներուն
ժ՚էջ,
գոլրսր,
Հրապա­
րակին
վրայ,
ւիոգսցնեբուն
մէջ, կա
յարա
նր, ապա
Աարր-ԳաւՐիշի
բանար,
բորւ
րր.
ԲՊ՚՚՚ք՚ք"
Fonds A.R.A.M