ԱՆ \
թիւնր
վերջացնելէ
աււաՀ
կ՛ուզենք
մաղ­
թանք
մր
ներկայացնել։
Որքա՛ն
փավւաքել
ի • սլիտի
ր լ լար ււր
Հայ
կարող
երգական
մ՛ր– իՀնԷր
ասպարէզ,
մայրենի
երգլյ
Համանուագտ
յ ի ն
(
տ \ ՚ Ո ՜ Փ ՛
1 0
՜
Ո1(|116)
երաժշտութ՜եան
՛
նու իրաղ ործ ու ւ/՚սւ1ր
օժտելու.
.
առակագրութեամբ։
Օ ւ ՜ շ հ Ք Տ է ւ ՚ ք / ՛
րաղւՐերանգ
ձա յ ն ի ն պէտք
է
յանձնել
Հա
յ սրտին
.
Հր՜ճուանքի
տրոփրւ1ւներր,
նաեւ
անոր ցաւ ր
տրովւիւ1ւներր...
Գիտենք
որ ուՐանք
—
նրբաճաշակ
ար­
ուեստագէտներ—
սլիաի
նախրնտրէին
ասՀ–
միկ
երգերր
լոել
տյնսլէս՝
ինչպէս
որ են,
սլարղօրէն,
առանց
աւելսրգ
յարգարանքի,
որ սլէս ղի Տ խեղաթ՜իւրուի
անոնց
իսկական
նկարագիրր։
Այս տեսակէ տր ոչ
ւՐիայ1ւ
պաշտպանելի
է,
այլեւ
ամ են էն
ուղիղը։
Բա
յ ց
մ՛իւս
կողմ՚է,
երբ կր
մ՛տաբերենք
այն
աներեւակայելի
ուժլւ
որ կր
բղխի
խմբտռլետի
մր մոգական
ւլ ւա աղունէն, երբ
ձայներու
ա յ գ աՀագնագղորգ
սվկէանսսին
մէկ
Հիրնոստցած՜,
յանկարծ՜
ներկայո՛ւ­
՜
թիւնը
կր զգանք
ժողովրգական
երգին
որ
կուգտյ
իր քաղցր
եւ Հնամենի
յուշր բե­
րելու,
Ներ մամիկի
մր Հանգոյն
զոր
յան­
կարծ^ տեսնելով
վզին
վւաթթ
ուելոլ
ա՛հ֊
ղսւսսլ
ւիտւիաքր
կ ուէւենանք,
երբ
ելեք–
տրտկտնացսւմի
եւ խանղաղասւա՚էւքի
ա
յգ
երանելի
սլտՀերր
կր զգանք
ունէլնգրե–
լով
՚՚
Պոտմոներոլ.
եւ Տ՚1ք–տւիներու
Տ\ա–
\
ւհօո\շներու7ւ,
կր տարուինք
ներքնսվին
ԷտրՀրգտծ՜ելու.
թ Է Համանուագտյին
ի նչ
առինքնող
էւ16Ո16
մ՛ր ւղիտի
կազմէր
զոր օ–
րինակ
11.(
ւտու(ւիր՚&
սկզբնական
ողբր...
ի՛նչ
Պէրլ
իօւլներ,
ի՚՚՚ձ
Հյումս
քններ
սլիտի
ներ–
շրէւչուէին անով...
ինչս՝լ
մ՛ենք
միայն,
մ՛ի՛մ՛իայն
մենք
բսնենք
տ յ գ
((
Հոյակապ
չէզոքաց
ում՛» ի
՚
էիրքր
եւ տուժենք
սւՂւկէ, երբ
օտարներր,
բոլորն
ալ, ունեցան
—
եւ ա՛նին—
երգա­
հաններ,
որոնք, Հոգ չէ թէ
քօ11<1օոտէ€
չեն
•
եղած
անպայման,
բայց
գիտցած
են
իրենց
ան՛ձնական
տաղանգը
տրամ՛ադրել
ի աւրաւ
ժողովրգական
մ՛ուսային։
ի ր ե հ ց
(
յեոին (|սւ–
ւ ա կ հ ե ր ո եւլան ա հ ո հք :
Այսպէս
Հ Ի 8
45
11
ււ|ւս1ւ|ււււ
ունեցաւ
ԱէՈքէնիցր,
Թէս՚/՚էէր,
կրանատօսր,
Տէ
Ֆալիան։
Ֆւ-ան՚սա՛
Տ՚հ^ւաին,
Փիէրնէն,
ք՚օբարցր,
•
ք-անթ ր լ
ուռլր։
Իտալիա՝
Մալիվւիէրօն
եւ
քիէսբիկին։
Ջեխերո
ունեցան
Ամ՚Աժանան
եւ
Տվօր֊
ժ՜աք ր ։
ձունդարիա
ունեցաւ
էիցթր. այղ
Հսկայ
ռաՀվիրան,
Պռամսր
(
որ գերւՐան
ւՐրն էր),
Պարթօքը,
•
Բօսւալին։
Լեհաստան՝
Եօրէնր,
ֆաաէրէվսքին,
էժ՛անս
մանր։
՚
եորվեկիա՝
Սվէնսաէնր,
կռիկր,
Սին֊
աինկր։
Ռուսիա
ունեցաւ,
նախ՝
կլինքան,
Տար–
կօմիժսքին
հ ւ յեաոյ
Հինգերու
ւիաղանզ
ր
(
Մուսօրկոքի,
Պօրօաին,
՛
Բուի,
Պալաքիրէֆ
եւ
քիիմ՚սքի֊Բօրսաքօֆ)
ու գ ե ռ ՝
Զայքօվս–
քին, որ Բ՛ուս
մ՛րն էր Հակառակ
իրեն
գէմ
եղած՜
մ՚եղագրանքներուն,
կ
լադու1ւօֆր,
յյթրա
վին
սքին։
Օ՚ոււքանիա
ունեցաւ
1
ք.։էսքուէւ,
(
ք-օրժէս–
քուն,
Սթ՜ան
կօլէսթանր։
Ցունաստաս"
Փօնիրիաին
եւ
Լէվիաիսր։
Թու՛րքիա
վերՀերս
ուէւեցաւ
ճէմալ
Րէ–
շիսւը։
իսկ
մ՛ենք։
ԱշխարՀպկան
երաժշտութեան
մ՛ԷՀ,
ունեցանք՝
կարտ
Մուրզան
(
որու
գործ՜երու
մասին
կ՛րյա լէ
առկայն
թէ
Հայկական
գրոշմ՛ չեն կրեր),
Աոլենգիարեանր,
երկու
Տիգրանեաններր,
երկու
Մ ել
իքեաններյլ,
Գաւիթ
II"՛ք ոմոնե ա՛հ ր,
Աիւ/ւին,
ու գ ե ռ ՝
§էր–
ք
Լեւոնգեանր,
Բարէաւգարեանր,
Տէր -
Գրէգսրեանր,
Մ ա յէլեանր
եւ ուրիշներ։
Բո­
՛
լորին
արտագրուիքիւ\աերու1է
ծանօթ
չենք
գժբքոէս տարար,
բայց
գիտենք
որ
յիշսւած՜
անուններէն
ոմանք
արժէքաւոր
գործվեր
ունին
գրած՜։
Հռչակաւորներն
են Սպեն–
գիարեանի
«
Ալմոտտոր
եւ «Արայ
և
էՀամի–
րամ»ը,
Տէր-՚Լեւոնգեանի
«
Հին
Աստուած՜֊
ներ»ր,
Արմէն
Տիգրանեանի
«
Անուշար,
Սիւնիի
սԱրեգնաղան>դլ
1
լ «Ասլ ի
՚
Բհարում՝»ր։
Այս
երկերր
թատերական
երաժշտու­
թեան
կր պատկանին
լոկ։
Նոյն իսկ ենթ ա֊
Fonds A.R.A.M