48
ԱՆԱՀԻ
Տ
Գ1՚"՜լով
որ զուտ
Հ՛ամանա
սոլ ույին
կտրհւոր
բաժիններ
ււլարունակեն
անոնք,
կր
մետյ
ոտկայն
որ Պ՚՚լոոյ,
Ամ՛երիկայի
ե
եւրոպա­
կան
ոստաններուն
մԷ9
լ ՛ ՛ ե լ ի չեն գեռ, Հե­
տեւաբար
Հայութեան
մ՛եկ
ստուար
մ՛ա֊
որ գատապարտուած
Է այգ գործելաւն
ան­
տեղեակ
մնալու։
իրերու
այս վի
ճակին
գարւ/՚անի
մ՛ր մ՛ասին
իւորՀիլր
գիւրին
Է.
իսկ
գործնական
արգիւէւքի
Հտսնիլր
ղրժ–
ուար,
ԷեԷեւ ոչ անկտրել
ի :
Արգ, կոչ կ՚ուղղենք
Արայ
Պ՚որթեւեա–
նին,
որ Փարիզի
Աղզ–.
էրսւժ շաանոցի
եւ
Տ օ հ օ հ ւ
Օ Յ Ո է օ ւ ՜ ս ա / »
գասրքւթացքնհրան
վւա յլուՊւօրէն
Հետեւած
ր լ լալ ով,
անհրա­
ժեշտ
գիտելիքէն
բաւ ակռա
ր. ան
իւրացու­
ցած
է ։ կոչ կ՛ուղղենք
իրեն,
սրռլէս
ղ ի իր
միջոցներում։
ներած
չաւիով
երաժշտական
Համ՛եստ
շարժում՝
մ՛ր ոտեղծէ
Փ՚՚՚րիղի
։/՝
ԷՀ։
Միանգամայն
կր Համ՛արձակի*1ւք
թ ե֊
լագրել,
որ իբր անձնական
աշխատութ
եան
բաժին,
զարկ տայ Հայկական
Համանուա
գային
երաժ շաութ եան,
իրեն
յարմ՚արա–
գոյն
թուած
ձեւ֊սվ։
Իբր
անմիջական
Հետեւութիւն
մ՛ր այս
թե
ք աւր
ր ա թ1~եան, ա զղային
իշխանռւթ
ի ւ ն ֊
նւերէն եւ մ՚ւսէւաւանզ.
գեղարուեստի
մ՚հէլե–
նասներէն,
թախանձաււին
կր խնգրենք
որ
շտրաՀւակեն
Համ՛ակ
րութ եամբ
վերաբեր֊
ուիլ
«
Նոր
երգեր»ու
երիաասարգ
Հեղինա–
1
էին
թ՜աւիած
ճի։լ.ելաւն
Հանգ էպ,
որովՀե–
ւոեւ
արաասաՀմ՚անեան
Հւսյութ
եռա
մէշՂ
անոր կատարել
իք գործր
մեծ է ։
ի
ւի ո խարէն,
ե՜ւ եէժէ
նիւթ տկսա
եւ
այլ
պայմսաներ
օր մ՛ր թոյլաաու
րլլան,
"(
է՛՛՛ք
է եւ սաՀրաժեշս՛,
որ
Պարթեւեան
մեէվէւի Հտյաստսա.
տեղւոյն
վրայ
ուսում­
նասիրելու
Համար
Հայ երգր,
մայրենի
Հո­
ղին
վրայ,
արենակից
եղբայրներու
ծոցին
մ՛ Է Հ
որոնել ու Համ՛ար
ներշնչում
ր
վւրկտ–
րար։ Այ" գազավայրին—որ
մերինր
ր լ
լալէ
աւել ի՝ նշանսււոր
անձնաւորութիւներու
Համ՛ոզումն
է եղած,
—
Հենք
ուզեր տալ
նեղ­
միտ
իմաստ
մ՛ր եւ– ոտՀմռատւ
որում
մր.
Նոյն իսկ այն երզաՀանր,
որ չ՛ուզեր,
կամ
չպիտի
սւզէ,
ժոզովրգական
երգերու
֊
վեր­
ջապէս
Համեմ՛ատաբար
նեղ—
շրՀուէւակին
մէ9
մետի պէաք չէ սակայն
որ
բոլորովին
տարրեր
եւ օտար
լեզու
մր լւնթ
։։։
ցի1լ
կեր­
պով
գործածէ։
իիւսքերնիո,
Տքօ1
;
ւտէԱ|116
ել
որոշ
կանոններու
Հսլատակոզ
դասական
ձե–
ւերու
մասի՛ն \է սւնշսւշտ
որոնք
անյեղլի
են։
Զգացումներու
տրտայայտու
թ ե ան
ւ ա | ւ ( ւ
է որ ուրոյն
պէաք է ր/լայ։
ձ ի շդ է, իւ­
րաքանչիւր
անՀաա
կրնայ
ուրրշցս
տար
բեր
կերպով
զգալ ՚ " արտայայտուիլ
,
բայց
նոյնքան
ճիշդ– է որ անՀաա
էն վեր,
զայն
արտագրող
ցեղր
կայ։
Այսպէս,
ամ էն գե­
ղարուեստ
իր ցեղագրական
րնղ ունուած
Են
բնա կ ս ա
բաժանու
մներր
ունեցած
է ։ Հեէէե–
նական
քանգակագորհ
ութիւնր
լ տաինտկա–
նէն
տարբեր
է ։ իտալական
նկարչական
գսլրոցր
ֆլամ՛ան
դպրոցէն
տարրեր
է ։ Հայ­
կական
ճարտարապետս՛
թիւնր
ֆրանսակա­
նէն
տարբեր
է ։ էրաժշաու
թ՚ եան մ՛է՜ջ
այս­
պէս է եղած
(
ն ո յ ն իսկ Հան ճւսրներու
շար­
քին
Ժ՚ԷՀ) ՛՛չ թէ բռնազբօսիկ
կերպով,
այլ
բնսւկանօրէն։
«
Տիեզերական
երաժշտու­
թեան»
(
Ո1ԱՏ1(|Աէ
ԱՈ|\^6ՐՏ6116)
21'
Հ'''^'Ր
վւակուած
է. այսու Հետե
ւ ամ՛էն
երզ
աՀսւն
պէաք է որ
իւ– ւյհւ|||քւ
|1.քյու(յ
քսօււհ։
քւ/օււի
այնպէս՝
ինչսլէս
Աթ րտվինսքի
կ լւ
իւօսի
ռուսերէնր
եւ Տրսլի֊-սի
ֆրտնսերէնր։
Մենք
կր սպասենք
այն երդ
սւՀանին
որ վերջապէս
պիտի
յաՀսզի
Հայ երգր
օժ­
տել՝ արդիական
երաժ շտա
թեան
տրամա­
դրած
ամ՛ենանրբին
երանգաւորումներով,
պայմանաւ
որ այգ պիտանի
շքեզւււթիւնր
նուազագոյն
չաւիով
խաթարէ
ւ ւ 1 | « յ ՝ ( ա ւ | | ւ ս < ՝ ւ
ե ո յ փ ն
նկարազիրր։
* * *
ՄԱՏեՆԱԳՒՏՈհԹՒԻ-Ն
Հետեւեալ
գրացուցակ
ին -ՐԷՀ կր նշա­
նակենք
մեզի
ծանօթ
այն
երաժշտական
Հրատարակութիւներ/,,
Հայերէն
թէ օտար
լեզուս
վ գիրքերր,
Հանդէոնհրր
եւ
յ օ դ ֊
ուածներր,
որոնց
նիւթ
է
Հտյթ այթ ած
Հայ
ժողովրդական
երգր
մ՛ինչեւ
այսօր։
րի
շէն
Fonds A.R.A.M