ԱՆԱՀԻ
Տ
41
է ձա ւնւ
ԿԻ
•
լսձււ։յ–
ժ՚անսւիժիւնր
Անահիտ
Հրատարակեց
իր Տր՛է
՛
է",/՛՛
Ղ "Ա՛՛՛՛յբ
երաժիշտներուն
ՀՇարլ
՝
Բէօք–
թ իլով
(1930),
նախագասութիւն
՚
Ր ր
գ ՚ ՚ ր ֊
լէն. ԱէՕյիղ Հապա,
ե ւ լ ն . ) ։
ծւսծած
է "ր քիչ ՚1՝ր անՀասկանալի
անաց
թ.—՚Բառոբգ
ձայն
ե՜րր րա՛ւ կաւՐս
ճիշգ
րնթերցսղէւերուն։
Փ ո.ի ՛գի
ակ ա՛ն քառալա֊
արաարերհլր
բաւական
գժուա^
րին
փոխանցուժներու
վհրարւերեալ
մասին
կան երաժշտութեան
մ է Հ ։
ժ՛ ԷՀ,
ն ո յ ն
Հեղինակ
ր կ՛ր՛՛է թէ փոխանց–
—
Դաշնամուրները
ցարղ
եալ
ձեւերէն
ս՚/՚անվք
սՀել/եններու
րիքնօ–
ճին
Հես՛
Համեժ՚ատե/
ի են»։
Եթ՜է
իսկապէս
այգ
6
ոհս ւ ՚ Ո ՜ 1 0 Ո Ա | Ա €
ձեւեբր
Հայկական
երգերուն
՚/՚
ԷՀ
գործ ած ական են
(
ինչս/էս
որ Համուլուա
ծ ենք թէ ե՛ն) ապա ուր
ինչս՝
ւ Հեղինակ
ր ի՛ւ՛քն իսկ քիչ վերՀրկ՛
Աւ­
ելցնէ թէ՝
«
Հոն
(
Հայ
երգին
մ ԷՀ) ձայ
նա ւսր
ր լ /ալուէւ
պա ա՜ճա ո աւ,
րՊւկերացու–
ժ՚ին
Ժ՚ԷՀ
ՇՕա՚ձի
տարբերութիւն՛
եւ Հե­
տեւաբար
քցստտշ
ւ ՜ է ե Ո ա ո
յաոաՀ
պիաի
Ո՛՛՛Ր՛
ճ
3
Այսպէս
կաժ՝ այնպէս,
իրողութիւն՛
Է
որ Վարգ ա՛ղետին
գործ
եբուն
Ժ՚ԷՀ
քառսրգ
ձայնի
ժ՚աոին ո եւ է ակնարկութիւն՛
չկայ։
նաժ՚իՀսցներր
կաժ՝
աժ՚րոզՀ
են, կաժ՝
կէս»։
Ապ. Աելիքեան,
րՊւգՀտ/լաոտ/լն,
ուշտգբու–
Յայանի
է որ
թիքնօնք՛
ո՛չ աժ՚բոզՀ
ձայն
թեաժ՚բ
նշտնակսւծ
է ղանոնք,
իր
գիրքէն
մրն է, ո՛չ ալ կիսաձայն։
—
Տրուած
րլ– ըեղ օրինակելով,
ց՚՚յ՚յ կուս՛անք
քառորգ
կասթուէ
րսել
կ՛ուզէ՛ թ է ինք կր
ժխտէ
կիսաձայնէն
ւիոքր
ձայնառուի
ճաննե/աւն
գոյութ-իւնր
Հայ երաժշտութեան
մէՀ,
չենք
գիտեր թէ մենք
ինչպիսի
Հտւ/՚արձտ֊
կութ՛ եաժ՚բ
սլիտի
ժ՚օտ եղկանք, իքն գրին,
որսվ–
Հեաեւ
սլիտի
՛՛՛
ո լզէ ինք– Հակաս ակ կարծիք
ր
պա՛շտպանել:.
ԱՀա՛ թէ
ինչու։
Եր զ եր սւնինք,
որոնց
ունկն
գրութեն՛էն
կատար/։յ աո/է ո կր զգանք
որ
կիստձտյնր
անբաւական
է վ՚ավ՚աքուած
երանգր
ճըշ֊
գադշոյն
կերպով
՚
ռալու։
Այսօրինակ
երգերսւ
նժ՚ոյշներ
կրնսքէւք
գսւնել
կոմիտաս
Վարզ ապետի
զ ււրծին
՚/՚
ԷՀ,
ինչսլէս
նաեւ
ս՛նկէ
գուբս։
իսկ թէ
ինչո լ
Վարգապետր
ա յ ս
ժ՚տոին
չէ
արատյայ­
տուած
բնաւ,
ա յ գ կէտր
մեզի
անձանօթ
է ։ կաբել
ի է զանազան
ենթագրութիւններ
րնել.
րէն
ընտրել
մէկ քանին,
որոնք
քառորգ
ձա յ ն ի
գործտծութ
եան
սլիտի
/
լրնա
յ ի ն
տե՛լ ի աս)/ :
կր ի/է։գրենք
ընթել՛ցողէն
մեր
վարձին
տա/
վարձի
՚
Րը արժէքը
միայն...
Մեյ իքեան Հ0, 94, 95)։
կոմիտտս(96,
97, 98, 99, 100)։
•• * * *
ձ Ա 3
ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ՆՈՒԱԳԱՐԱՆՆԵՐ
Այս
ժ՚ասր
աժ՚բսզՀովին
քաղուած
է
Գս՚րեգին
Լեւ ոնեանի
Հրատարակած
«9"
ճ–
ղարուեսւոհի
,1931
տարւոյ
Հինգերորգ
թի֊
֊ ֊
է ն , ուր Հետեւեալ
կերպով
նշանակսւած
Ա. ֊ Գուցէ
Վարգապեաը
սկզբունքով
^
Հակառակ
էր քառԱրգ
ձայկեբղլ
տեսու­
թեան,
քա՛ւ՛ի որ վերՀինս
քանի
մ՛ր
տարիէ
ի վեր
միայն
սկսած
է
«
ս/աշտօնապէ«))
մշակուիլ
ու զարգանա/
(*),
շնսրՀիլ
նորա.
( * ) ՛
Ներկայիս, ք ա ռ ո ր դ
ձ ա յ ն ի վ ր ա յ յար–
ո ւ ա ծ դ ա օն ա ւ ք ո լ րն ե ր կո րփնուին ու կ|1 նու ադ­
ո լ ի ն ։
Հայ
երաժշտական
նուազաբանն/։բու
ա–
նուններր.
այնպէս,
ինչպէս
յիշուած
է
ժ ՚ ե ր
ս/տտժ՚ութեան
Ժ՚ԷՀ
զ՛"/ թան
երգիչներու
օրերէն ի վեր։
Ա,
1,
արսւկան նուագարաններ.–
Բաժ՚բիռ,
վւա՚նզ ի ո. տաւիղ,
քնար,
Հնար,
չանգի
ւռ,
քանոն,
վէճ՛*
Բ.
Շնչական նուագարաններ.—
Փ՚՚զ,
՚
ք "՚–
Fonds A.R.A.M