38
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
նոլթեան
անհրաժեշտութիւնը
կատարեալ
Համոզումով
մը բացատրուած
է
՛
Հհն։
Եթէ
Հենք
սխալիր,
այգ
յօգուածին
Հհւզգասք. յա տիեդ. <1ի
գեր-պեմօՀ մրեւ
3
>ա
տիեդ
պարունակս։/
ելեւէՀ
մրն է, որ
\\\\
էն
կր սկսի,
մինչգեռ
\
կս»ղհաղը,
այդ
ելեւէ–
ԱօշէՇ
եւ ստուար
էջերուն
մ ԷՀ, քիտիկմըն
Հ ի ն սլաՀանՀած
մեծ աւրոյն
երկրորդի
մ ի ֊
ալ
արեւելեան
Հեղն
անք ս պ ր գ ա ծ է, ամե֊
Հոցներէն
ոչ մ՛ին կր պարունակէ։
/
ԱսրՀհ–
Հեգ֊
նանուրբ
եւ
թ ա Օ է - Տ Յ Ո Տ - Ո ւ ՚ Ց
տեսակէն
նտնք
մր...։
Դժրախա
արար,
Եէքթ՜֊"
"/
էյէ՛
ի՛՛ւր գիտութ՜եան
Հանգէռլ
մեր
ակնածան­
քի
Հարկ
ր մատուցանելով
Հաֆգերձ,
պարզ
իրողութիւն
մ՛ր նկատի
աււէւելու
կր տար­
ուինք;
կամ այն է որ իր տհսութ
իւէ-ներր
՜&
իշգ են, ու Ս՚աՀմուտ
(՛
ակ
լալ
պէյն է որ
ղանոնք
քննա գա տած
եւ Եէքթ
111
"
էէյէ՛՛՛
Հակասած՜
ր լ լալ ոլ1ւ Համար
( * )
սխալած
է,
եւ կամ Րէսւֆ
Ե է ք թ ա
՚
ղ է յ ի տհսութ
իւն–
ներր
անճիշդ, են, ինչ որ իր երկար ու ման-
րադնին
յ օ ՛ւ ո ւա ծթ
արժէք
ր
մ՚հծապէւ
Ոււ
՛
նուազեցնէ։
Ամէն
պարագայի
մէՀ
երկու
Հեղինակներէն
մ՛ին կ ր սխալ ի։
Անատօլոլ Թիլրքիլլեւփ
գիրքին
մ՚ԷՀ իս–
՚
է ո
Հեւ
՚
ՔՐՔՐ
՛
կան ւ
/՝
լ
1
ր
կայ.
ուր
Արեւելքցիներոճւ
երգելու
եղանակ
ր
նկարագրսւած
է ։ կուրծքի
եւ գլխսւ
ձայ–
ներունւ
տարրերութիւնր
ւ/՚ատնտնշող,
ի
մ՚տսնտւորի՝
քիթի–՛ աո ող անութ ե ան
վրայ
ուՂ
՚
եցած
ազգեցութ՜իւէւը
իվեր Հանող
Է Հ ե ֊
րր
վժիւ
199
եւ
200)
կ՛արժէ
կար գա լ ել
խորՀրգածութեան
նիւթ
ր 1
՚
ե լ ։
ԱաՀմ՚ոլտ
Րակրոլ
ւ ղ է յ ի ն
յատկացուած
այս
ԷՀհրր
աւարտելէ
առաՀ
սլիտի
ո լզէ ի
իրեն
Հես։
առնչութիւն/
ուէ՚եցուլ
անձնական
գրուտդ., մ՛ր յ ի շ ե լ ։
Նաի՚անցեալ
տարի
Օր.
Բաբայեանի
աշակերտներու1ւ
մէկ
Յսժւ–
ճօոին
ներկայ
կր գտնուէի։
Անատօլոլ Թիլր–
քիւլեւփ^Տ/
Հեղ ինակն
ալ մեծանուն
երգ–
չուՀւոյն
կողմ՚է
Հրաւիրուած
էր եւ որա
Հ ի ն
մ Է Հ ՜ճիշգ
մ՚օսա նստած։
Բեմին
վրայ
խումբը
սկսաւ
ւկաղհազր
երգել։
Ա՚աՀմուտ
պէյ,
բաւական
ատեն
ուն1լնդ.րելէ
վերՀ,
ակսՖՀս
ի վար՝
«
Հիւդդա՚՚ւք»
փսվաաց։
Զար֊
ւՐացած
իրեն
նայեցայ,
որովՀետեւ,
իբ
կարծիքի
ազատութիւնը
յարգելով
Հան–
գերձ,
Ղ\ադհ~սգին
Լխոզամի
վրայ
գրուած
յԼԼԼ
ա
ԼԸ֊
Կ
ա
րԷլէ
2
էր ը1"Էու1էիլ։
Արգարեւ
( * )
Տեսնե| իւ– դիրքին 99րդ ե 9 | ւ ։
ցտյ որ Ա՚աՀմուտ
՚
ղ է յ շփոթում
ժ՚ր
ու՛ի/,֊
ցած
ըլլալ ու էր։ ՚ Բ ի չ
Վ
"1՚
^1Լ
ԱՏ
տ
«՚–
ն|ւ/ւն
(•
Սիրտս նման 1.Ր...)
եղերական
ողբր
լսեցինք։
՛
հրացի", ՛՛ր ւՐինչեւ այն ասւենր Հայ երդ ին
թրքականին
նժ՚անիլ ր կր շեշտէր
(
գաղա­
փար մր որուն
մասամբ
Համամիտ
դ լաւ֊
նուած՜ էի)ինքնաբերաբար՝
«
Տեսէ՛ք,
րսաւ ,
այս
մէկր թրր ււկա
՚
հ
չէ. մենք
տառիկ երդ
չւււ1ւինք»։
«.
ՎեբՀապէս,
աւել
ցուց,
գոլք
Հայկական
երգեր
սւ1
։
իք։
Ա՚անտւ ա ն գ
կով֊
կասի
մէՀ...
՛
Լար, նանուք, փա–...».–
Մեր
կողմէ
բան մր ւա հ լ ցնել
մանք
•
զե՛ր այո գ ՚ա<֊ ատ
ոււ է՛ին։
Պարսկական եւ՚գո.—
Հայկական
ե
սլտրս֊
կական
երգերուն
միՀհւ
ազգականական
կապերու
գոյութիւնը
անժխտելի
Է։ Հա֊
կառակը
ոլնգելը
տնՀեթեթ
պիտի
րլլալւ։
Միեւնոյն
մ՛այր
ցեղէն
սերած,
Հազարաւոր
բառեր
իրենցմէ
վախ ասած,
տշխտրՀւս–
ւ/ ր ա կան եւ. պատմական
սերտ
կապերով
Հետերնին
կապուած
ր լ լալով,
բնականա­
բար մեր երւրն ալ որոշ չավտվ
սլիտի կ րէր
սլար ս կականին
ազգեցսւթ
իւ1ւր։
Յիշենք թէ ո՛ր կարգի
երգերր
աւՐենէն
աւել
ի կ ր ւ/՚օտենան
սլար սկա կռա
երզ
երուն։
Ա.
Պարզ
Հնագոյն
ղ.Արիական
(
Պար­
սից
ք՚աճավի ՚
կամ
1
ւափ–ու օ–ի–Ա(՚ւ1ոք
կոչած)
երե ւէՀին
պատկանող,
եւ այղ
ելհլէՀի
ստորին
քառալարին
աոս՚Հին
հրեք
ձայնա­
նիշերուն
վրայ
առաւելապէս
խազացող
ե–
ղանակներր։
Օրի՛նակ՝
է;կ1,| 1, դ արան
(80),
Է ո ա ս" եւք
( 8 1 ) ։
Այս տեսակ
երգերուն
մ Է Հ
ել հ
լէ
Հ ի ն
եըրորգ
ձայնանիշը
ժօաւռչէՈէ&/՛
գերբ կր
խաղայ։
Բ– -
Կիսաձայնախտռն
զ
որիականին
պատկանող
եղանակները։
Այս ելհւէՀր
Հի–
Հւաղին Հետ կր նոյնանայ,
Հակառակ
Փիէո
էհղրիի
՛
յն
գիտսզոլթհանր
թէ
տ
ս պ
ի ն
Fonds A.R.A.M