ԱՆԱՀԻ
Տ
35
կ ՚արձանազ
րա ի՛ն այժւք՝.
բայց
եւ
աւՐենու–
լւեք
յաղթ՜ող
կր
Հանգէաանան
ելւիաա–
սարւէնե րր:
Նաւ/՚անաւանգ
ւՐեզի
Համ՛ար,
յաՀողութիւէւր
ի՛նչքան
դիւրին
է։» (ԷՀ 5)։
Տեղակււա
գսյնլլ
լ րիւ տալու
Հաւ/՛ար.
մ՝ ԷՀ Ր՛՛՛է
՛
է՛ ԷՀ քաղուած
քանէւ
մ՛ր յատկա
նշական
նախադասութիւններ
կր
թ
սւրգ֊
ւք՚անենք.
«
Գալով
ւրաշնաւորում՚էւ
այն
վարձերու/։
ղորո
Հա յ երաժ շաագէար
կու/՚իաաս
վր՚է–
կաաարե ւյ Անաաօլսւի
եղանա/լներուն
վրայ,
սւնոնք
իրենց
ւղարւլ եւ ւէիլրաւ
նսւագել
ի
րլլալուն
պատ՜ճառաւ
աւՐենուն
ւ(՚ատ գել ի
են,
բայց իրենց Տայ երեն րաււերովր ւփայն ձա ֊
յութեան կր պատկանին...»)։
(
ԷՀ 12)։
՚
Բ ի չ ւ/՚ր սաղր՛ն,
ի ծ՛նէ ֆրանսացի
թրր–
քացած
ՀութակաՀար
ւ1՚ր(").
Պ. էօժէն
Պօ–
րէի
Անտաօլուի
երդ երան
/
I՛ու սի՛ի
նպաս
տաւոր
կարծիքներ
յայտնելէ
վերՀ,
սա
խօսքերր
աւելցուցեր
է թէ՝
«... ՛
Բանի
որ
յաղթականներր
(
թուրքերր)
պարտեալնե–
րուն
(
Յոյներուն/)
՜
ճարտարապետ
ո
ւթիւնր
իւրացուցած
են, այս պարագայէն
կտրել ի
չէ
մ՛իթէ
Հետե
լցնել
որ վերջիններ
ուն
ե֊
րւաէ շւոութիւնն
ալ առած
րլլանո։
Ս՚տՀ–
մ՚ուա
ք՚ակրսլ
պէյ,
որ Պ– Պ<>րէլ ի
նախորգ
նպաստաւոր
կտրծիքնհրր
Հաստատելու
՚1՝
ԷՀ
չէ թերացած,
չի մ՚ոռնար
սակայն
վերա–
պաՀսւթիւ1ւներ
րնելու
«
այ գ տողերուն ւ1եօ
բացառաբար երեւան եկող կարգ ւքր բառական
սխալներուն եւ չավւսպանցուբիւններուն»
մ՛ա
սին։
(
ԷՀ 51)։ Ակնարկսւթիւնր
ակնյայտ
է ։
իրրորգ
օրինակ
մ՛ր. « ... ՎերՀսւպէս
4
լր
կր տեսնա
ի որ
Մերձաւոր
Արեւեյքի զանա
գան
գեղարուեստները
իրենց կատարելութեան
աստիճանին նասցնւպ
ալւսթուրքա(՝ւ...»։
(
ԷՀ
53՝)։
Գարձեալ
կուՐիաաս
Վարգապեաի
եր
գերր
յիշած՜
է
էգերուն
ւՐԷՀ՝ «Ի Փարիզ
սար
քած
իր նուագաՀանգէսներուն
ւ/՝ԷՀ,
ելպ–
չուՀի
Օր. Բալւայեան
այս երգերր
յա՜ճախ
կ՚երգէ,
որովնետեւ
անոնք
իրեն
ձօնուած
են...» (ԷՀ 83)։
Հեղինակէն
վերՀ,
կախմ՛ան
( * )
Այսպես քլաւաստեց Մսւպքուտ պեյ ինքն
իսկ։
քանի
մ՛ր կէտ
ալ մ՛ենք
գէւենք... եւ
անց
նինք
բուն
նիւթին։
Ի ն չ կ՚լլսէ
թուրք
երաժշտագէար
Հայ
ժսղովրգական
երգերոլ
մ՛ասին։
Բանանյ»
02
ՀաւՐարր
ուր
կր կարգանք.
«
ի
ձեռին
գտնուած
ւիտսաաթ
ուղթերու
վրա
յ
մ՛եր
կսաւարած
Համ
հ մ՛ատ ական
քննութեան
ար–
գիմւքով,
Համ՛ոզուեցանք
որ
Անատօլուի
մ՚ԷՀ
իսկապէս
«
Հայ
երգ»ի
ւՐր
տիպարր
գոյութիւն
չունի։
ինչպէս
որ Անաաօլ
ուի
Հայեր
ր թ րքերէնէն
տարրեր
լ եզու
չեն
զի–՝
տեր,
այնպէս
ալ թ րքական
երգերէն
զատ
ուրիշ
որ եւ է երգ. չեն երգեր։
քՓէպէտեւ
կովկտսաՀա
յկական
եզանսւկն^երսւն
մ՛
ԷՀ
ւՐաոնաւոր
ձեւեր
մ՛ր
գոյութիւն
ունին,
բայց
Հոս ալ թ՜րքական
երգին
աղղեցու–
թ՜իմւր
զգերակշիռ
է ։ Բտսերր
ն ո յ ն իսկ,
յա
ճաիւ,
կէս
աո
կէս
Համ՛եմ՛ատութեամ՛բ
թրքերէն
են։ Այստեղ
օրինակներ
ւՐ ԷՀ բեր
ուած
եււ թ՜րքերէն
բաոերէ
«
օան, գուււնա,
բար չայսրն, մայիս, հարբս»։)
Այս
տողերր
երկու՛ ր էոորՀրգածութ
իւն–
ներու
գուռ
կր րտնւսն։
Ամ՝ւիսւիենք։
/.—
Հեղ ինակր
նկատեր
է
եղեր
որ Ա–
նատօլուի
Հայերր
թ րքերէնէն
տարրեր
լե
զու
չեն խօսիր։
Հետաքրքրական
պիաի
րլ–
լար
գիտնալ
թէ
նաէսապաահ
րաղմ՚եան
շրՀ
ունին
խօսքր
կ՚րէւէ թէ
յետսլատերազւՐ֊
եանին,
որովՀեաեւ
ինքր
Հազիւ
28 — 20
տարեկան
երիտասարդ
մ՚րն
է
եւ
կ
րնտյ
կարգ
մ՛ր բսհւեր
շատ
լաւ
չգիտնալ...
Յետոյ,
եթէ
Անաաօլ
ու րսելով,
Փոքր
Ասիոյ
թերակղզին
պիաի
Հասկնանք
ւՐիա^խ
(
Պլաւսան,
էոկիշէՀիրր.
Անք ար ան
ել
Գռ–
նիան),
կ՚րնդ
ունէաք
որ գիասղութիւնր
մա
սամ՛բ
ճիշգ
է. մ՚էաւյն
թէ
այգ
պարագային
ինչո՛ւ
Հա յկական
երդ ր որոնել
Հոն
ուր ա–
ռս/Հուց
գիտենք
որ անէւկա
գոյութիւէւ
չու
նի։
իսկ եթէ
Ան֊ուլայ
ու
բառին
ի մ՛ա սար
րՀւգլայնելով
իբրեւ
այդ
նկատել
ու զա ի
Ասիական
թոլրքիան
աւՐբողՀովէա,
մ՚ԷՀն
րլլս֊լով
Վանր
(
Տոսսլ),
Մուշբ
(
Տաբօն),
էր–
զրու մ՛ր (կարին)
են., այն
ատենթերաՀաւաա
կր
Տեանք
յայտնուած
կարծիքէւն
՜
ճշգսւ–
թ եանր
մ՛ասին։
Fonds A.R.A.M