34
ԱՆԱՀԻՏ
11՝
ակեդոնական եւպր.— //•///
յՐանական
հր­
՛
էէ՛՛՛ Ղ1Լ մօտենա
յ շատ ատեն,
չլայց
եր­
թեալ, անկէ
աւելի
լեռնական
գսյն
ւ/՚ր ու­
նի, ինչ որ րնական
է, տրուած–
ր/
լալով
աշխարհագրական
պայւՐաններր։
Կր սլատաՀի
որ /, ւյ ունակն
հ ր ւււ1ւ
ղնաց–
4-1
Լ յանկարծական
գանգաղուՏեերու
Հան–
գիպի,
անմ՚իՀապէս
յետոյ
վերագաււէւալու
Համար
նախկ
ին գնացքին
(
Հ
ոմէւգարական
երգերուէւ
տոթ իւ ալ ա յո
երեւո
յ թ ր նկա­
տած– Էինք՝)։
Ն"յնքան
յեղակարծ՜
ձայնային
րարձրացուսներ
տեղի
կ՝ սւնհնւս1ւ
(
քառեակ
մր՛ երրեՏն
մ՛ին չեւ իսկ ութ հակ է/՚ր),
րարձ–
րացուՏներ
որոնք
հքալքանեան
լեռներուէւ
չարքաշ
կ՚սիքր
կր գրոշւ/՚են
տ յո
երգերուէւ
վրա յ։ Երգի
րնԷՒացքին։
յաճախ
կր
Հանգի–
"
ւինք
ւիսքր
նօթերու
(
Յթթօշաէսւ՜<տտ ե ք € \ ՚ 6 տ ) «
Օրինակներ
(57, 58)։
Հատուած՜
ւ/՚ր կ՚ուղենք
ցոյց տալ
Պ°շ՜
նաք
ե ր գ է ։Րր,
որու
մակգիրին
(0
<։\օ)1էՅ
1
էԱՈ6 է61՜/ւյս)
վերՀին
րառր
(
թերղի,
գեր–
ձւսկ)
խորՀիլ
/
լա աայ թէ
անիկա
/
Թուր­
քիա
յ է ն
ներած՜ուած՜
է ։ 1Հա յն
կ՛արտա­
գրենք
որովհետեւ
շատ
կր նւՐանի
ս՛՛եր
\
կագհտզին։
Պօշէ՚տք
երգր
(5,9),
Ալագ–
եաղ (60)։
(
Բաղգաաութիւսր
գիլրացնելու
մ՛տոք
Ա^ագս-աոին ոլորակութիւնր
(
էօո)
վախեցինք՝։
•
Յունական երդր. —
ԱւՐենայն
գեղար–
ա եստից
ծնոմնգ
տուող
Եէ լագսւէւ,
երաժրշ֊
տական
այնքան
բարձր
ղարգացոււ/՚ի
ւՐր
Հասած՜ էր, ի ւ/՚ասնաւորի
կշռյււթեան
գի–
ււաւ թիւնր
Հելլէններու
մ ԷՀ
այնքան
յա֊
ռաՀ ա արա ած էր, որ մենք
այսօր
Հիա–
ցում՚ով
ւ / ՚ ի ա յ ն
կրնանք
երեւակայել
թէ
ինչ եղած
ր լ լայ ու է
Հնագոյն
Հ ե լ
լ հնա­
կան
երաժշտութիմ1ւր,
—
որւ/՚է,
աւա՛ղ,
գրե­
թէ
ււչինչ
Տնտցած՜ է
այսօր։
Նորագոյն
ժաւՐանակներու
մ Է Հ
(1917)
Աթէնք
Հրատարակուած
յուէւական
ժողո­
ված՜ուէ
Տ՛ր քաղելով
կուտանք
Հետեւեալ
քանի
ւՐր չավւհրր,
որոնք
գուցէ
կարենան
ատտիկեան
երաժշտութեան
յաւէտ
թ տղ–
եալ
գաղտնիքներուն
վրայ
աղօտ
լ ո յ ս ւՐր
սփռել
( * ) (61, 62, 63, 64)։
Թրքական եոյո. -
թրքական
երղհրսւն
վրա
յ լւնականօրէն
ստիպուած
ենք
աւելի
երկար
խօսիլ։
Ոմ՛անք–
իրենց
երաժշտագէ­
տի
Հան գա մանք ր մ՚ԷՀտհղ
րերելով,
տղե­
ցին ապացուցանել
որ Հայ երգր
թրքական
եղանակներու
վրայ
շինուած
տնՀարաղտտ
եւ ո և է
ինքն ատ պո ւթ հնէ ղուրկ
արսւա–
գրութիւն
մրն է ։
Ուզեցին
ապացուցանել,
կ՚րսենք.
այգ
ըսել չէ որ
ապացուցին։
Ակնարկութ
իւնո
Ս՝ աՀԺ՚ուտ
Րակրպ
ռ լ է յ ի Հասցէին
ուղղուած
է
մասնաւսրա֊
պէս։
1928
ին
Հրատարակուած
իր
«
Անատօլոլ
յփլրքիլլեւփ վե լքոււփքի իսյփքաա|իւ1|պ»
՚
էիրքր
ուշի
ուշով
եւ
ծ այրէ ի ծայր
կարգացի։
Այգ
Հատորին
մէՀ յայտնուած
կտրծիք–
ներր
վերլուծելէ
առտՀ
պիտի
ուղէի
ր ՚ ւ գ ֊
Հանուր
նկատողութիմէւ
մր ր ՚ ւ ե լ :
Երաժշտական
ա սա Տնտոիրա
Է1 իմհր գի­
տական
ա շիաւ ա ա թ՛իւն մրն Է, որուէւ պ է ա ք
է
մօտենալ
գիտական
մուտյնութ
համր,
խղճմտօրէն։
Զհռք
րերուհլիք
եղրակա–
ցութիւ1ւնհրր
պէտք է որ կշիո
ունենան
ե
առ այգ
րլլան
արգիւսքր
վեր
լ ա ծ ական
առող^
սկղրու
՚
հքնհրսւն:
ֆաւիաքելի
է
––
եւ
ոչ թէ ներելի
միայն
—
որ
ւււսուՏնասիրո–
ղր կրէ
զգայուն
սիրտ մր որ գիտնայ
րա֊
րախհլ
եւ յուզուիլ,
իր նիւթ
ին յա
յանու֊
թիւններր
կարենալ
ապրելու
Համ՛ար։
Այո
ւիակագիծէն
վերագ առնանք
Ա՚աՀ–
մուտ
ք՚ակրպ
պէյի
ել իր գիրքին։
Ըսենք
անմիՀապէս
ո՛ր Հեղ ինակր
աղգայնական
Թուրք
մրնէ, րտն մ՛ր որ ինքն իսկ
կ՛լա֊
գոմն ի երր կ՚րսէ՝
«
Երաժշտական
ազգայ֊
նականութիւնր
ճիգերու
Համայնատարած
պրկում
մ՛րն է գարձած
այլ եւս։
Այսօրի­
նակ
բողոքներ
( * * ) ֊
խօսելու
ձեւ մրն է ան­
շուշտ—
պատ
յ՛ուի՛հան
կողմ է
ամենուրեք
( * ) 11
յս եւ–գեւ՛են ոմանք ՚ 1 | ա գ ո ւնօ 9 փ կայմէ
նաւքանուադային ձեւով ընդլայնուած են։
( * * - ) ՛
նախապես դ աւա ծ տողերուն կ՚ակ–
նաւ՚կե;
Fonds A.R.A.M