90
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
ա ար ւէա տեն
շ սլաշաոզ,
ա զ ա տ ո ւ թ ե ա ն
եւ
սէրոյ
ա ն կ ա շ կ ա ն գ
պ ո Հ ե մ ա կ ա ն
երՀասԷւկ
կ ե ա ն ք է
՛
էր
անձնատուր
Էր ամր ււ
սլա ա աս ո ւթ ե ան
շՐլ
ա
—
ն Է ն , ան
յանկարծ՝
մ եր
մ ե ծ
աղէտէն
յետս
յ
կ ս լ գ ա
յ
կ^Էյնայ
Փարէզ,
ա ղ ք ա տ
,
արւ
մ ե ծ ա
շուք
ք ա ղ ա ք է ն
ա ւ1 էն
տ ե ս ա կէ
ծ
ո էէ ութ
է ւնն
եր
էն
ու
վայելքներէն
ո եւ
է չ ա փ ո վ
օդտուելու
ան–
կարող
,
Էր
՝*
ացը
վ ա ս տ ր կ ե լ ո լ
^ ա մ ա ր
գործա–
րաններսւ
թոնաւ
ստուերէն
մէջ
տ ա ր է ն ե ր ո վ
մաշելու
ս ա է ս լ ո ւ ա ծ
•
այղ. ե ր կ ա ր ա տ ե ւ
չ ա ր չ ա
րանքէն
գ ա մ ո ւ ա ծ
էր
Հրավաո.
գեղամոլէ
ել
ք ն ա ր ե ր գ ա կ է
թաոնուածքն
է
որ
ե ր ա ղ ա ծ
,
յր–
զացահ
,
զանզաղօրէն
կազմած
Ր է ք
ա
է
ո լ
–
է
1
է Ր
•
աա
ս է ր ա ծ
մ է կ մեծ
գրքէն
Ա ւ ե տ ա ր ա ն է ն
վը՜
ր ա
յ ալ
քէշ
մր կրթսելով,
քշմմանէլէն
եւ
Ա
Է—
գ ո ն ն ա յ է ն
Հ րաշագեգ
պատմ
ութ
էլն
ր . ել
ռ
ՐՐ
ք Ւ է ո գ է կ
գ է ս ք ա զ ա տ ե ց
ա յ գ
գժոթքէն՝
էր
§
ա–
ր ե գ ր ք է ն
էւմ ր ա գ ր ո ւ թ ե ա ն
է/՛/՛
օ գ ն ա կ ա ն
ւյէնր
Հրաւէրելով
,
ա ն է կ ա
,
էր
ազատոլթէւնր
Հազէւ
վերագտած
,
ե ր կ ա ր
էնքնազսպումէն
գ ե ր ա գ ր ր –
զ ււ ա ա ծ
զ գ ա
յ ն ութ
ե ա ն
մր
եւ
ե ր ե ւ ա կ ա յ ո ւ
թ ե ա ն
մ ր
թ ե
լա
յ ե ղ
պոռթկում
ովր
ն ս տ ա ծ
գ ր է
առած
է, ե ր ա ն ա ւ է տ
արրշէռ
ա շ է ւ ա տ ա ն ք ո վ
մ ր՝
որ
կր
զ գ ա ց ո ւ է
գործէն
մէջ
ծա
յրէ
ծայր,
Հա
ր–
չ ա ր ա ն ք է
օրերուն
մէջ
է ր
մ աքէն
թորր
կազմ
ր–
ւ ա ծ
ա յ գ
լուսաշոգ
տեսիլր։
Պատմ
ութէւնր
էլ անցն
է
ա
յ ն
օրերուն
երր
Հբեաներր
կր
կարծէէն
թէ
էրենց
սպասած
Մ
ե–
ււ իա
քէն գ ա լ ո ւ ս տ ր մօտ
էր :
էմ
մ անէ
լ ազն ու ա կ ա ն
ցեղէ
Հ ր ե ա
յ
երէաա–
սարգ
մրն
է * \ ) գ ի պ տ ո ս է ն կ ա ծ
,
ա ղ ք ա տ
,
էր
ա պ ր ո ւ ս տ ր
ճարելու
Համար
ամենէն
տ ա ժ ա ն ե լ է
ա շ թ ա տ ա ն ք ն ե ր ր
յանձն
կ՚առնէ
,
կ՝րլլայ
բ ե ռ
նակիր
,
ծ ա ռ ա յ
,
մշակ,
է
վերջոյ
մեծատուննե–
լաւ
կառուցանել
տ ո ւ ա ծ
ա պ ա ր անքն
եր
ո ւ ն
մէջ
էրր
բանւոր
կ՚աշխատի
է, զիպա
ոս է կ է գ է չ
արե–
լ ի ն
տակ
Հալելով՛.
Ան
գ ե ղ ե ց է կ
է մարմնով
ել
Հո գլով։
Ա յ գ գ մ ն գ ա կ
կեանքէն
մէջ
մարմէնր
կր ՝*է
լ
ծէ,
1
լ այլանգակոլէ
,
բայց
Հոգէն
աւելէ
կր
գեղեցկանայ։
Ան
կր
զգայ
որ
մարգկայէն
ա աո
աւզան
րր
բասնալոլ
,
րնկե
ր ա կ ա ն
ան Հ ա ւ ա
ս ա ր ո ւ թ ե ա ն ց
չ ա ր է ք ր
ջնջելու
Համար
մաքառիլը
ւզէաի
րւրււ
ւ գ ե ր բ
որուն
ս ա Հ մ ա ն ո ւ ա ծ
է :
Պա–
րաւզուրգէ
օ րե բուն
կ^երթա
յ
Ազեքսանզրիո
յ
մ աաենագա
րանր
՝»
ին
զէրքե
ր ա ն մէջ
թ ագո
լե
լով
Հէր
էմ աստ
ութ
է ւնն
ու
գ ժ բագգո
ւթ
էլն
ր
բազմ
ա ց
• »•
ու
մերթ
բնութեան
աստուն
ԳՐՐՔՌ
ՂԼ\ լրանայ
կ ա ր դ ա լ ,
ծովուն
եզբբ
ն ս տ ա ծ
1
լ երազէ
միայնակ
եւ իր
էութիւնր
կր խորացնէ
,
իր
կոշմանր
կր պատրաստուի,
ու
երրեմն
իրեն
կր
թուի
թէ
իր
անձր
ծովուն
վ ր ա
յ է ն
կր
թռչի
կ՝երթայ
մինչեւ
իր Հայրենիքը,
կր
խօսի
իր
լծակից
ղժբաղզ
մոզովրզիս,
րազմ ութ իւննե
րն
իր եաեւէն
կր քաշէ , եւ իսրայէլի
կորած
թա
գը կը վերադտնէ
եւ զայն
իր դլուխր
դնելով՝
գերութենէն
կր վերականգնէ
իր ժողովուրդը
:
Այդ. գեղեցիկ
աոաջին
գլուխը
որուն
Հա
կիրճ ամփոփումն
է որ տուի,
շատ
ճիշդ գծե
րով կը ներկայացնէ
քերթուածին
Հերոսր՝
ինչ
պէս
Հեգինակր
ղայն յղացած
է
,
Հ
1
։ 1
՚
Ա
. 1
յ
1
–
ղափոխական
մր, ժողովրդասէր
ըմբոստ
Հոգի
մը, կեղեքեալներու
ղատին
ախոյեան
մբ դաո
նալ
ձգտող
եւ որ
նոյն ատեն
իր
շղթայակապ
ցեղին ազատագրի
չն բ Աա
լ կ՝ երազէ : Մ իայն
այգ
գլ/սուն
առածին
ֆրազն
է որ այս տիպարին
Հետ
չի ներդաշնակ,։
լիր եւ արդէն
իսկ Յիսուս
լ։ կր
յիշեցնէ՝
«
Անվաւեր
ու որբ մնացած
զրոյցի
մը
եթէ ականք ալ։,, բ բլլանք
,
կմ մ ան էլ
մեծ մար
գարէին
խոր ու խոնաբՀ
կեանքին
մէկ
պատառը
պատկերաղաբդոլած
պիտի
տեսնենք»։
Հրեայ
«
մ ա րգա րէ»նե ր բ Աստուծմէ
ղրկուած
մարդիկ
էին : Անոր
ներ շն չում ովր կբ գո բծէ ին
բստ
ի–
րենց Հաւատքին
ու խօսքեբուն
:
I՛,, կ անոնց
մ ե–
ծագոյնբ,
Յիսուս,
ոչ միայն
Աստուծմէ
ղրկր՜
լած
էր , այլ ել , ինչպէս
ըսի արդէն
,
բստ Աւե
տաբանին՝
Որդին
էր Աստուծոյ
,
Աստուածու
թեան
մաս կբ կազմէր՛
Հ<էմմանէլ
մեծ
մարգա
րէ» անհնար
է րմ բռնել
աո անց
զա ս տ ո լած ա յ ին»
տարրին
,
մինչ
Պէշիկթաշլեանի
Հերոսր
մարդ
մրն է պարզապէս
,
որ իր վերանորոդչի
,
ազա
տարարի
առաքելութիւնք։
ինք
իրմէ , իր
Հո–
Ղ-1'է՚" ) /՛Ր կեանքէն
ու իր կարդացած
դբքերէն
ու
բնութեան
եւ մարդկային
կեանքի
վրայ
խո–
կումնեբէն
կբ քաղէ :
Օր մբ Փիւնիկեցի
մեծաՀ ա բուստ
ու
հրա
շագեղ
Աիդոննան,
տիրոլՀին
այն
ապարանքին
որուն
շինութեան
աշխատողներուն
մէչ՝ է էմ–
մանէլ,
կուղս,
յ այցելել
աւարտելու
մօտ
շէն–
քբ,
կբ տեսնէ
կմմանէլր,
կբ Հրապուրուի
անոր
նայուածքին
ու ամ բողք
անձին
խորՀրղալոր
գեղեցկութենէն
եւ կբ Հրամայէ
որ ղայն
Հա
նեն բանւորի
կեանքէն
ու բերեն
իր մօտ ապրե
լու. «Գտայ
շէն քիս
մէվ աւելի
գեղեցիկ
շէնք
մը , ու Հոն կուզեմ
բնակիթ
;
ճարտարապետը
կուդայ
կմ մ անէ լին
Հազ,,
բզել
տիբոլՀւոյն
Հրա
մանը. «Վաղր
ա՛լ Հոս պիտի չբԱաս : Վաղր
եր
ջանիկ
բան, ո բութիւն
մր կբ սկսի
քեղի
Համար։
Այսպէս
կր փափաքի
մեր աիրոլՀին
Աի դոնն ա :
Աստռլածները
բանւորներու
նման աշխատեր
են
Սիդոննայի
մարմինը
կաւոարելագործելու
Հա
մար;
Իր մ էք պա կաս
մբ կայ։
Վաղր
կ՝ եր թաս
"(
ակա՛՛ր
լրացնելու»
:
Պակասը
,
երջանկութիւնն
Fonds A.R.A.M