Page 8 - ANAHIT, Tome 3-4

6 ԱՆ Ա Հ Ի Տ
« Հայոց Պատմութեան Գ– Գրվ՛ի ԿԱ– թարգմանութիւն է կամ թերեւս աւելի Հալա–
գլխուն մկշ քանի մր անգամ յիշատակուահ նօրկն՝ աղաա հետեւողութիւն յոյն բնագրի մը.
Ա՚եհն 1/աՀակ ել II՝ ես րոպ անունները՝ ասութին հայրենասէր Խորենացին՝ եթկ ինք րէէար հե–
ֆրավեերուն մ ԷՀ Ա . գարու երկու մ եհ Հայե– գինակն այգ գրքին, իւրաքանչիւր գրական սե­
րուն վերաբերող իսկ վերջին ֆրաւքին մկչ՝ քիրշ– ո ի սահման,,, մէն յեաոյ գրուան օրինակներուն
ս,անեաց 1/աՀակ եւ Ի) ո ր իւոո ո ւնե աց Մաշտոց Հայոց Պատմութենէն ալ դկմքեր ու դէպքեր
եպիսկոպոսներուն ակնարկող կ՝ուզէ ցոյց աալ պիաի աոնէր իբր նիւթ կամ գէթ Հոս ու հոն
Պ– Զամինեան, ինչ որ բոնաղբօսիկ մեկնու– աաոնց ալ յի չաաակութեան նոլիրոլահ պար–
թիւն մ լ, կը թուի։ Ամբողչ այգ գլուխ ր Ե– գա– բե բոլթիւննե բ պիաի գներ, մինչ այգ բոլոր
բուն անցաք, գկպքերոլ հետ կապ ունի, ել ա– շարագրութեանց նիւթեր,, հայ կեանքի հես,
նոր մկ1 չորս անգամ անուանուած «Մեծն Ա ա– անմ/վական ոեւէ կապ չունին, անոնց մէչ՝ գեր
հակն ու Մեսրոսբբ մեր Ե– գարու Աահակն ու կատարող հերոսներ,, կամ յիշատակուահ պաա–
Մեսբոպն են՝ րսա բնագրին զոր ունինք։ Որ– մական տնձնաւո բութ իւննե ր ր , իմասաասէրնե–
պէս ղի վելվին ֆրազին մէէ կարենանք տեսնել ՐՐ , աստո ւահնե ր ր , ոգիներ ր օաար են միչա
է. գարու Սահակ եւ Մաչաոց եպիսկոպոսներ,, , ( յունական կամ աս տուահ տ շն չա կան) : Հարմա–
պէտք է ենթադրել որ Խորենացիէն եաք եկող նալի է որ այգ չաս, շահեկան ղիրքբ զեռ չէ ու–
օրինակիչ մր , անոր Պատմութեան հնութիւն եւ ս ոււ/նաս ի ր ո ւահ մեր յունագէտ բանասէրնե–
հեղինակաւոր արժկք տալու համար՝ այդ վեր– րէ" 1 երեւան հանելու համար յոյն բնագիրը
9 ին ֆրաղր Համաոօտեր, փոփոխեր է եւ «Մ եհն Կ"՚մ բնատիպար,, , որմէ թարգմանութիւն կամ
Սահակ ու Մեսրոպ» գրեր է ուր որ հեղինակը որուն հետեւողութիւն է այնքան ճոխ ու ներ–
քիշտանեաց Աահակ եւ Ի) ո ր խ ո ո ո ւն ե աց Մաշտոց դաշնակ լեզուով մր Հայացա ահ այդ «Հոետո–
էր գրահ– : Նոյնքան եւ աւելի բոնաղբօսիկ կր բտկան Արուեստի՝/ թանկագին դասագիրքը,
թուի «Խորենացի» անուն/, «Խ ո ր խո ո ո ւն ի»էն ուր հի՛" հելլեն հեթանոս ու քրիստոնէական -
հանել,, • Անձեւ տցետց եպիսկոպոս/, Անձեւունի աղե քս անդր Լ ան մշակոյթները կր խաոնուին ,
կրնայ կոչուիլ, բայց Իքո բխոո ունեաց եպիսկո– եւ. որուն Հայացումը ապահովապէս /Աորենաց–
պոս մր - եթէ ընդունինք որ Մովսէս էՕորենա– լ ո յ ն կր պարտինք (իր լեզուն ու ոճն Է որ հոն
ցի եպիսկոպոս ե զահ Է (ինչպէս հին ձեռագրի կր տիրեն) : ԱղեքԱանդրՈՆ Վարք/,7/ թւսլւզմա–
մբ մկք կ՚անուանուի) եւ ն ո յ ն իսկ Խորխոռու– "էէ" "՛Լ \Է"ԼաԷս Հ՝ Տաշեան, ՛Նորայ,, Բիւ–
նեաց ե,,,իսկոս,ոս կաբզուահ , զմոլար Է ատո
վ զանգացի , Գառնիկ Ֆնտզ/եան արզկն յայտա–
Խ՚՚րենացի անունին հագում ր բացատրել, ինչ– րարաօ֊ ե ն ) , ինչւզկ,, I, Պիտոյից Գրքին օրինակդ
պէս կ՝ առաջարկէ Պ– Զամինեան– Խորենացի ներան հետեւե/ով շար ագրո ւաձ֊ ե, այղ վկսլին
անունին հանե/ուկբ Խ որխոո ոլն ի անունով չի ՚ / ՚ ՚ Հ ՛ / / ՛ գրուահ՝ բա րաոնոլթ ի,նն ե րր \ ,, ր յոյն
կրնար բացատրուիլ, նորկն ոտ իսրււահ ենք բնագրին մէշ չկան) շարադրող ր՝ Հաւան օրէն
մնալ Մովսեսի հննղավայր Խ՚՚րեան Խորենացին կ
զարձեալ : Ա։,,,,նց վրա յ աւելի
գիւղի մր անունին, մինչեւ լաւագոյն բացա– մ ան րամ ասնօրկն պիաի խօսիմ յաջորդ յ օ ղ –
տրոլթեան մ լ, գիւար։ ուահներուս մէէ;
Պ– Զամինեան «Պիտոյից Գիրքը» Խորենա– ^ քՒՒք թէ կարելի" կ Պ • Զամինեան ի
ցիին հեղինակութիւնը կր համարի, ել Աղեք– Հ ա մ ա ձ ա յ % ԸԱ"/ եր,, տառապէս ճիչդ կը նկա–
ԱԱագՈՈւ. Վ արք^ թաըզմանոլթիլնը կը վե– "՚է ^րունիի մէկ մ/վանկեալ ֆրա,,,,
րագրէ բխզանդեան դպրոցի հայ աշակերտն/.– "("՚" Հ ա մ ե մ " " " եորենացի փ տարեկանին
ը է ն մէկուն, այգ երկու կէաեբոլն Հէրայ ալ ՚Ւ1"ճ"՚նեՐ < ։ Այո՛ , խոր հերոլթեան հասեր է ,
ապահովասլկս կը սխալի։ «Պիտոյից Գիրքը» –՛ " /՚" / " " / " " «Լրութեամբ» ինչպկս կր
գրէ Թովմա , («Այր եմ հերացե
՚յյէ եկ. անսլա կ ա ս
Fonds A.R.A.M