72
ԱՆԱՀԻՏ
ԺԳ.
^ ՝
Երեք ժամէս
յետոյ,
Անաօնիօն ե–
ճաշի ժամանակ
Վալէրիան եկաւ,
կ,,,, նրա մօա, եւ յայտնեց նրան, թէ ա– ճաշասենեակը,
եւ. չափազանց Հանդարտ
մէն բան պատրասա է, ել թէ բոլոր ի– եւ– սիրալիր էր, սակայն եւ այնպէս
րերր ծրարուած
չինեչով՝ սինեօր Աուծ– նա գեււեւս գանգատւում էր
յողնածոլ–
ծիօն սլատրաստւում է մեկնելու։
Ա–
թիւնից։
Բայց այժմ
նրանում
գրեթէ
ո անց մի բառով պատասխանելու իր յուղում չկար, նրա նախկին
շա րունա–
ծ՜առային, Ֆաբիօն
գնաց գուրս պա– կական շփոթութիւնն
ու գաղտնի սար–
տշգամբի վրայ, ուրտեղից
/
չարելի էր սափր չկ
ա
Ր ՚ Ե՛֊ երբ Մ՚՚ւծծիօի
մեկնե–
տեսնել ամարանոցր։
Ա՝ի քանի
1
լապո–
լ
ոլ
$ մէկ
°Ր
յետո յ,
Ֆաբիօն
նստեց
ցակիր ձիեր խմբուեցին
նրա շուրչ^ր, մի ՝ նորից աշխատելու
նրա նկարի
վրայ,
Հուժկու մարտաձի, որ թամբուել
էր գտաւ նրա գէմքում
մաքուր եւ անմեղ
երկու Հեծնողների
Համար,
աո
ա9նո
ր– արտայայտութիւնը,
որի վայրկենական
գում էր գէպ ի սանգուխի աստիճաննե–
խաւարում ր այնքա՛՛ն վրդովեչ էր իրան
րր , ուր գլխաբաց կանգնել էին աղա աս— . . . եւ նրա վրձինր Հաւատա րմ՛օրէն
ւոբները
զինուած՜
առաջնորդների
շարժւում էր թեթեւ կտաւին վրա յէ
Հետ։ Ամարանոցի
դուռը բացուեց, եւ
Այր
ոլ
կի՛" վերսկսեցին
իրանց
Հին
օգնութեամբ
Մալտ յեց ու,
"
ՍԱ "՚՛Է կևանքր։
անգամ եւս Հագել
Էր իր սովորական
Մուծծիօն անՀետացաւ, որպէս թէ
տարաղր,
Մուծծիօն
երեւեց։ Նրա երբեք գոյութիւն
ունեցած֊ չլինէր : Ֆա–
գէ
մ
ՔԸ
մեռելի
նման էր,
ել
ձեռներբ
բիօն ել Վալէրիան Հտմաձա յնուեչ էին,
կախուեչ էրն մեռած֊ մարդու
ձեռների
որպէս երեւում էր, չարտասանել
ոչ մի
նման, բայց նա քայլում էր ••• այո՛, վանկ նրա մասին, ոչ մի բան
չիմանալ
դրականապէս
քայլում
էր, եւ ուզզա–
նրա Հետագայ
օրերից, նրա ճակատա­
րէ րձ նստելով
ձիու վրայ, նա շօշափե– գիրը, սակայն, մնաց խորՀրգաւոր
բո­
լով գտաւ սանձբ։
Աալայեցին
դնելով
լորի Համար։
ւնեոո ասաանռաեեն՝
ոստնես Սեր,
յբ < < . , ,. ,
, . .
ււ
^ ^ ^ ճ
Ծ
֊
լ լ )
Ս ուծ֊ծ-իօն իսկապէս
անՀե
... /....
է..
~
Թ,...ք֊./.՛,. .ւ
ւ֊.
ւ
ւ
Ղ
ք ւ/ւ ա
ց
ա
լ
ւ—
Ր
լ. ֊. ,չ
..
ր
>
II
11111՝*
Ա
III 11/ Ո
նրա ետեւր, թամբին
վրայ եւ բազուկ–
ո ր պ
Հ
Ա
թէ
ԱլԱ
խ
որաոոլ
ղ ո լ ւ ս օ
֊
(
ինէբ Հ
ներովբ գրկեց նրան, որից յետոյ ամ–
ղբն տ ա / /
.
ֆաբիօն. մէկ օր մտածվեց,
բողք խումբր ճամբայ ելաւ:
լ,
ր
,
ս ա
ր
տ ա
ե ՛ ս ո ւ թ ի ւ ն ն էր ճշդապէս
Հէիերր շարժուեցին, եւ երբ մի շրր– ասելու Վա/էրիային թէ ի՚նշ պատւսՀեց
է^ան արին տան առնելը, Ֆաբիօն կար– "՛յն չարագուշակ
դիշերբ . • .
բայց
հեց որ Մուծ-ծ֊իօի թուխ գէմքում փայ– Վ
ա
լէըի
ա
%
Հաւանօրէն
գուշակել
լում էին երկու բիծ֊եր ... կարո՞ղ էր նպատակբ, եւ բռնեց
Հ
–
ուն>,ւ, 1,ե
ւ՛. ւ
-•
•
.
ց նր
լ
ւ ՛ւ սպատաղր,
ել
բռնեց շունչր, կէս փա–
լինել, որ նա աչքերը դարձրած
լինէր իր կեչով ա չքե րր , որպէս թէ սպասելիս
վբայ։
Մալա յեց ին միայն խոնարՀուեց
լինէր մի Հարուածի ....
դէպ ի նա։ ... Հեդնականօրէն,
ինչպէս
ի, Ֆաբիօն նրան Հասկացա., այդ
միշտ։
Հարուածեր չՀասցրեց
նրան։ Մէկ գեղե–
Վալէրիան այս բոչորր տեսա՞ւ ար– սիկ աշնանային օր, Ֆտբիօն իր
Չեչի–
ռեօք։ Նրա պատուՀանի
փեղկերը փա–
լիայի նկարի վերջին Հպումներն էր կա–
կոււոծ էին ••• բայց կարող էր լինել, ատ րամ, Վալէրիան
նստել կր զա շնա–
կանգնած՜ լինէր նրանց ետեւում:
մուրի մօտ, նրա մասւներր ըստ բաղդի
նա եւ
Fonds A.R.A.M