ԱՆԱՀԻՏ
71
մ ա սահ
Գլ"
լ
1
ս
Ը
1
Լ"Ղ^՜1
էր
" ՚
ք ^ " ՚
լ
Ի
ետեւը,
եւ նրա գէսք առաչ^ երկարած՜
ձեռներր
գեգին, աԿւկենգան, կարծրացած, կախ–
ուել էէն իր ծունկերի
վրայ : Նրա
կուրծքը չէր ելեւէշ\ււմ:
Աթոռին
մօտ,
տախտակամածին
վրայ, որտեգ չորա­
ցած խոտածաղիկների
տերեւները փըռ–
ուել էին, կանգնած էին մի քանի տա­
փակ թասեր մի սեւ Հեղուկով
լցուած,
որը արտաշնչում էր մի զօրաւոր Հոտ
գրեթէ
Հեղձուցիչ,
մշկաիւղի
Հոտ։ Իւ– ՚
րա քան շիւր թասի
շու րՀր
սլլլուե լ էր
պղնձագոյն
մի փոքրիկ օձ, ոսկի աշքե–
րով) որ ժամանակ առ ժամանակ
լ՛"/—
շուլում էին, այն ին շ ուղզակի Ա ուծծի–
օի գիմացր, երկու քայլ նրանից
Հեռու,
երեւում էր Ատ լա յեցու երկար կերպա–
րանքր, փաթաթուած՝
մի
վերարկուի
մէչ^ բազմագոյն
ծա զիկներով
դիպա–
ԿԻՑ՛՛
՛՛
ւ՛ւ՛
կապուած էր էր մէչկի
շուրՀը
մի վագրի պոշով՛ մի սրածայր
խոյրի
ձեւ ունեցող գլխարկ դրած էր գլխին։
Բա յց նա անշարժ չէր
:
Մի վա յրկեան նա
ակնածանքով
խոնարՀում էր վար, եւ
թւում էր թէ ազօթում
կ ր, իսկ
միւս
վ արկե ան ա մ , ինքն իրան վեր քաշում
էր իր բովանդակ
բարձրութիւնով,
նոյն
իսկ կանգնելով ոտի մատներ ի
ծայ­
րերի վրայ՛ ել ապա, մի ներդաշնակ
շարժուածքով,
լայն տարածում էր բա­
զուկները, ու յարատեւութեամբ
շարժ–
ւում էր դէպ ի Լքուծծիօն։
թ՛ւում էր,
որ Ապառնում եւ կամ Հրամայում էր
նրան, յօնքեր ր պռստելով, ոտքը գետի–
"
Ը զա րնե լով։Այս
բոլոր
գործողութիւն–
ների Համար, երեւում էր որ նա մեծ
ճիգ էր թափում,
նոյն իսկ ի վնաս իր
անձին, նա շնշում էր ծանր կերպով եւ
Քրախսքր Հոսում էր իր ճակատից ՚.
Յանկարծ նստեց գետնին վրա/, ել
քաշելով մի լեցուն շունչ, յօնքեր ր
կըն֊
ճռոտած՝
անհուն
Հանքով իր ամ ուր
սեղմած
ձեռներր երկարում էր դէպ ի
նա, որպէս թէ նրանցում մի սանձ բրռ–
նած լինէր։ //» Ձ)աբիօն մի աննկարադր–
րելի սարսաւիով տեսաւ, որ Մուծծիօի
գլուխ ր կամաց կամաց
բարձրանալով
աթոոի ետեւից շտրժուեց գէպ ի առաշՀ
Հետեւելով Ա ա լա յեցու
ձեռներին։
Մ
ա—
լայեցին
թոյլ սաւեց , որ նա ընկնէր վար
եւ Ա ուծծիօի
դլուխը
նորից ծանրա­
պէս
բնկաւ դէպ ի քետ : Ա ալտ յեց ին
կրկնեց իր շարժումները,
եւ զ ր—
լա իւր Հլու կերպով
նրան
Հետեւելով
կրկնեց
նո յն շա րժումնե րր : թ՛ասերում
գտնուած սել Հեզուկը սկսեց արձագան­
գել մի նուազ զանգականման
Հնշիւն , եւ
եւ պզնձագոյն
օձերր ազատօրէն
պլլւում
էին նրանցից իւրաքանչիւրի
շուրթը։ Ա—
պա , Ա* ա յա յեց ին դէպ առաշՀ մի քա յլ ա–
ււաւ , եւ բարձրացնելով
արտեւանունքը
ան
1
*
ունապէ ս լա յն բաց արեց ա չքե րը ել
խոնարՀեցրեց
գլուխ ը դէպ ի Ա՝ ուծծիօն։
Եւ մեռած մարդու կոպերր
դողդղացին,
տարտամ
կե րպո վ բաժանուեցին, ել
նրանց տակից կարելի էր տեսնել
աչքի
գունդեր ր, աղօտ որպէս կապար։ Ա՝ ա–
լա յեցու գէմքր պայծառ էր
յաղթական
Հպարտութիւնով
եւ Հրճուանքով,
մի
Հրճուանք
որ գրեթէ չարաբարոյ էր՛
նա լա յն կերպով բաց արեց բերանր եւ
կրծքի խորքից մի երկարաձիգ
ոռնոց
արձակեց • • • : Ա՝ ուծծիօի
շրթներն էլ
անպատուեցին , եւ մի նուաղ Հեծիւն գո—
դում էր նրանց վրայ, ի պատասխան
այդ անմարդկային
ձայնին • • • : Բայց
այս ՚քի^ոցի՚ե Ֆաբիօն այլեւս չէր կարո­
ղանում տոկալ, նա երեւակայում
կ ր ,
որ ինք ներկայ էր մի ինչ որ
դիւային
թովչութեան։
Նա եւս մի ճիչ արձակեց
եւ խուժելով դուրս, վազեց գէպ ի տուն
այնքան արագ որքան որ կարոդ էր^
վազելու ատեն երեսը խաչակնքելով
ել
աղօթքներ
կրկնելով։
Fonds A.R.A.M