46
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
(
Շար. եւ վերջ)
^ ՚ ՎՒւ
լ(
ւՒւՒ
ռս
վարդաաեաական բանաս–
աեդծ—
երբ ՚ Լ / ՚ ր գ ւ ՚ լ Ւ "
1
/՛
ւ՛
՛
Ս՛րէ/՛"
«
Հ՚՚Վ՛"–*"–
կ ան ձնե ր ր կ ր գր է ր եւ կր ս կ ս էր Հ ուէո լեր գա կան
բանաստեղծութենէն
յ՚՚՚Լ^՚էէ
*
անմէ քաւդէս
մ տա­
ծեց
գէւցաւլ/ւ երգական
քերթուածէ
մ ր
ձեռ­
նարկել,
սակաքն էր նպատակէն
կատարելապէս
•֊,
ամ ա ւդսէաա ս խան ո դ նէւթ չգտնե լուէ , ան ո
րո–
շեց
ուրէչ
ուղղութեամբ
մ ր Էր նե ր Հհ չումնե
ր ր
սլաակերադնեԷ
եւ ւէճո ապէս
մւոալ
ւէարդապե–
աական
ր ան ա ս ա /* ղծո ւթ ե ան շալդէն մէք;
Վ^աբւլապԼ աական
րան ա ս ա ե ղծո ւթ է
լ
ն
ր , որ
քէչ մր
ա ա
Ղ թ
Ոէ
–
երււ1
նորաղոլն
գրողներէն
կ արՀամ արՀուէ
անա րգա րա րա ր ,
ամենամեծ
Հ ամբաւ
ունեցաւ
ամ բուլք ՝> էն մամանա
կնե
լալ
րն թաց քէն • մ ասնաւո րասլէս
աղ եքս անդր էա կան
շրքանէն
սկսած
,
ան , սաաւել քան երբեք
,
նո­
րելս յթ մր նկատուելուէ
,
րնթերցասէր
Հասա­
րակութեան
մէք մեծ Համարում
եւ սլաաէւ կր
վայելէ ր : Ան աւելէ
դէւլաւթեամբ
արմաւո
ղ֊ր–
աաւ
Հոոմէ մէք, ոլաւէՀետել
մասնաւոր
Հ Ը՜
մա
քք մր կր ներկայացնէր
Լաա էններ/ւ
ւն , որոնց
յ ա սւ կ ո ւթէ
ւնն եր ո ւն ել թե
րո ւթէւնն
եր ււ ւն
կ ա–
ա ա ր I. յ ա ււ/ / ււ կր յարմարէր
րսգուրդ
տա լուէ
անոնց
լրքոլթեան
,
դրական
բնաւլղէն
:
՛
է՛սւ բ ւ/ ա ււ/I, ա ա կ ա՛հ բանասւոեղծէն
֊
> աւ) ա ր ,
նէւէժէ
յա քալ
րնւոլաւթէւնր
էական է • ո՛չէ–*՝է
այնքան
մ էակերսլ ել ա անքան
Հ ււր կրնաք րլ՜
Լալ
որքան
էւէաո
մասնաւոր կամ էւէսա
մաս–
՛
հա ււ ի ա ա կ ան
նէլթ
մ ր : Արդ դժուար է
գտնել
նէլթ
մ ր որ այս ւէտանդր
չներկայացնէ
:
Փէ
էէ՜
սուէա (ա կան քերթուածր
,
ունենալով
Հանդերձ
էր
բնական
գմւււա բութ էւննե
ր ր ,
ւէարգասլե–
տա կան բանաստե
ւլծ ութեան
ղանաղան
տեսակ–
նելաւն մէք ղէւ լալթեամբ
աո աք է՛հ տեղր կր
դրաւ է , "է*– թէ
Հետաքրքրութեան
ե լ
մ է ո լ –
թեան
շնորՀէւ : Վէրղէլէոս
որ էա բաւղէս կր
Հ էանար
1
ուկրետէոսէ
ւէ բա յ եւ յաճաէւ
անոր
կր Հետեւէր,
աաաՀովաբալւ
այսպէս կր
խոր֊
Հէր
:
Բայց
Լուկրետէոսէ
աոաքնուէժէւնր
ղէն–
քբ կր նեղէր
•
էր այս զգացումը
կլւ յա
յանուէ
ՀՀՄշա կականներ»
ո ւ Բ ՛գիրքը
վեբքացնող
Հռչա­
կաւոր
կտորէն
մէք
(
Մշակ–
ի– 490-502
մաս––
նա
ւո րապէս)
ուր ան կր յայտարարէ
է մ էք
է
այլոց՝
«
Երանէ
անոր որ դէտցաւ
էրերոլ պատ–
ձաո
Հ/»
(1՝61
ւճ զ ա բօէաէ ւ՚տաա
ՕՕ§ՈՕՏՇ6Ր6
Շ Զ Ա Տ Ց Տ )
ակնարկելով
այսպէս
Լոլկրետիոսի
Հռչակաւոր
քերթուա
ծին :
Զ կրնալով
նորէն
գրել
Լուկրետիոսի
քեր­
թուածր
,
՝
Լիրգէւէ
ոս
դարձեալ
ձեռք առաւ
,
իր
Հանճարին
աւելի սլատչաճ
ձեւի
մ ր տակ
,
այն
րնարանր որ
իրեն
ծառայած
էր
Հովուական^/.–
րուն մէի
ՄՇԱԿԱԿԱ՚Ն՜ՆԵՐԸ (060^ ա&)
իաա–
լական
երկրագործութեան
քե ր թուածն
է : Ա–
նոնք բաժնուած
են չորս
ԳՐՔԻ
(
ԼւեՏւ
-
) ,
որոնք
յա^սրդարար
կր իւօսին
աւլածին
ր
(
տ
ո գ) ,
երկրագործութեան
վրայ
առՀասարակ
,
ե բ–
կբռբգր
(542
տող) ծառարուծոլթեան
եւ մա­
նաւանդ
այգեգործութեան
,
երրորգր
(566
աուլ)
անասնաբուծութեան
ել չորրորգր
(566
տող)
մեղռւարուծոլթեան
մասին :
ՄշակակաԸԸհրը
աւելի
ինքնատպութիւն
ունին քան թէ
Հովուականները :
Անշուշտ այս
գործին մէչ ալ Վիրղիլիռս
նախորդներ
ունէր
յունական
դրականութեան
մէչ, ինչսլէս Հե–
սիռդոս
,
Արատոս , Նիկանդրոս
ել ուրիշները
,
Բ
ս
՚
յ Յ իր>"կո՛նին մէչլատին
բանաստեղծը
Յոյ­
ներէն շատ
չնչին
փո խառոլթ
իւննե ր բրած է :
1
Լ1՚ՐԳ/՚Ժ""
1
՚1՛
ս՚ըս՚մ աղրոլթեան
տակ
ունէր
նաեւ
լատիներէն
րնդարձակ
գրականութիւն
՛՛
Ը
1
՚1՛
ընտրած
նիւթին
շոլրչ
։
կատոն
,
՛
Լեր–
բոն,
որոնցմէ
յաճախ
օղ տոլ ած կ , արձակ դր­
բողներ են, որոնց
լեզուն
չափազանց չոր է եւ
որոնք
միայն մեծ կալուածներու
մասին կր
ճառեն,
մինչ
Վիրղիլիռս
,
ամէն
բանկ աո ով,
Fonds A.R.A.M