Ա Ն Ա Հ Ի Տ
41
Ս Լ Ր Ժ Ա Լ Ո Յ Ս
Մ Ի ՚ Ի Թ Ս Ր ե Ս Ն
Թ՚իֆլիս
ի
մ օ ու ա կա
յ
էքղնիթ
գիլ­
զում
,
70
տարեկա՛ն
Հասակում,
վախ­
ճանուեց
Արշալոյս
Ախիթարեանր
( * ) :
Այղ
Համեստ
անունր
սերտ
կերսլով
կապուած
է
90–
ական
թուականներէ
Հետ։
Գա այն շրիս՚նն
էր, երբ
մեզանում
սկսուել
էր գրական
կուլտուրական
մ է նոր շարժում,
հրբ սա ա 9 էր
եկել
նոր, երէտասարգ
զրողնե
րի
մ է նոր բա­
նակ,
որոնք
Համաէւմբուելով
դլխաւո–
րասլէս
«
Մո ւրն »
ամ սաղրի
դրօշի
տակ,
ձգտում
էին զարկ տալ
ինքնուբոյն
գր—
րականու
թեանբ
,
նոր երգ, նոր
ուղղու­
թիւն
մտցնել
բանաստեղծութեան
՚
^ է լ \
ել, որ գլխաւորն
է , տարածել
(
I " ՛լ՛՛ վ ր ր—
դ ի մէջ լուսաւորութիւն
գիտութեան
ել
գրականութեան
միջոցով։
ՑովՀ՛
3
ովՀաննիսեան
,
Ալէքսան–
ԳԲՐ
՝
Մ ա ա ո ւ ր ե ա՛ն, (ֆովՀաննէս
ք^՝ումա–
նետն,
Լեռենց
,
Լեւոն
Մանուէլեան,
Ալ՛ իսաՀակեան
ել ուրիշներ
իրենց
քբ–
նա բտկան,
լիրիկական
թարմ
եւ նոր
երգերով
ՀետզՀեաէ
գրաւում
էին
Հա­
սարակութեան
ուշագրութ
իւն ր :
<ձՄ ուրճ»ի
գրօչի
տակ
Հանդէս
ե—
կաւ նաեւ
Արշալո
յս
Լք խիթարեանբ
ել
իր
վրձինի
ա 9 ուլ էսկիզներով,
էտ
իւդ–
ներով
ել իր արծարծած
թէմանե
ր ո II
շուտով
գրաւեց
րն թե
ր ց ո ղ ների
ուշա–
դրոլթիւնր
:
( * )
Ծնուհլ է Ալէքսանգբապօլում 1861
թուին : Ու սել ՚Օերսիսեան դպրոցում՝, Պետեր–
յալրգի պատմական-լեզուաբանական
ֆա­
կուլտետում 3 տաբի , որպէս ագատ ունկնդիր :
Իր Հասարակական
դո
րծունէու–
թեան
րնթացքում
աշիւատել
է նա
երեք
տարբեր
ֆբօնտում,
երեք տարբեր
գր–
ծով,
յայտնաբերել
է երեք
Հիմնական
եւ
բնորոշ
առանձնայատկութիւն
:
(
Բանաստեղծ, մանկ ա վ արժ, գ բ
լ
–
ւլա տնտես :
ԱՀա այն ուղին,
որ անցել
է
նա անվկանդ
տ ո կունութեամբ
իր
ամ­
բողջ
կեանքի
րնթացքում
:
Աակայն
ի՞նչ է կերտել,
ի՞նչ է կա­
ռուցել,
որո՞նք
են ՛նրա յօրինած
նկար–
ներբ,
ի՞նչ
լօղունգնեբ
են գրուած
նրա
ԳՐ°Ժ Վր
ա
մ1 "՞
լմ
է ծառայեցրել
իր գր–
րէ՚լր
։
Այս
կարեւոր,
ՀիւՐնական
մօմէն
ա–
ներր
ււլա րգե յ ո ւ
Համ ար
յի
չատակենք
նրա
թ ո գահ՜ գրա 1լաՆ ւէաւե ր ա գ ր ե ր ր :
ՄԽԻԹԱՐԵԱՆՆ
ԻԲՐԵՒ
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾ
1890
թիւ։
ԱՀա այն թ ո ւա կան ր , որ
Լք խիթարեանն
աււաջին
անգամ
գրական
ասպարէզ
է եկել։
թերթեցէք
«
Մո ւրն »
ամսաւ՛ բի է ջհրր եւ
դուք
ա քնւոեղ
կր
զանէք
նրա դրական
նկարներր,կր
ծա­
նօթանաք
նրա հասարակական
մտո­
րումների,
աշխարՀա
յեացքի
,
լիրիքա–
կան ապրումների
եւ յոյզերի
~,ետ։
ճիշգ
է, ա յղ
բանաստեղծութիւն–
ներբ
մինչեւ
օրս էլ չեն
Հրատարակ­
ուած
աոանձին
զ բքով,
չեն
դարձած
լաքն
հասարակութեան
սեփականու­
թիւն
ր, նրանք
ղարղսւրում
են
միայն
«
Մո ւրն »
Հանդիս
ի էջերր,
սակայն
ամէն
անգամ
ՀՀԱ՛ու րճ»ր
թերթելիս
,
այգ
եր–
6
Fonds A.R.A.M