42
ԱՆԱՀԻՏ
գերը
գրաւում
են ձեր ուշադրութիւնը.
ԱՀա ձեզ միքանի
հառաածներ,
ււ Լ ո աւսօո էէ
նրան ո ի ււ
*
ա 1111, II ր չեն
/
*
լ . «
յ.ւ \ I
I
• • •
Անցան այդ օ ^ ր : Մենք ուրախ - ուրախ
I.
,
ձՈ Հե
Թէ I I I
Հեոու հայրենիք դարձանք միասին–
ես առանճրն
Տետաքրքրու
1
ժեաս բ ։ իեռ ՜
"*
1
,
տ
,
. ,.
. . .
սաւուհցսաք սիրել ամբողջ մարդկութիւն,
այսօր
է լ ԱրաԱք
յուղում
ԵՍ ճեղ, ագ–
1
լ
°
ր <,
, ,
,
Սիրել ամէն ազգ, կրըրօն ու լեզու,
դուս ճեր ււր
ա
բ ղրայ,
ստա&ել
տալրս։
1 1
լ
Զգում էք, որ դրանս
Հեղինակն
օժտր–
տ
աս>ա
1
1
^՚1 եղբայլ
զ
1
Դ
. .
տ
ւ ± ւ ՚.
I I
ւ
/
Եոդուեցանք պաշտել խեղճին, թշուառին,
լա ո
5՜
բանա ստռղ
&
ա
ղաււ ճր րքող,
Գլ՚~
ւ I
<. լ
ւ ՚, ւ •
<, ռ
ւ
Ամոքել ցաւեր, սրբել արտասուք,
աէ վառ
գոյներով
նկարել,
բնոյթագրել
|
յ
է՛
\
Ո
, ,
Ր
/
ւ
ւ ւ ՚, լ
Լ ւ օ ւ
Աեոմեւ կրծքհլփս հալածեալնեբիև,
րրաղաԱ
ղեանքր
տարրեր
էշերբ։
.
Լինել միշտ նոցա անյողդողդ նեցուկ • • • :
I)
ա
1
լայն
ո՛րն է Ա՚խիթարեանի
րս–
տեղծադո
րծութ
իւննե
րի
ղլ իւաւո ր
մ օ–
դիւր, հասարակական
ո՛՛ր միջավայրն
է
Ա
^ ^
յ
ա
յ
ւ ա ժ ա ն ո լ
յ
յ ց ա
՚
ն ք .
ե
ՐԳ
ե
Լ–
մընաց Տփխիս , ես թողի իսկոյն
Նրա
երգերի
մէչ
3
գերակշռող
մ օ–
Այգ ուրախ կեանքի, վայելքի քաղաք
գի
լ
Ը հասարակական
խնդիրներն
են, կ
Ն
րշտապհցի մի հհոու անկիւն,
իսկ ստեղծագործութեան
գլխաւոր
մ ի–
Դէպ ի աննբշան , կորած , մոոացուած
շ\սվայրը
գիւղն
ԷՀ
գիւղական
աշխարհը
լքի փոքրիկ աւան, որ թանկ էր սակայն
գիւղի
ժողովուրդը։
Դուք
տեսնում
էք
իԸձհամար , որպէս ծանօթ ու սիրուն
նրան գլխաւորապէս
գէւ՚էի
կուլտուրա–
Օրօրոց վաղուց անցած մարդկութեան:
կան
ֆրօնտում։
Նրա պայքարր
գիւղի
Եւ ապրում եմ ես այնտեղ մ՛ինչ այսօր • • •
յե
ա
ամն
ա
ղու թե ան, անգրագիտութեան
Ապրում եմ անվիշտ, խաղաղ, բաղդաւոր՛
եւ
միաժամանակ
շահագործումների
կիԸ
ա
զաւակի սիրող շրջանում,
դէմ է ՝•
Շինականների միշտ բաց տընհբում •
«
Երկու հանապաբհ»^
նրա գիւղա–
Ապրում եմ նոցա եկեղեցու մէջ ,
կան ակող նկարներից
մէկն է , ո ր ր պա ր–
Իմ ձեռակերտած ուսումնարանում,
ղում է միաժամանակ
նրա ստեղծադոր–
Աշակերտներիս զըւարթ հոգու մէջ,
ծութեան
ուղին եւ աշխարհայեացքբ
:
Դվււզացինհրի անկեղծ սրտերում •
Համալսարանական
երկու
ուսանողների
Ապրում՛ եմ՛ հիւանդ ու տառապեալի
կեանքի
ամբողջական
պատկերԿւ է գա։
Անկողնի առաջ նստած ժամերով
Նրանք
Համալսարանը
վերկացնելուց
Եւ անօգնական խեւլս կարօտեալի
յետոյ
գործում
են երկու տարբեր
գծո վ.
Յարկի տակ՝ նորա վիշտն ըսփոփելով ,
մէկր
մեկնում
է դէպ ի գի՚^ղ, ի
ս
կ
միլ–
Ապրում՛ եմ՛ ծերի, երիտասարդի
ս բ մնում
քաղաքում
:
Ա՝ է կր նուիրւում
Դագաղի մ՚օտին տըխուր կանգ առած
է գիւղի
ժողովրդի
լուսաւորութեան,
Եւ ուրախ խնճոյք ու հարսանիքի
կուլտուրական
յեղափոխութեան
պոր–
Սեղանի վերայ ժպտադէմ նստած–
ծին, կառուցում
է դպրոց,
օգնում
թրշ–
Ա՜ն, ապրում եմ ես լայնարձակ դաշտում,
ա տոն Լրի՛ս, իսկ միւսը,
քաղաքի
ււօցի–
Թաւուտ անտառի զով րստուերի տակ,
ա
լական
աննպաստ
Հանդամ
ան քնե ր ի
Ուր անտես թռչուն ծառի սիւղերում
ներքոյ,
նետւում է տնտեսական
աս պա–
Իւր գարնանային հնչում է նըւագ •
րէդր
եւ ՀետղՀետէ
ՀարստաՀարում,
Ապրում եմ առուի կանաչ ափերին,
Fonds A.R.A.M