Յս
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
ՀԱ ՏԸՆՏԻՐ ԷՋԵՐ ԼԻ-ԹԱԻ- ՓԷ
ՐԱՆԱՍՏ ԵՂԾԷ
՛
Ն
ԲԱՂԴԱՒՈՐ ՀԱ՚եԴԵՊՈԻՄ ՄԸ ՃԱՄԻՈՒ՚Ն
ՎՐԱՅ
Շքեղ ձիււ֊ մը վբայ հեծած էի՝ խրոխտ
ո ն
շնորհալի գնացքով : Ան կը քալէր ծաղիկներուն
մէջէն, զոր գարնանագեղ ծառերը սամբուն
վրայ լիայորդ կը թափէին։
Եւ ահա փակ կաոք մը տեսայ որ դէպ ինծի
կուգար , մին այ ն կառքերէն որոնց անունն է
«
Հինգ ամպ» • • • Երբ իմ քովէս անցաւ, անոր
անիւները մտրակիս ծայ բովը թեթեւօբէն շո­
յ ե ց ի ։ Այն ատեն, մարգարտայեռ վարագոյրը
կէս բանալով, զմայլելի կին մը իր ժպիտովր
զիս շլացուց։
Յետոյ , անհետանալէ աոաջ , գաղտագո­
ղի շարժումով մը ինծի
ցոյց տուաւ հհււուն
կարմիր տանիքով բարձր տուն մր • • • Ու կար­
ծես թ է ըսել կ՚ուզէբ՝ «Ձեր փոքրիկ աղախինը
հոն կը բնակի • • • » :
ՍԻՐՈՅ ԱՐՐ-ԵՑՈՒԹԻՒՆ
Հովը մեղմօրէն կը շարժէ, Զուրերուն
Պալատին շուրջ, նունուֆարներու ծաղիկներն
անուշահոտ :
փու-Սուի ամենաբարձր տամալիին վրայ
կարելի է նշմաբել թագաւորը Լուի, մհզկօրէն
ընկողմանած :
Անոր առջեւ, Սի-ՇԷ,
գեղեցկութի՛ւնն
իսկ, կը պարէ, անզուգական շնորհով մը , փա­
փուկ եւ վատուժ շարժումներով :
Յետոյ , այդքան հեշտականօրէն խոնջ ըլ–
|սւլուն՝ կը խնդայ, եւ, նուաղկոտ, կուգայ՝
արեւելքի կողմը՝ արքայական անկողնոյն ըս–
պիտակ յասմկաքարէ հզհրոյքին կրթնիլ :
ԹՌՉՈՒՆՆԵՐՈՒ ԵՐԳ՝ ԻՐԻԿՈՒՆԸ
Զով հովուն մէջէն,
թռչունները զուար–
թօրէն կ՛երգեն շեղագիծ ոստերուն վրայ :
Իր պատուհանին վանդակափեղկին ետեւ,
մանկամարդ կին մը, որ մետաքսէ կերպասի
մը վբայ փայլուն ծաղիկներ կր բանի, մտիկ
Fonds A.R.A.M