180
Ն Ա Հ Ի Տ
տարի
վերքր
կատարուեցաւ)
ել
Հովուակցի
,
ոչ տեսութեանն
ժամանեցի
աչաց
նոցա
կա֊
ոչ տագրի,
այլ իբրեւ
իսկական
Հօր ձեռքով
ւիոլցմանց
եւ լսել ղվ
ս
րքիա բարբառն
եւ
ղօրՀ–
(
Մամիկոնէից
ԱրրաՀամ
եսլիսկոս/ոսի
ձեո–
նոլթիւնն»
:
Ասել
ենք, որ Խորենացու
եւ իր
քով)
մանուկներիգ
փայվւայեցիր
(
թունաց
րնկե՜ բների
ւյերաղարձից
առա ք աբգկն
Սահ ակ
բամնի
մկք)։
Երրորդ
փոփոխումը
քեզ
Հա–
քիշտ ունին
560
թուերին
,
Մաշտոց
(
Օորխոռոլ–
մար,
Հայ եկեղեցի,
աւելի վատթար
եղաւ,
ն ին
565
թոլերին
վախճան ած
կին– իսկ
604
որովՀետեւ
քո վւեսան՝
Մովսէս
կաթսդիկոսր՝
թոլին,
երբ Խորենացին
Գոլինից
Հեռու
Տոլ–
Պարսից
րամնի
մէք մեռաւ,
իսկ նրա գո րծա–
նաց
բամնի
մէք էր
գտնւոլմ
,
Կղուաբդեցին
կից ԱրրաՀամ
Ս ՛ամ՝ իկոնեանր՝
Տ՚՚ւնտց
բամնի
վախճանեցաւ։
Առանձնասլէս
խօսքր
գարձնե–
մէչ՛, ուր
560
թ
ոլ
երից
իբրեւ
վիճակաւոր
/,-
լով նորոգ
Հանգոլցեալին՝
նա
թլում
է
նրա
սլիսկոսլոս
եւ տեղասլաՀ
գործում
էր՛– Գոլ , Հոգեկան
բա րեմասնոլթիւննե ր ր ,
ել
այն
Հայ
եկեղեցի
,
առանց
Հողացողի
մնացիր
իր–
պաշտպանութիւեր
,
որ նա ցոյց էր տուած
«
Առ
րեւ
այրի,
իսկ մենք՝
խեղճ,
որ Հայրենի
վե–
բարի աշակերտաց
Հանդիպումս»
Հաւաքելով
րակացոլթիւնից
ղրկուեցանք։
նրանց
Հայոց
Հայրապետանոցի
մէք,
լինելով
Այսպիսի
լուսաբանս
ւթեամ ր
Ռղրի
այս
«
ժողովող,
նաւաՀանդիստ
,
օգնական
ե լ
խրա–
Հ ատ ո լած ր Զ ՚ ՚ է
ա
ր ի կատարեա՛լ
պատկերն
է
խուսիչ»
:
ինչպէս
ասել
ենք
, 574
թուին
Եղ­
ներ կա
յ աղն ում
ո րո չ ւիասաե ր ի ակնարկու–
ուա րղեղին
կաթողիկոս
դաոնա
լող՛
Մ ովսէս
թեամր. , եւ միանդամ
ա յն շասւ
մ ութ կտորներ
քերթողին
աւելի
բարձրացրեց
ի)
որխոռու–
են պար
զլում :
նեաղ եպիսկոպոս
ձեռնադրելով
:
Այս է
ակ–
Շարունակենք
:
Ողբա սաղր.
Համեմատելով
նարկում
ո զրա սաղն
ասելով*
«
Վերացաւ
ի
Հայ ադգի
կրած
տառապանքներ
ր
Հրէական
Դէի*
ո
,("
փարթամ
ացոլցիչ
պսակն
Գ
ռ
դեսիկ
ել
ազգի
թշու աոութ
իւննե րի
Հետ,
մ երր
աւելի
կենցադօգուա»
:
է ռտնում
,
որովՀետեւ
մենք
գործիչներ
չու–
Այ
ս
Ռդբի մէք ինձ Համար պարդ չեն
մ ի–
նենք։
«
Ակնտիս քոս
(
Աաւրիկփոս)
բռնադատէ
միայն
Հետեւեալ
տոդերր*
«
ԶՀԷ^քն
իմ
մանուկ
թողուլ
զօրէնս
Հայրենիս,
եւ (բայց) Աակաբէ
եւ թագաւոր
,
զխորՀ րդակղ ութեամբ
վատթար՝
ոչ փրկէ * այմմ մարտք
ի ներքուստ
եւ ւսբՀա–
աղգաւ
ի բաղ րնկեցիկն
եւ նախ քան
զմաՀ
մե–
լիրք
արտաքուստ
•
մարտք
ի Հե րձուածուլաղ
ռելո ւթ իւն անփառութեամ
բ՝ յաթոռո
յն ի վա
յր
եւ
արՀաւիրք
ի Հեթանոսաց՝»
: /
Լյս տոզերի
կործանեալ
,
եթէ
ղիս ինքն
(
արտասուեղիս)»
:
մէք ոչ մ իա յն իր մամ ան ակի
կրօնական
ներ–
Այսաեզ
Համ եմ ատ ութեան
եզոներն
անպատշաճ
քին
կռիւնե
րն է ներկայացնում
,
այ ւ ել Ապ–
են * ո րի ն ողբամ , ի^նձ թէ իմ մանուկ
թագա–
բուկ
ղի պատե րազմնե րր Հա յա ս տ ան ի
մ էք իր
լո ր ին : Որ Զ * գարում
Հա յ Ար շա կո ւն ին ե ր
կա­
բարե բար
Ա՝ աւր իկիոս ի սպան մ ան Համ ար։
«
Եւ
յին , ա յդ անտ տրակս
յս է * Ա եբէոսր
քշ *
գարում
խորՀրդականն
չէ ի մ իք ի (Եդուարդեցին)
,
որ
յք՚ձ"*–^
է ասելով*
«
Եա
նմա
կի
ս
ի տանէն
Ար­
իւ բ ա ա կ բ եւ յարմարէր
ի պատերաղմ
» (
րնդգէմ
շակունեաց»
(
եր*
188) :
^"՚֊Զ
Է
ք^՜է
ա
Բ՛
^ԳԲէ
Հերձուածողաց)
:
Այ"
խո բՀ րդական
ի
յիշա–
գրութեան
մամանակներր՝
Հայ
թագաւորական
տակութեան
առթիւ՝
նա դարձնում
է
խօսքր
թագի
թեկնածու
մի ոմն պատանի
է եդած
5
եւ
իր անձնական
վշտերն
արտայայտելու։
Տի՛–
Խորենացու
խօսքր
ակնարկութիւն
է
ա
յ զ
Ար՜
շում
է , որ
Ղ՛ուին ի
559
թուի
մոզովական
շա կո ւն ո ւ մասին :
Հա յ բեր ր
(
հշտունեաց
ԱաՀակ, քԱ ո բխոո ու–
ԱյնուՀետեւ
ողբասաց բ Հայ ^՜
ՈՈՈէ
1
բդի
ամ–
նեաց
Մ ա շտոց , Եղուարգեցի
Ա՝ ովսէս
եւ ու–
բողք ական
կեանքն
է պատկերացնում
է *
գա–
բէչսերր
«
ծնան
գիս
իւրեանց
վարգասլե–
րի սկզրներում
; «
Վարդապետք
տխմարք
եւ
տութեամր
եւ ուսուցին՝
աո
այլս առաքելով
րնգինքնաՀաճք
* • *
նախանձոտք**.
Դ
ա
ձԼՔ
^"
աճեցուցանել*
եւ
մինչ
նոքա
զմերն
յուսային
ղեալ
զիւրեանց
Հօտս գիշատելով
(
դիշատող)»
:
դարձ
եւ պատուասիրել
իմով
ամենիմաստ
ա–
Արդէն
ասել
ենք, որ երկու տիպարի
վ տ բ դա­
րան սա իւ ս ե կատարելագոյն
յարմարութեամբս
պետներ
կային
Հայաստանում՝
Աղեքսանգրեան
Համայն
եւ
մեք
(
աշակերտքս)
փութա–
ու Բ իւդանգա
կան գպրոցնե
ր ի մէ ք ո լսած *
մինչ–
պէս
գիմ ե ալք ի Բիւղանդիոյ
յուսայաք
Հար–
գեո. առաք իններն
ամենաքերմ
պաշտպան
են
սան Լաց
պարել՝
անվեՀեր
երագութեամբ
կրր–
Հանդիսանում
Հայ
եկեղեցու
վարդապետու–
թեալք,
եւ առագաստի
ասել
երդս,
արդ
վա–
թեանց
,
վերք ինն երե աւելի
ճկուն
են,
աւելի
վւտնակ
խրախճանութեանն
ի վերայ
դերեդ–
Յունաց
Համակերպող,
որոնց
օրինակ
կարող
է
մանի
(
նոցա)
ողբս ասելով
Հառաչեմ,
ուր եւ
լինել կոմիտաս
կաթողիկոսի
եդբօբորգին
Թէո–
Fonds A.R.A.M