Ա Ն Ա Հ Ի Տ
119
կրթուեցան
,
եւ ո՛ չ միայն
Ա . Գրքի
թարգ–
Զ * Գ
ա
Ր է առաքին
շրջանում
Հայ երկիրր
մանութեան
մասնակցեցան
֊,
այլեւ աո լին Հայ քաղաքականապէս
բարեյաքող
պայմանների
գրականութեան
Ա ՛Գրքի այլ եւ այլ մասերի
մէք չէր . մի կողքից
^
ա
Ր
ս
Է^Լ
ս
^՛ V ԼՀ
կրօնական
մեկնական
գործերի
թարգմանութ
իւն ր եւ այն–
Հալածանքներով
նեղում
էի
ս
Հ"
1
,
ք
^ ՜ ՚ ՚ ՚ ք ^ Ը Ր "
պի"ի
պաս/մական
գործեր
,
որոնք այս կամ այն գին) միւս
կ
ո
դմից
Էէ *****յ
Հողի
վրայ
Յոյներն
կերպ Ս ^րքէ Հ՝եա կապուած
են։
Այսպէս էք* ու Պարսիկներն
էին իրար Հեա կոււում * վ Լ ր քա­
ղս՛ ր ի թա րգմ
ան
ո ւթ ի ւնն ե ր են՝ ք-արսեղ կե ս ա–
ա
է
ս
վա յրենի
Հոների
արշաւանքր
կատարուե–
րացու
Վեցօրեայքր
,
գուցէ
նաեւ
կանոնքր֊,
Յ՛
1
՛
1
՜
Հայաստան
,
որոնք
մինչեւ
Աասուն ու Փո–
Կի՚֊րեգ
Ագեքս անգրաց
ո
լ
ճ
Հին կտակի
ա յլ եւ ՔԸՐ Աս իա Հասան
։
545
թուին
մ իա յն
իքոսրով
ա յլ գրքերէ
մ եկնոլթիլններր
եւ «առ ՚Հյեստո
ր
Ն ո ւշի ր վան
ի ու 3 ո ւս տ ին ի ան ո ս ի մ իքե
ե ր կ տ ր տ–
երկու
թուղթք
Հան ղերձ երկոտասան
նղովիւք»
տեւ խաղաղութեան
գա չինք կա պո լեց ալ 3"
յ–
միայն)
Ասկե բերանի
մ եկնոլթիլններր
միայն)
ների
կողմհց
առանձին
Հտրկատւութեան
պայ—
եւ այն ճառերլչ
որոնք քրիստոնէական
իա է ա–
մանով) եւ մեր երկրի
Համար րա րեյաքող
պայ–
լական
կեանքն են պատկերացնում
,
\
յ
ւսե րիոս
մ աններ
ստեղծուեցան
:
Ժամանակի
կաթոդի–
կեոարացու
*/՝
րոնիկոնն
ու Եկեղեցական Պատ– կոս Ներսէս
Բագրեւանգցին՝
օգտուելով
երկրի
մ ութ
իւն ր : Աոցա
մամանակակից
Եկեղեցու
խաղաղ
վիճակից
,
Գոլինի Բ . ել Գ*
մողովներր
մ իւս
նշանաւոր
Հա յրերի
դրուածներ
ր ,
որոնց
գում արեց
551
եւ
553
թոլերին
,
որոնք
ո՛ չ
մ
ի–
մ էք գա ւան ա րան ա կան ու ա յլ
խնդիրներ
են ա քն Հայ եկեղեցու
բարեկարգութեան
Համ
ար
տրամաբանօրէն
շօշափուած
,
մեր երէց թարգ–
կանոններ
մշակելով
դբաղուեցան
,
ա յ լ եւ տ ո–
մանիչԳւերր
բնաւ չեն թարգմանած
ւ
մարական
ու գա ւան ա բան ա կան
խնդիրներով)
506
թ– Գուինի
*»
ղ"վյլ
Հ ֊ » յ ե֊ յ » յ ~ եկե–
ե լ
^ " ՚ ո է ֊
կաթողիկոսի
–
զ"վքը
նեստորակա–
//
<,//
լ ու
Գ
րւռ
*
ո
ւ
նոլթեան
ու յ»աո կեռոնականոլքմեան
դ֊եմ
ն ո բո­
լ՛
ո
ւ
1
՚1՛
յա ր ա բ ե ր ո ւթ ե աս ս Է
Լ
անԼրպետ գր^~
լ
լ
՚– *• *-
լ
"
*
ա ր լ
ւ լ <չ
/
Հ
լ /• ւ
գեսին; ԱՀա ճե*ռ ա ւս մամանակ
որոքուեսաւ
րաւ
•
ղասս ուեցաւ
քտղ կեղ ո սա կաս եւ
Հ ա կսւ– ւ օ ւ
լ ւ ւ մ
ւ ւ ւ Ս
ւ լ Հ ւ
՚ -
ւ ւ ւ ւ
/
ճ Դ Հ
Հ *
նաեւ
մերձաւոր
յարաբերութիւն
կաս/եւ Աոե,բ–
քաղկեդոնական
ե դեղեց
ր ։ Հյունաց
լայնածաւալ
1
ւ օ ւ ւ ւ լ լ լ ւ
Լ
ւ.
Գ֊
ւ
ու *.
ր/ո
ւ
ւ
ր
ւ
ւ
*, /
1
Հ,
սանռրիական
եկեոեսու
Հետ , Բ Է՛ ո ա ւ ա ն ա ոա–
պետութեան
ս՚ւշ է լ դաղս ակերպուաօ՝
Էիս
ա
ձ
ո
՜
~
ււ ւ ւ
ւ ւ
«/
»
ւ * ւ
ւ
պիսի եկեղեցիներ
եւ Հ ա կա քաղկեգոնա
կաննե
րր
նա կան Հմա ութ
իւն
ձեռք
բերելու
եւ թ Է՛
ա
Հ
.
ո ւ <. ւ ւ*. է> ւ < / /•
ոաոթնոո
տոմարական
խնռիրներր
կարռաւո–
Հարուստ
գրականութիւն
Էի՛՛ " շտկած
՚՛
ւ Հայ ւ ււ ւ
ւ ւ ւ ււ ւ ւ ւ
Ղ
ւ ւ
. . . . ֊. - .
. . .
,
է
բեւու
Համար
ուոաբկեւով
ա ւնտեո Հա ւաստա–
եկեղեցուս
ասՀ րաժեշտ
Էր ա յգ
գրականու–
ւ
ւ
ւ
լ ւլ
ւ ւ
֊
յ
ւ ^
ժ
%
նիղանաղան
գաւաոներից
ուսումնածարաւ
,
թեան Հետ ծանօթանալ
(
յունաց
յար֊\ակոււ1նե–
յ*
.
՜
Բ -
&
ւ
ււ
Ք
ա
2.
Ոէ
՜
Ժ^
•
երկարոգի
երիտասարդ
կրօնաւոր–
րի դէմ պաշտպանուելու
Համար։
^ակաքաղկե–
. .֊-
֊
ո. .
ներ։ Լստ նր/ւու/ժնն
աշակերտներ
ուոարնե
/
ոլ
գոնական
կեդրոններից
նշանաւոր
էին Պաղես–
1
կ
1
ո
*
գործր
յանձնուեցաւ
Գոլինի
մոդով
ի
նշանա–
տինի կեստ բիտն եւ մանաւանդ
Աղիպտոս
ր իր
\
ա
*
լոր
անգամներ
§)) ո րխոռունեաց
Ա՝ա*տոց ել
Աղեքսանդլ-էա
քաղաքով–.
| ք
/
•՝
ւիշտունեաց
Ա ա՝*ակ
եպր ս կո պո սնե
ր րն
\
որոնց
5
Ա
թութ
Յոլռոթխսոոս
կայսր,. Բ կ ի ա –
բ Ա
,
գ ո լ ց 1
գ ա ղ ա
փ
ա Ս %
ոլ
,,
ւնվ
,
ի
ր ե ն ց
մ
ե
ձ
֊
րիոս/,
ձեոքով
Վանդալների
իշխանութիւնն
ա ն
, ,
լ ա ն ա
ղ ի լ
Ա
,
լ ,
.
Ա՝/
1
սր
,,
վ
բ
Աաշաոսի ու
1)
ա–
իսսլառ
խորաակկ
Ափրիկէի
մէք եւ ամրոզք
Պարթեւի
-
նման այգ գործր
գլ
ոլխ րե–
Եգիսլաոսն
իր իշխանութեան
աակ առաւ,
որին
^
.
Ա յ
^
ա ո ա ք ո լ մ ր
ե լ ա
,,
սյք
,1
ան
րուն
ն պա­
՛՛՛
րան ք ա իրում էին
431
թուից սկսած։– Արիոսա–
,,,,,,
լ
Ա 1
ա
Հ
ա
ինքնին
պատմում
է մեզ
հորենա­
կան վանդալ
թագաւորների
երեսից տառապող
^
խ Պատմութեան
Գ– Գրքի ԿԱ.
գլխում՝
եգիպտական
ե կեղեցա կաննե
ր ր աղատ
շունչ ա–
Հո ելով,
«
ք-տնզի անգէտք
էին (յայնմ
մամ անա­
ռին , սկսան
բոլոր
ումով
Որողինէսին
իր Հա– ղի ԱաՀակ ել Ահսբովբ)
մերում
արուեստի
կտռակորղների
դէմ պաշտպանել
եւ •Բաղկեգո–
(
գիտութեան)
,
ի բազում
մասանց
թե րաց եա
լ
նի դէմ միաբնակ
վարդապետութեան
Հիմ քերբ
զ ո
ր ճ ս
գ
տ ա
ն է ր
(
թարգմանութիւն
Ա .
Գրոց),
մշակել :
վասն
որոյ առեալ
մեծին ԱաՀակայ եւ
Ա՚եսրով-
Հայ
Եկեղեցին
,
որ արդէն
506
թ– "Բազկե– բայ զմեզ առաքեցին
յԱղեքսանդրիա՝
ի
լեզու
դոնր
մերմել էր եւ մի բնութեան
վարդապե–
պանծալի
,
ի ստոյգ
յօդանալ
ճեմարանին
վեր–
տոլթիլնն
րնդունել,
բնականաբար
պէտք է ծանութեան»
:
Գմրախտաբար՝
Խորենացոլ այս
ձգտէր
Ազեքսանգրիայի
Հետ յարաբերութիւն
Հատուածի
սխալ
րմրսնողոլթեան
պատճառով,
ստեղծելու,
ինչպէս որ նոյն
մամ՚անակնե
րամ
բազմաթիւ
տարակուսանքներ
են
ծագած։՛
Ասորիներն
էին կապ Հաստատել։
«
Բայց,
ասում է Խորենացին
,
Ս –Գրքի այդ Հին
Fonds A.R.A.M