112
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
կաշաււել
կուտայ
է/ուտան
ո րպէս
դի
մատնէ
(
յ շս ւ.ան : Եւ ա յգ
դում արներէն
/
լաա , Ս՛ երէւէմ
ր
կր էսոստացուի
(
յուաա
յէն
,
որ
էս ելա
յ
֊՝՝
Գ
°րՀ
ս
կը
րսււրՀսւ ք գույն
ունենալ
- • * :
Սալսլաաթր
Հ ե–
աեւոդակաե
ու֊
1
ա լ
յղացուած
տիպար
մ րն
Է : Ոայց Հոտ Էթուտան է որ ա յ լափս էսուած
,
էսաթա րուած
է : ք– սկա կան
(
Հ ո ւ ւլ ան , Ալետարա–
նէնր
,
ոչ չար մարգ
Է , ոչ նաէսանձոտ
֊,
ոչ
ս
ի–
րա ՝> ա ր , ո՜չ գրամ ամ ո
Է
Հ \
) *
ան նա էսասաՀմ անե ա լ
մարգն
է մատնողի
անՀրամեշտ
գերր (ղոր մ ա
ր–
գարէներր
ծանուցած
է էւն՝) կատարելու–,
ինչպկս
Յիսուս
նա ԷսասաՀմ անեա
լ էր աշէսարՀ
գալու
^
քար ալելու
,
մ ատնուելու
)
չարչարուելու
,
էսա–
չ ո լել ու եւ
յա
ր ութ
ի ւն
ա/ւն
ելու
:
0
է։ սուս ի. էս ա չ
ելլելուն
Համ ար մատնէ, չ մ ր պէտք էր ֊ եւ 3 ո ւ–
գայ
էւն ւէիճակուած
էր
ա
յ
ս
Գ^՜Բ
Ա
ԴԳ
"՚՜
աէսոլր
գերր՛
մ ի քակ
իմացականոլթեամր
)
Հասարակ
ո դքմւո ո ւէմ ե ամր ու աււօ ր ե ա լ
էլ ր ա կան ո ւիմե ամր
այղ
տմգոլն
աշակերտր
Յիսուսէ՛ն
^
էսորՀրգա–
լոր
ումէ մր
մ ղուած՝
կուրարա
ր կր կատարէ
ալն
գերր
ղո ր պէտք է կատարէ
Լմեծարմէք
նոր
մտածողներ.)
գրագէտներ
այգպէս
մեկնած–,
նկարած
են անոր տիսլարր\
:
ք)ւ թէ "՚"
է՚(՛
ճա­
կատ ա ղր էէն Հետեւած
Է ել ոչ գրամ
ի կամ
վա–
յոլքէւ ՝>ամար իր սեւ գերր կատարած
է
,
ասի­
կա ա յնքան
ճ
ի շ՛է է
"
ր
3
է՛ս՛"–" է՛ մ աՀուան
գա–
աասլարաուեէէչն
յետոյ
ան
1
լ երթայ)
ոչ
թէ
Ա՛ երէւէմ մր էէւն ա ո I, յ ) ոչ ալ իրեն տրուած
գրա­
մ՛ ր Հաճո յքնե
րու
մ էք
ւէատնել
,
ա յլ
1
ք" քղին
քր
կաէսել • * * : ք-՜նչքան
աւելէւ
ւլ Լ ւլ Լ ւլ ի կ ու
յ
ո լ
֊
գ է չ
է ա յս
րո
լո րր
)
ի՜ն
չ քան
էսորՀուրգաէ
լի՝ Աւե–
տարանին
մէք) եւ ի՜նչքան
այգ մեծ)
անՀունա–
պէ"
մեծ ու մ սայլ
)
րարգ
)
է՛՛՛՛ք պաամ ութիւն
ր
վաքրացած
,
շսւվւսւղսւնց յստակացած
է
չավ/ա–
ղանց Հանտսլաղօրեա
յ վէպ
մ ր գարձած
է
«
Ջ/՛–
թենի»ին
մէք։
Պէ՚՚՚ք
է Հոս լիշատակել
էմ է Պ ՚Հրանղ
ք-ալու–
եան իր
Զսւարշ–) 11ււց՜
ամ սաղր
ի մէկ
րնդարձակ
յօդուածէ՛ն
մէք) նկատած
էր որ Պէ
՜
շիկթաշլեանի
էմ
մ անէ լ
—
3
է՛ս ո ֊֊" ր Աւետարանէ.
3
է՛"ո՝֊-**էն
շատ
տարրեր
է եւ ներՀակ տիպար
մր կր
ներկայա­
ցնէ
. «
Եթէ , կր գրէր
1
անցեալ
կեանք մր պիտի
վերարաագրուի
)
պէտք
է աո սել այնպէս
ինչ–
(1)
Մի ա յն ՅովհաննԷսն է որ Աւհտա–
յւանին մէջ զայն «գոզ» կ՚անուանէ՝ առանց բա­
ցատրելու այդ ծանր բառը • միւս աւհտաբա–
ճիչները չունին այդպիսի ամբաստանութիւն։
պկս
որ կայ, ու– արուեստագէտին
արժանիքը
Հոն
է , 1.րր կր՛՛՛այ
այ՛լ
բոլորը
ոճավորելով
իր
Հոգիէն
ալ մասնիկ
մր աւելցնել.
Ուայլտի
«
Աա–
լօմէ»ն
աս՛՛՛ր ապացոյց
: «
Պէչիկթս՛չլեան
փո­
խանակ
Համակ
Հ՚՚գի
բուն
Յիսուսի
Հա
անող
Հեօեձ-ա՚ւ՛
ս՚նՀ Ս՛ա ական
ութ
են էն ներ"
մանելու,
՛
լայն վերածած
կ արտաքին
տեսքոտ
կարծ-րոլ–
իժեամր
Հմայող
մարմնի
մը :
կմ
մ անէ
լ
ունի
«
նուրբ
գեղեցկութիւն
,
մոգական
ճառագայթ­
ներով
լի նայուածքներ
,
նոճիի քնարական
Հա­
սակ»
եւլն • ու ատով
վայրկեանի
մր մէք կնոք
մր
Հողին՝
Սիղոննան
,
կր դրաւկ
չնորՀիլ
իր
արտաքին
վայելչութեան
:
է՛սկ ատոր
ղէմ կայ
Հոգեկան
իսորունկ
սիրոյ վերացական
զգայու­
թիւնը,
որ բուն
3/"՛
ուսինն
է, մանտւանգ
ին–
քր՝
աննիւթականին հիմնադիրը :
Հիմնադիրին
Հոգիէն
վերցնել
անրջականը,
բոլորովին
սխալ
մօտեցում
է ։ Յիսուսէն
ծն՛ունդ
կ՚առնէ
Հոգե­
կան խորունկ
ղղայութեան
ա՚՚լրումր»։
Պ– Բալա Լան կր նկատէ նաեւ թէ
«
ՅիսՈԼԱ
կնոջ մը հետ ապրող մարդ չ է եղա ծ » ,
եւ թէ
նո
լն ի"կ Լաքն
է որ իր
վարդասլետոլթեամր
ձդտեցաւ
ղսպել
սիր"
յ մէք գէրՔ(՚1
ո
Ր առաք՝
Հեթան""
շրջանին
կր տիրապետէր
եւ.
Հոգեկան
խանդաղա՚ոանքի
ղղացլլլմր
քտնսլց անոր
տեղ
իշիւալ
դարձնել՛.
Այս
բսքսբբ
ճբչդ
4 ,
Բ
Ա
9
I՛ Տի՛՛՛՛ւս
ր ան–
նիւթականին
հիւքնադիրր
Համարուելու
կէւոէն
•
Յի՛ լուսէն
՛
լ՛՛աք արեւելեան
Հին կրօնքներէ
ո–
մ անց,
յոյն
մեծ
՛
ի ի լիս աիանե րէ
մկկ
քանին՝
մ ասնալո րասլէս
Պ՛լատոնին
մէք՝
աննիւթակա­
նին
,
Հողե կտնին,
դաղ ավււսրա կան ին
պաշտա–
մ՚՚ւնքր
կար արդկն.
Յի""՛"
մեծտդոյնր
եղաւ
Հոգեպաշտ
քարալիչնեբուն
,
րայց
Բալուեան
ինվ>ն ալ,
բուն
Յի՛"" որ «ղիտա կանօ րկն»
ներ­
կայացնելու
յաւակնութեամբ՝
այլակերպ
ու
Հակասական
ցաւագար
մը կր ղարձրնկ
ղայն։
«
ճիչդ
է ՛՛ր Յիսուսի
պատկերր
գոյութիւն
չունի եւ ինչ որ ե րեւցած
է բոլորն
ալ
երեւակա­
յութեան
արդիւնք
,
բայց իր ժամանակին պատ­
ս՛ի –ներկն՝
ըստ
Ե՛" ոթինոոի
,
անիկա
չունի
դէմքի
գեղեցկութիւն
,
ու կրկին՝
Տէր
տուդիա–
նոս , Օրիգինէս
,
Օրկ/իաս
Օղոոաինոո
կր վկա­
յեն թկ Յիսուս
շատ
տղեղ կր՝* , Նիղ եթււրււս
*1՚
ա–
լի ո թոս
յոյն
պատմիչն
ալ, որ կր յենու
աւելի
Հին վկայ
ութ
իւննե րա վրայ,
կր Հաստատէ
թկ
անոր
լլկմքր
ցորենի
գոյն
ունկր,
սլչքերր
փայ­
լուն էին "Լ գե՚լնոբակ
,
իսկ մաղերր
շատ
եր­
կայն : Յիսուսի
Հասակը
«
նոճիի
քնարական»
չկք՛է ընդՀ սլկա ռակն կարճաՀասակ»
:
Պ-ք՛՛"/"՛–
եան
աւելի
ելս ժխտական
կ Յի"՛" " ի
բար"յա–
Fonds A.R.A.M