108
Ա Ն Ա Հ Ի Տ
լով) «Տ ալիթա
կ ո ւմի
,
օրՀնե
ալ ես գու ի կա՛­
նա յս • գուն
իմ թաղմանս
Համար ՛էէ" օծես
իր :
Ա՛լ
,
կին ղու֊՛, ներուած ես ,
ս բրուած ու օծ–
ուած» :
Աինչեւ
Հոս Հասկանալի է սլաամութիւնր
ե.
գեղեցիկ
(
բաղի «ստինքներու
կո խո աո ւմ»էն
,
«
շնորՀալի
սրունգներ»էն
ու ասոնց
նման
քանի
մր
մանրամասնութիւններէ
,
եւ
մանաւանգ
*
հ**՚բրիէլ
Հրեշտակին
աո.
Մ տրիս/մ
կոյսն
ո ֊ զ –
ղած
«
ՕրՀնեալ
ես գու ի կանայս»
նուիրական
խօսքին
մեղաւոր ու տարփակէղ
Աերիէմին ան–
պատշաճ եւ անիմաստ
կիրարկումէն)
:
Հաս­
կանալի ու գեղեցիկդ
եթէ մոռնանք
Յիսուսի
գէմքր եւ 1հապպին
րնգունինք
իրք
խո րՀ բղա–
լոր
զօրութեամբ
Հրեայ մեծ Հայրենասէր
գոր­
ծիչ մր եւ Ա՚երիէմր
մարդկային
խոզութենէն
զզուած
֊
մ եծ ու մ աքոլր
մ արդու
մ ր
խորունկ
սէրր փնտռոգ
ե րանատեն
չ գեդՈւՀի
մր : ք-այց
ա յգ վա յրկեանէն
սկսեալ
,
նարդոսին
մ եդկա–
ցուցիչ
րո
յ րն է որ տ իրական կր դառնա
յ պատ–
մ ութեան
մէք) եւ Ա՚երիէմն է որ կ՚իշխէ Ռապ–
պիին
^ մ արմ ինն է որ կ՚իշխէ
^"գէէ՚ն
•֊
եւ ոչ Հա–
կառա կր
,
ինչսլէս կր սպասէ
ինք
նախապատ­
րաստական
գլուխներուն
րնթերցումէն
յետոյ
:
«
Նարդո՜ս
. . .
«
Այղ պատուական
իւղին
Հոտուէ
լեցուե­
ցաւ ամրոզք
սրաՀր :
«
Տո՚-նր՝
նման
ք-^արսիս նաւուն
,
րեկղմե–
ցաւ
բո յրէ
ծովուն
մէք է
«
Ա ոգութեան
շառայլներ
արձակուեցան
ու ինկան
Հոգիի
կ ու Հ ո յրներու
մ Էք :
«
Օդր ծաղկեցաւ
եւ լո յսերու
մ Էք
ծաղիկ­
ներ
կա իւ ո ւ հ. զ ան :
«
Ա արօն ի դաշտ
ին
րո լո ր ծա
դի կն եր ր ալե–
կոծուած
Էին ու անուշաՀոտութեան
ալիքնե­
րուն մէք կր տատանէին
Հանդիսականները՝.
«
Ամ բողք չէնքր թեւ բաց ած ու փո
խադրուած
ոլլա
լ կր թուէ
ր Ա ո լոմ
ոնի ծազ կա սա աններ ո ւն
«
ւս
տեսիլներ
կը քօղազերծ՜ուէին
պերճա­
գեղ
կինեբու
նման» :
Հոս , րոպէ
մը , նորէն
Աւետարանին
կը
դաոնանք.
Ե՚՚ւտա
(
Տուղտ)
դիտել
կուտայ
(
ինչսլէս
Աւետարանին
մէք) թէ «մեղք ու ամ­
բարշտութիւն
ու մսխում է» Մերիէմին
բրած՜ ր՛
«
Այղ
իւղը
կ՝
ա
րմէր
չ
ռ
Ր" Հարիւր
դինար , կրր–
նայինք
երեք
Հարիւրի
ծ՜ախել եւ դրամբ
րամ–
նել աղքատներուն»
:
Ր֊ասլսլին կը պատասխանէ
գրեթէ
ինչպէս
Աւետարանին
մէք՝ «Եուտա
,
մ ի՛
խանդա
բեր այս գեղեցիկ
պատարադր, ու թ ո յ լ
տար
կինր ղոՀոլնակ–
Ա՛յսօր
Հարսնիքի օր է,
ու փեսային
Համար
չա՛ս չէ տուփ մր
իւղը։
Աղքատներ
ր միշտ
ձեզի Հետ ունիք–
րայց
ղիս
միշտ
ձեզի Հետ չունիք։
ճշմարիտ
կ՝րսեմ
ձե­
զի թէ՝ Տուփ
մր նարգոսր շատ չէ Հոգի
մր չա–
Հելու Համար, եթէ կարելի
րլլար
իւրաքանչիւր
տուփով անձ մր փրկել, ես ձեզի
կ՝րսէի "ր
ցամաքներր
նարդոսի Ն"վ շինենք ու
հովերուն
վրայ նարդոս վաճառենք»
:
Եւ աՀա, անմիիւպէս
յետոյ՝
նորէն
«
Երգ
Երգ՚՚ց»ի
մ եղկութեանց
ր մէք կ՝ իյնանք
. . . :
Նարդոսին
(
ուզուտ
Հեթանոս
նարդոսի
մ ր)
բուրմունքը
ՀետզՀետէ կր սաստկանայ
եւ (հապ–
պին,
բոլորովին
կորսնցնելով
այն քիչ մը ճա–
ոագայթը
սոր ունէր
զլխուն
շ՚՚ւրք (ըստ քեր­
թուած՛ին
ասս՚չին
մասերոլն)
,
պարզ արու
մը
կը դաոնա
յ , եւ Ա՚երիէմին
լարաձ
իգական
ծ-ոլզակին մէք կ՚իյնայ
գլխիվայր.
«
Աեբիէմ
Հոլանեց իրթելերր ու սլսւրմանուՀիի
մր ան­
մեղ
Համարձակութեամբ
արձանաց ալ
(
իապ–
պիին դիմաց : ք–բ սեւ շղսւրշր
կիսովին
անկում
ունեցաւ ու իր կուրծ՜քէն
՛՛
պիտակ
է ՛ ՛ յ " ~
ո
մայթքեց : Անոնք աչք աչքի
զիրար
խենիքեցու–
ցին։
(1
ւ /ամրաբար
,
ան՚լիմ տ՛էր ե լիօրէն
,
քաշ­
ուեցան
իրՈւրմէ : Բոյր
ի ալիք
մր եկաւ
սլայթիլ
իրենց
վրայ։
Անոնք նետոլեցան
իրար՛"
զիրկ։
եյաչ՚ււեցան
իրարու
վրայ։
«
Համբոյրր
մեր՛ակ,
մանիշակ,
նունուֆար,
շուշան
,
շահոքրամ
,
յասս/իս
ու յամպար կը
թա՚իէր
անոնց
շրթներէն։
«
Ու
սրաՀր կր փսխուէր
ձազկալճի
,
որուն
Վր
Ա
.1
ևւ՛ ն՛աւարկէին
Ռապսլիի
աշակերտներ/։
,
իւրաքանչիւր
ր իր ուղղութեամ՛ր
,
իր
զինովու–
թեամբ ու երազով
:
«
Կոչնականներ/,
իրենց
ամ ր ալք
մարմնով
"
Լղզուեցան
դէպ ի Համբուրուող
ղոյգր,
ինչ­
պէս
օձերր
կ՛երկարին դէպ ի դեռակիթ
կաթով
դս՚րալիր
թակոյկր
;
«•••
Տանր պարտէզին
աւազանին
վրայ ա–
ղաւնիներր
գմրէթ
մր կազմած֊
էին։
կամարնե­
րուն
վրայ
սիրամ արզներ պա բզած էին
իրենց
տտուններուն
կիտուած֊ագրօչներր
:
«
Նտրդա՚ի
Հոտր
ամբողք
տունն էր
րլ"
լ
–
ներ
. . .» :
Խաչելութեան
մռայլ ու վսեմ
պատկեր
ր
Հասարակ
գիրկընդխառնումի
մ լ, Հետ
նոյնա­
ցած
. . .
տգեղ է պարզապէս ; ք)ւ ինչքան ալ այղ
տարփաչունչ
էչնիր ոճի
գեղեցկութիւներն
ունենայ
,
չեմ կրնար
գիտել
չտալ
տարօրինակ
ան րն ականուիմ
ի ւնր , ըսենք՝
տնկարե/իո,
թիւնր
այղ տեսարանին : Ե՞րբ է տեսնուեր որ վտրղա–
"1՚.
տ
մր, մարգարէ
մր,
-
այն ալ Հին
1
կ,ե,ե/քին
Fonds A.R.A.M