ԱՆԱՀԻՏ
9
նունով
կը նշանակէ
եւ անոր Համար
1
լրսէ
թէ
րակացի
,
II՝խիթար
Գօշ
)
Մխիթար
չհրացի
, /՚–
ուսումնատենչ
,
տգիտութիւնը
Հալածող
գոր–
(՚
հնց
ժամանակին
Համար՝
ճշմարիտ
գի
ատ–
ծեր արտադրած
եւ Հա լա հա ահ էր՛՛ Այգ
* "
ո
յ ~
^է"*"
Հ*" ք
գրականութիւն
մը
ստեղծող
նացմամբ
ճիշդ չի կրնար
ք՚լր" / Ե– գարու
"՛
յ՛է
(
ա ս ւալա ր ա շիւա կա*1ւ եւ ուսողական
,
իրաւագի–
\
ք ովսէս
ը^ որմէ գժբաղգաբար
"
չի՛" չ ՚ Հաս ա հ՜ է
ա ա կան , բմշկագի տականք , Գրիգոր
\
ք ագիս–*
մեղի , եղահ– է Հաւանօրէն
Եղնիկի
պէս
Հմուտ
ա րաւ , մոլեռանդ
ուղղափառ
եւ
աղանդաւոր–
աստուածաբան
մը՝ Հռետորական
արուեստի
ները
կատաղօրէն
Հալածող
քրիստոնեայ
մէ^ գիտուն
ու ճարտար
,
վարդապետական
եր– գրագէտ
,
քունամոլ
առեղծուածա
յին
Հայերէ–
կերու
ներՀուն
շար ագրի
չ , (թերեւս
քիչ մը ոչ
նով մր գրես , րա յց րաղմ աՀմ ոլտ
մ տաւորա–
շատ
ուղղավւաէւ
ոլղպութեամր
• * • )
բայց
ոչ
կան
կլ Հելլեն
Հին իմաստասէրներու
եւ
բա–
քերթողական
պատմագիր
մը , բանաստեղծ
մը նաստեղծնեբու
ղործեր
թարգմանող
եւ անոնւք
Է՛ն առա^
,
ինչպէս
ք#՝որենացին :
Հայրենասէր
մտածումէն
իր նամակներուն
ու
քերթուածնե–
րանաստեղհ
մըն է որ յղացած
է ծրագիրը
Հա–
լաւն մէ^ մերթ
ցոլքեր
ի յայտ
բերող,
Եղնիկդ
յող Պ տամ ութեան
.
բանաստեղծը
Հոն էլերեւա
յ
8
ովՀաննէս
()
ձնԼց ի
<ձիմաստասկ ր՝ֆ
անուան–
թէ՛
ծրաղրին
ամբողջութեան
եւ թէ՛ անոր լա–
"՚ "՛
հ
,
3"
վՀս*ննէս
Երղնկացի
,
Ներսէս
Լամ ր լա­
ւս/ղո
յն մասերուն
գրականօրէն
սքանչելի
գո ր–
նացի , աոաջինը՝
րաղմ աՀմ ուա մտաւորական
,
հաղրութեան
,
ղօրեղ
շա րաղրութեան
,
կուռ
ո–
Հելլեն
եւ իրեն ժամանակակից
րիւ զան գա
կան
ճին մէ^։ Բանաստեղծ–
է ան
,
ւ1՚Մ1ածուլ
ՈՍ
քնար–
մշակոյթին
ծանօթ,
ատտիկեան
ճաշակով
եւ
երգակ բանասաէղծ՛ ,
իրՀ.Վարդավաււի
ճառէին
,
միջնադարեան
քրիստոնէական
մաայնութեամբ
ՀՀ Լալ Լ ա՛յ վանքի
Տ իրամ օր պատկերին
պատ–
անթերի
դրա գէտ
,
բիւղանգական
ա ս սւ ո լ ահ
ա–
մութեան»
ինչպէս
եւ իրեն
վերաղրո՚ւած
շա–
բանական
իմաստասիրութեամբ
տոգորուած
րականներուն,
որ մեր շարակնոցին
է՛ն խորի–
մտած՜ող
մատենաղիր
,
միւս
երեքը
նոյնպէս
մաստ
ււ ւ քե ր թ ո ղա շո ւն չ
էգերէն
են ,
մ տա–
՝*
մ տալից
քրիստոնեայ
մտածող
դրագէտներ
.
ծալ ու դիւցաղներգակ
բանաստեղծ՝
Հ^Լռիփսի–
Փ՚սրպեցի
մտածող՚,
քննող,
դէպքերու
եւ
անձ–
մ Լ անց պատմ ութեան»
ու « Հռիփսիմ եանց
ճա–
նաւո րութեանց
Հոգեբանութիւնը
ուսումնա–
ոին»
ինչպէս
եւ իր Պատմութեան
շատ
մը է–
սիրող պատմագիր
մրն է՛. Եղիշէ
միսաիքական
հերուն
մէջ :
ղիլցաւլնե րդակ
մ րն է , որուն
մէՓ ղգացումր
ել
Մտածումը,
խոստովանինք
տիրական
չէ մեր
՚"
եսիլր
կր տիրեն , րայց
որուն շարադրած
«
Հայ
Հին մատենագիրներուն
մէչ,
մաոնաւո րապէս
եպիսկոպոսներու
Պարսիւ,
Գրան
ուղղած
նա­
մեր բանաստեղծներուն
մօտ. ղգացումն
է խոր,
մակլդ
ել իր Պատմութեան
քանի մր այլ Հատ–
Հղօր , ինքնատիպ,
որ Հոն րնդՀանրապէս
կ՝ ի չ–
••
ւածնԼրր
քրիստոնկակտն
իմաստասիրոլ–
խէ։
Ատոնցմէ
ոմանք
ունին աստու ածարանա–
թե՚սն
Հ,,օր չոլնչով
մ ր լի են : Նարեկաց
իի Հ րս–
կան
ու քիչ շատ պատմական,
դիտական,
րա–
՚/՛"/
աղօթերգութիւն,,
գերագրգռուած
ղղայ–
նասիրական
Հմտութիւն,
բիլ ղան դա կան
կամ
ո՛՛ւթեան
մր ու Հրա,/աս
երեւակայութեան
մր
ասորական
վարպետներէ
փոխառիկ,
րայց
աղաղակն
Հ, արտայայտութեան
կերտում
ին
Հմտութիւն,,
չի րաւեր
մտածող,
այսինքն
ի–
մ19 Հմտութեամբ
լի, բայց
Հմտութեամբ
մր որ
մ աստաս իրական
ոգի,
կեանքի
ե,
աչխարՀի
ո՛չ անձնական
ո՛չ
ցեղային
տշխարՀայհացքի
վրտյ
անձնական
Հայեացք
ունեցող գրագէտ
մր
մր վրայ
կր կրթնի,
որ մի9նս,ղ արեան
միչաղ–
կամ
րանսւստեղծ
մր կտղմե լու Համար։
II, */</.- դային աստուածաբանութեան
տեսիլն
է
իւրաց–
ցած
ենք սակայն
բացաւ, իկ ղէմքեր—
Գաւիիժ
ուած
եւ իլբա յատուկ
Հոյակապ
ձեւուէ
թարգ–
Անյաղթ,
այլանդակ–
Հայերէնով
ղ ("՛՛լ
բայց
մանուած,
գերադանցապէ
ս
արուեստագէտ
Հելլեն
իմաստասէրներու
ջերմեռանդ
աչս,–
մաքկ
մր ղեկավարուած
,
նուրբ,
գալարուն,
կերտ, թարգմանիչ
եւ մեկնաբան
,
Անանիա
Շի–
՚
էրեթէ
Հիւանդ,
9
դաղար,
մղձաւանջային
ու
Fonds A.R.A.M