70
ԱՆԱՀԻՏ
թու.աքր,ներքին
դրդաաւմը, կոչր զգացած
չրլլ
ա
ք՚,
ասշիւ արՀա կաս
ց ասնկ ո ւթ ի ւնն երէ,
կ ենց աղէ
Հրաժարած
Հ ր լ լ ա ր Հ եթ է աալնուասկան
այլաաաի–
րութեա
մր իր Հա մա գգի սեր ուս ալ Հ աա դեկան
ղարթ ում ին,
վար կու,թե ա՛սր
Հողէն չա ասնԼուէր,
չկար
Հասյոց գիր եւ գրականութիւն,
Հասյախօաւ
Ս, Գիրք,
լ\երմ կ ր օ
՚1
ւ
ւս ււի ր ու ի)I, ա՛հ
I, ս ս/՛// ղ ս ւ
7/
Հ աագեազինդ
դիաքասդրոաթիւն
քՀր աղաս շա աս կանու–
թ ե ասն
ն եր աքո ւ ծ աքան
,
՛
ք^Րլ ասլէս
չկա ր
Հ այ
"/՛
րի սա ոն ե ասյ ասգգ՝ ա յն ՛գէս
ինչ աղէս ե աչած է
ց աւարդ եւ ճանչցուած
։
Սա Հ ասկ, կ՚երեւի
իր կա–
թ ոաչիկոաաակասն
բասրձր
աաչա շա օն ին
Հոգեր
էն
աղա շարուած
.
աքի ա,ր չէր ր ր ա ծ կամ Հեաոա լալն -
դա ծ ա յալ ն աղաս ա ակր. է
ս
կ թագաւս
լար ,
որուն
՛
հասնիէլ դրած էր՝ ա յ դաւլի այի գիր իր .ր*՛*/ ԴՐ
լո
~
նուելոաձա վրաս յ
է
անշուշա իբր ա լաքաաւնի դիւա­
նին պէաաաքերաաւն օդսաակասր րան եւ ոչ իրր Ս.
Գբ.րի թ ա ր գաքասն ո ւթ ե ան կասմ Հոգեւոր
կեան­
քի նաղասաա ւ1ա ա աայ ց՝ ղի այն
,
ս
՚"
են Սա Հ աս կ
կաթողիկոսին
սլիաի
գրէր եԼոչ թէ թագաւո–
րին/
է
անաիոյթ աաացած էր, եւ աաչ իսկ
դիր
ռ
րր
աեսն
ել աաւ
Հ ե սա ասք լավ»լաութ ի
1
-
ն
յ ա յ ան աս ծ էր, ե ւ
աքո սացս ւթ ե ասն սա աաւ ա ծ էլա
V՛
ասնի է լի իր են գր ա -
ծր, մինչեւ այն օրր որ Ա՚աշթոցի
ու Ա ա Հ ա կի
այս խնաւրի
ւէրայ աքիացեալ
ղիաԽւաքր իր միա/ա–
քը բերաւ։
Ո ւր եԱե Հաւասնակասն է որ աաւա նց
Մ ասշթ ոցի Հոգածու
թ եան ^ Ս աս Հասկ ասլ , թ աալա–
ւորն ալ գերեգաէ՚ան կր աքսաԿաէին այս
կենսական
գիւար
չեղած, եւ Ա աՀա կին վա խճասնում՛էն
քանի
աքր աարի եաաազ* ագաչին աքԷԼ ծայր
աուած
ասն կար գութի
ւնն երր, խ անգա րուաքեե րր
լ որոնց
Հ աս աքասր գ աաւ աքասրու եց աւ
</աս Հ ա աւլիաչքան ի
ժո -
աչովր՛ եւ ա՛լ ասւելի
աՀարկու,
աշխասրՀասկո–
րոյս
աիոթորիկր զոր 6~1 աարի
եաքր
ճասյ֊
թեցուց
Հայասաանի
վրույ
(
Աաւալկերա
բռնաս֊
բար
Արադաշաասկասնութ՝իւն
մացնելու
եւ կրօն­
քով ալ ինչպէս
արդէն
քաղաքական
կապե­
րով՝ Հա յաաատանր
Պ՛ա րսկասսա ասնի Հեա միա­
ցնելու իր Հասաաաակասմ
ձեռնարկոա/, Վար­
դանանց
աաչասրաոութեան
յոյԼորղաաղ 34 սաասրինե–
րա/ան մ ԷԼ Հա յասսսաաաւնի նուասճու ասծ ,
խոովեալ
էսասոնակ
վիճակր,
վերիվայր
եաչասծ
կարգերը^
Յասզկերաի
լուծին
ծանրացումը,
աքոգերու, կրաս֊
կաաալաշաներու
գոոոգ,
աիրոդ
գերբ,
նախա­
րարներու
պաաւասկաաաաաւաքր
՚
չ էին
ներկայացներ
այն խաղաաաղ Հանդա րա
մթնոլորար
որուն աքԷԼ
կրնար
ծնիլ Հայայբուբէնքի
վրասյ
աքաածում
Հոգ։
ւ՚նչպէս կր աեսնու ի, Հա յ ա յբուբէնք
ի յօ­
րինման
յդացաաաչր ո՝վ գործասկիցր ո ա/
ըլլալուն
վրայ մեծ է աարբերութիւնը
Կո՛րիւնի եւ Խաա–
րենացիի
աւանալածներուն
մ ԷԼ։
Որո՛՞ւն
պէաք
է Հաւաա ասնզչ,
Կ որի ւնի" թէ
///
որ են ասդ իի
։
սկգբնագրի՞ն
թէ
բասնաքաալին։
Խ որենացիի
բ ասն ա,քա զութ եան եալասնաաակն
է ոչ թէ բառ առ բառ քաղել,
այլ աքիշա Հո–
մանիշներ.
Համա գօշուեր գործածելոաի
եւ խօս­
քին ու բասռերուն
կարդր աիոխեչով,
քողարկե­
լու Համար
անշուշա
իր բա՜նաքաղ
ըլլալը եւ
իր
աղբիւրը։
Հեաեւեալ
ցուցակլա որ այբուբէնքի
գիւ–
աին սկգբնակասն
քայլերուն
ադա աո աքու թի ւնն է
երկուքին
մ ԷԼ, շաա պայծառ
կլա ցուց ընէ Խո–
ր ենացիի
աքեթ սար
։
ԿՈՐԻԻՆ
Ա ւ լ դ
Ա11Լսէ
|ւՆ
ասպաս եւ զկանխագոյն
խըն–
դրելին
իւր/՛ ասնց
|(Ւա
(
ԼԱ1Լհ
||ի*Ա
Հասյաաց։
Յայն
ժ ասմ պ աս աաամէր
ն ոց ա արք ա յն
վ ա սն
աաւն ուրաաւԱե Ասաալաւոյ ե աալիս կո պա։ ս ի
ազնուա­
կան ի՝ Գան ի էլ կոչեցելոյ
որոյ
յանկարծ ու֊
րեա/ե նշանագիրս
աղբասբեաաց
Հասյերէն
լեզ­
ուի, (բայր՝
գտՒւ՜ւսլ
կամ
գ տ ս յ ն է ո ՛
զեղչուած է
$
սակայն
ապասՀովւսպէս
այղբայր չէ
յաոմւԱՈ–
հ՜ալ
դոր Խ որենացին
ինքն ի բաք է կը
յարմար֊
դլանէ, ուսաի
նախասդասութեան
աքիաքն է խո­
րուն ,ր"վ կր գանուէր կ
ալէ
Կ
ա
յՒ"
^ " ՚ ժ չեղա ի
ԽՈՐԵՆԱՑԻ
"
Զգի
ւա
ղարու-թեան
Հայոց ղ"ր
զց֊այրւԼ–
ց ի ն ա ր ք ա յ ի ն ։
Վասն
որոյ
մ ա տ ո ւ ց ե ա լ
աո արքայն
քա­
ր ա ն ա յի
որուԱե
ՀարԷլ
անուն
կոչեց հա լ՝ ի՛ ոս­
տան
այր
(
յ ա յ կ ա կ ա ն ա ց ս լ ե զ ո ւ ա ց
առնել
նշա­
նագիր
յարմարէ,ալ
ի ՚հանիէլէ՝
յիւրմէ
մեր­
ձաւորէ։
Fonds A.R.A.M