ԱՆԱՀԻՏ
69
ինչպէս
ու
րիւ
շատեր/
Մա շթոց ր
Փիւնիկէէն
Աււ՛ւ՜՛՛ս
Կ
ՂԴ
Է
^
1
կր. ղրկեն
ու Հոն դրոց դիւան
րնել
եւ
Առա կաց
դէր՚ՐՐ
թ արղմանել
կուաան։
Գժուար է Հաւատալ թէ Խորենացի
Մաշթոցր
Փիւնիկէէն
անցընելով
Ս ամոս
կղզին
ղրկելու
ա յս մոլորական
երեւակայութիւնը
կրնար
ր՛­
նել առանց
Կորիւնի
մաաենիկր
աոԼին
ունե­
նալու եւ անոր մէ^ Սա մա սա ա ա կան
.
րա–
ղաքն»
տեսնելով՝
զայն
սխալ
ըմբռնելու.:
Ասոնցմէ եւ այսպիսի
բազմաթիւ
խե դա–
թիւրուած
բանաքադութ
իւններէ
Կորիւնի
բնա­
գրէն
է
զորս
մի աո մի պիաի
ներկայացնենք,
անխուսափելի
է Հետեւութիւնր
թէ
Խորենացի
արդ արեւ գործ ած ած է Կ որ իւնր իբր
աղբիւր
սկիզբէն
մինչեւ
վերքեր Ս աշթոցի
ժա/քանա­
կին մեծ ակշի ո դէպքերր
պ ա ա մ ելու
Հ ա />ա ր,
բայց
ճանչնսւլով
Հանդերձ
Կորիւնր՝
իբր (/՛աշ­
թոցի
նախ ամ եծար
աշակերար
ք
ժ ա ման ա կ ա–
կիցր , աոընթեբակացր
դ
ականատեսը
գ
ւսկան–
ջ ալ ո ւ րր
ուն եց ած
գեր ադա
նց
ձ ե ոն Հասո /.թ իւ­
նր
յ
Հեղ ին ակութ
ի ւնր,
չ է վա ր ա նա ծ Հակաս
ել
ան որ
տ
զ՛որ ա ուղ ի լ ան կէ^ սլաա մա կ ան
Հի մք է
բ ոլոր ո վին
թ ա ւի ուր
այլ ա վւ ոխ ո ւ ւ/ե ելավ,
,
ք
էս
՜
ւեչուածներովդ
յեր իւր անքն ելավՀ
զարդարանք­
ներով
^ իր <( գար գարե
լ զանզարդս
»
ի
սկզբուն­
քով/Հ եւ այս՝ ոչ մէկ ան գա՛մ՝, կամ երկու - ե–
րեք անգամ, կամ
աննշան
մանր ամա
սնու­
թեանց
մէ^դ
ա
յ չ բազում
անգամ եւ ամենա­
կար եւ որ կէտ եր ու մէի ԱՀ աւասիկ
այս կէ–
աերր
ա
7.
Կորիւնի
պատմութենէն
յստակ կր
տեսնուի
թէ Հայ այբուբէնքի
յօրինումին
ոկզբնապաաճաորդ
շ
ա
չ
1
ք
/
իչ
, ՚
^*՛//՛^
ուժն է Ս աշ–
աոց եւ ոչ ուր ի շ մա րդ
(
եւ ա ոիթր որ զ ինքը
առ այգ դրդեց
արքունի
դիւանը
պաշտօնա­
վարած
միջոցին,
իր մէ9 զգացած
Հոգեկան
Դ ա րթ ո ւ ւ/ե է որով ա շխ ա ր Հ ական
Հոգերր
թօ–
թաւիելէ եւ միայնակեցութեան
մէջ իր Հո­
գիին
ւիրկութիւնր
փնտռելէ ետք, իր
Հւսյրե–
^ՒՔՒ
՚
Ա֊ իր ազգակիցներուն
մ
ԷԼ
Հոգեւոր
կեանքի
տարածման
միայն
կը մաածէր
դ
ո–
րուն Համար
կը զդար թէ անՀրաժեշտ
գործիքը
հայերենախօս
Ա
փ
Գիրք, Հետեւաբար
Հայ
այ֊
բուբէնքն
էր։ ԱնՀատ
մբն է ուրեմն– եւ ոչ
խումբ
ժ՚բ մարդիկդ կամ ժողով. այդ
այբու–
Բէսքի
բուն
ծնողը։
Նոյն իսկ ԱաՀակ կր ներ­
կայանայ
մեզի
Կորիւնի
մէ^դ իբր
սկզբնաբար
Հոգացողին,
խոր Հո ղին /Մաշտոցի/
Հաւանըն–
կւ՚Ր– Հա մա Հաճ
ք
օգնուի
բայց
միայն
Մաշտոցի
իրեն
դիմելէն եւ գինքր
մտայոյզ
ընող
խոր–
Հուրղը
յա յանելէն
ետքը։
Կորիւն կ*ըսէ ո Առա­
ւել՝ կր տանտէր
գինքր
Հոդը
իր բոլոր
Հայրե–
նակիցն
երր
Հ ո գ ե սլ է ս ս վւովւ ել ւււ
գ
եւ կր տագ­
նապէր
սրտին
ցաւէն
իր ազգակիցներուն
այդ
մխիթարութենէն
զուրկ
վիճակին
վրայ։ Եւ
այս
Հո գէն նեղուած կր մաածէր դ թէ
ինչպէս
միջոցը
ւ ելք իրաց/
կրնայ
գտնել։
Լ՛ւ շատ օ–
րեր այս խորՀուրգով
զբա գելէ ետք կ երթա
յ
ԱաՀակ
Կ ա թ ո ղի կ ււ ո ի՚/ւ
յ ա յ ա ն ել ու իր մի աքր
եւ զանի
յօժար–
Հաւանող
կ ր գտնէ ա յ ս նպա­
տակը
Հետապնդելուն
ւիոյթին։
Եւ
երկուքը
ա յնու Հետ եւ
միա բան կ ր նթւս
///
ն
է
սակայն
Ա ա Հ ա կ քա ջա լեր ի չ՚յլ էդ բա
յց
Մ՛ա շթոց
զոր֊
ծ օնը
։
Ես կ
Խոր են ացիի
ւլ
լա ա մա ծ ին
Հ ամ ե–
մատ դ բոլորով
ին տարբեր
կերպով
տեգի
ունե­
ցաւ
գրոց գիւտը,
միայն Ս աշթոցով եւ
նոյն
իոկ
մ եծն Աա Հա կով գլուխ
չելաւ
գործը, ա
յլ
«
Ժոդովեալ
առ
մենն
ԱաՀակ
եւ Մ ես
րոպ
I մտադրութիւն
Ս ա Հակին
րնծ այուած
նախա­
պատուութեան՝
անոր մակդիր ե առա
ջին
տեգը
տալով/
(
լա մ*հ՜՛հ ւսյՆ հ
|խ|1|1ա|Ո11 ուհսւ
Հոգալ
զգիւտ
դպրութ
եան
Հայոց ո
լ էջ ԵԼ 71*
՛
Քննասէր
Գարագաշեան
անգամ
որ կ՚ըսէ թէ
Խորենացիի
պ ա տ մո ւ թի ւնր մեծ զգուշու
թ ե ա մբ գ որ ծ ա ծ ե -
չու էդ ասոր
մէջ կր Հետեւի
Խորենւսցիի պատ­
մածին՝ թէ բոչոր
Հայասաան
աշխարՀի
Հոգ ե–
ղած
էր դ եւ եպիսկոպոսներու
ժ ողովս վ
իւ ո ր -
Հրրգա կցութ
իւն
կա տա րուեցաւ. ու մ էջ կր
բերէ
Կ որ իւն ի ի
յօս
քր
«
ժողովել
դ ա շխ ա ր Հ ա -
Հոգ
խոր Հուրդ
երանելի
մի ա բան ել ո ց »
ք
ուր
բուն
իմաստն է
«
Աստուծմ
է
շն ո ր Հ ո ւե ց ա ւ՝ ե
ր ան ել ի
լ այժմ
վա խ ճան ած/ Համախ
ոՀ
երկու
Հ ա յրերու֊ն
երկի ր ր Հոգացող
մտ ածումը
մ իա֊
ցնել (ա յս է Հոս
(
Ւուլո
է
|հլ
բառին
նշանակու­
թիւնը դ եւ ոչ թէ «ժողով
ընել»/ եւ գիրս
նշա­
նագրոյ
Հայաստան
ազգին
վիճակել
ա՛յս է
ք^ա
II
ա՚Նհ՜լ
բառին
նշան ակութ
իւնր
Հոս դ
որուն
չանդրադառնալով
Նորայբ
կ՛ուզէ
գուբ
վախել
^անե՜լ^
(
տես իր «Կորիւն» էջ
444/,
զի .բանի մր
տող վարը
Կորիւն
ունի
«
Որում պարգեւէր
իսկ
ւլի՜ճա1|
յամենա
շնորՀողէն
Աստուծոյ... նշանա­
գիրս
Հա յեր էն
լեզուին
»
՚/՚
աջայայտ
է ասկէ որ իւորՀուրդր
առա­
ջին անգամ
յղացողն է Ա ա շթոց, իսկ Համա–
խորՀողն
ու միաբանողը
ԱւսՀակ, եւ այս
միացումով
վիճակեցաւ
Հայ ազգին
այրու֊
բէնք
։
Եթէ Մ ա շթոց
արք
ուն ակ ան
դիւանին
մէջ պաշտօնեայ
եղած ատեն
Հողե/լան
դար֊
Fonds A.R.A.M