ԱՆԱՀԻՏ
109
Այ զ գր ական
ար ա ա գ ր ութ եան ց
ամբող֊
Հութեան
մ ԷՀ, ամենէն
բնորոշ
զհերկն
մին է՝
պարզ,
ի նքն աբ ո ւխ ,
մի ամիա
9
բնազդական,
րնտանի,
բնական
ք
Հակիրճ
ու խ ի ա ոճէն գրե­
թէ
մշա ականք
խ որ շ ա նք
մբ , բարդ
ի ն, ար -
աաոոցին,
առեղծուած
այինին,
<( մ ե Հ են ա կան
ո ին
նախասիրութիւնը,
գերագրգռուած
երեւակա–
յութեան
մր եւ դեբաձգաու
ած
ոճի մր
գրեթէ
անդադրում
որ ո ա ագո
չ
ու մերթ
յոգնեցու­
ցի չ—
մբբկա թաւալումբտ
Աա
ի կա
ի՛ւ. ծ ի կբ յի֊
շ եց ն է
ի նչ որ Փօլ Ա ա ան —-
ՀՀարե ա ն ի
Հ ե ա
մա ա ւո ր ու գե ղեցկաղիա
ւս կան
խնամութիւն
ո ւ ն եց ող ֆրան
ււ աց ի Հանգուցեալ
մ ե ծ իւ որ
Հըր–
դաւդաշա
ու դիւց ագնա
շուն չ գրագէաբ,
-
որմէ
խ *1ւդր ած
էի
յ ա ո ա Հ ա բ ա նր գր ել
Հ այ
ժ ո ղ ււ վբ ր ֊
դական
երդերու
ֆրանսերէն
թարգմանութեանս
Հ աւաք ա ծ ուին, բսաւ
ինծի՝
գրքին
ւիորձերր
կարդալէ
յեաոյ.
«
Քիչ
մբ շաա
միամիտ,
շաա
ւղ ա րգ ուկ են այդ ե ր գե ր բ.
*\
եր ներա ծ ութ
իւեւբ
(
սւելի
Հաճո յքով
կա բղա ց ի քան
երդերու
ա մ–
բողՀ Հաւաքա
ծուն.*
Ներածութեանս
Հա մար
գովես ար ՝
մ եր գեղեցիկ
ժ ողս վր դա կա՛ւ ւ եր ղ ե ֊
բուն
Համար
այդ
քւսմաՀրանքին
միացած՝
ղիս
ղժդոՀ
ձգեց»
եւ դարմանքս
յայանեցի
ի–
րեն
ա
«
Ջեմ
սիրեր
ւղւսրղբ
,
բսաւ,
թերեւս
թե–
բութ
իւն մրն է, բա յց
ի ՞նէ րնեմ,
է եմ
սիրեր
ինչ
որ սլարգ
է»։
Նորէն, մեր դաաին՝
որուն
Հեր
մ բար եկ ամ էր՝ ծառայութիւն
մատ ու ց ս՛­
եւելու Համար,
սիրուն
բաներ
ւինաոեց
ու
գր՜
աաւ
բսելու.
ա յ դ երդերու
մասին,
եւ
աուաւ
թանկագին
յ ա ուս Հաբան
մբ, ուր սակայն
իր
կնճռոա
ու նրբամոլ
միա,րր
ուրիշ բան
աեսած
էր այդ
երդերուն
մ ԷՀ քան
ինչ որ կայ։
Ո
այց
իր որոշ, կարուկ
խօսքբ՝
«
Պարղբ
չեմ
սիրեր»,
միաքս
մեացած
է։ ՀՀարեան
ալ
մ ի աք
ւՐբն է
որ իր ցարդ
ար աա դրա ծ գործ երուն
մ ԷՀ ՚ շաա
յ սւ ճա խ կ ա մո վին Հեռու կեցած
է ւղ ար դ էն
։
Ես
Կբ սիրեմ աարգբ, խ որու թի ւն
ու ն եց ող* խ ա ա -
ցած
պարզը.
Սաղմոսները,
Փասքալի
խոր–
Հրրդած
ութիւններր
,
Հայնէի
«
էի
ա))
Ը,
Պոալէրի
Հնչեակբ^
Վերլէնի
ա ա ղի կր, ՝ք*ո
Լ
չ ա կ ե ա ն
կամ
Խայեամեան
քառեակր,
որոնք
շաա
ծանրա­
բեռն
են մաածումով
եւ դգացումով՚,
Բ
ա
յ&*
"՝
ճով յստակ,
Հոծ, բնական,
—
ինչպէս
եւ
բոլոր
ժողովրդական
բնաիր
երդերր,
որ
Հիմքն
են
ամէն
ճշմարիա
բանա սա եղծութեան։
Կր Հիա­
նամ
խրթին– Բ
ա
ՐԴ, աարօրինակ,
խռրՀրղալից
ոճին վրա
յ, որուն նախատիպարներն
են էաօ–
Զէի իմաստասիրական
քերթ ուած ր,
Յայտնու­
թեան
^իրքբ,
եւ որուն
մեծ
նմուշներ
են Նա­
րեկացին,
Նիցչէն,
Պլէյքբ,
բ՚՚՚յց
ԿԱ
կարծեմ
որ եթէ
ա մբուլՀ
Աւ ետ աբանբ
ղբու ա ծ
բ լ լ ար
կայանութեան։
^հրքին ոճով, շաա
բա՛յ։
սլիաի
կ ո րսնցն էր ի ր ղ եղ եց կ ու թ ե ն էն։ դա յանու թ եան
ք
^իր.բբ
տարօրինակ
է,
ուժեղ,
ապշեցուցիչ
գ
բայց
աւելի
գեղեցիկ,
աւելի
յուղիչ
,
աւ ելի
եւս խ որ
ու
«
մա րղկ ա յի եւ » են
Եր ղ Եր ղ ոցբ
,
Սաղմոսաբանր,
Յորայ
^իրքր
եւ մանաւ
անղ
չ որս Աւե ՜ա ար անն
երր
՝
իրենց
Հ ո յակ
ս։ սլ պար­
զութեան
մէՀ, որ կազմուած
է էականը էստա–
ցնելու,
բնական
ին
մ ԷՀ բոլոր
խոբՀրդաւ
որու֊
թիւններն
ու բարդու
թիւններր
Հաչեցնելու
սղմեցնելու
կարողութենէն։
Եթէ
ինծի
բսէին
որ ((Անապատ
մբ պիտի
քաշուիս
եւ պէտք
է
ընտրես
Հե ա դ ա ան
իլ կ ա ՛մ Հա
յն էն, Վ երլ էնր,
Երգ Երգոցր,
Քուչակը
եւ կա՛մ
Նիցչէն,
Ռեմ–
պօն,
Յայտնութեան
^իրքր,
Նարեկացին,
ա֊
ռանց վարան
ելու առա
Հինն
երր
կ ՚բնարէի,
վեր–
Հինն երր Հետս
ս/ւսնիլ
չկարենալուս
ցաւելով
Հ ա նդ եր ձ:
Արդ,
ս Տատրագոմի
Հարս »իեւ
ւՐԷՀ , ՏՀար–
եան
որոշ մօտեցում
Ո
՝՚
ր ցոյց
կուաայ
դէպ ի
պարզն
ու բնականը,
դէպի
ժողովրդական
երդն
ու պաամուածքր։
Աա
ի կա
արդէն
վ* ի չ մր
երեւցած
էր նաեւ
իր
()
լւհ|ւ|) –ք|(11(1
կին եւ
էրհ՜ք
հ\֊գին
ինչ ինչ մա սերուն
մ ԷՀ,
բայց
նուագ
շեշտուած
ու սիստհմւստիկ
կերպով
ք։սն
Հոս
է
եւ աս ալ, ըստ
իս
գլխաւոր
պաս։ճաոներէն
մին
է որ » Տ ա արա
գոմի
Հարս»իեւ
մեծ ա
ոաւե֊
լ ո ւթիւ
ն մր կուաա
ն ՀՀա ր ե ա
5/
ի
ն ու խ ո րդ
գոր–
ծ երուն
վրա
յ։
ՀՀա րե ան
իրեն
նիւթ
առած
է
Ա ուլթ
ւսն
Համ իա ի օրով իհրքաՀա
յասաանի
մ ԷՀ մղուած՛
((
ա ղ ա տ ւս գր ա կան
սլայքա
բն եր ու»
՚
^Էկ
դրուա֊
գր, գ
ո
Ր
գա ած է ս Ռուբէն»
ի ((Հայ յե ղաւիոխա–
կանի
մր յ ի շա տ ւս կն եր » ուն մէՀ։
Ս ասնոյ Տատ­
րագոմ
գիւղէն,
որ ՚հիւրաերու
յարձակմանց
հ
աւար աո ո ւթ ե ա նց
եւշաւակ
կ ՝ր լ լ ա յ
երբ ե մե
խումբ
մբ կարիճներ
կ որոշեն
ձգել տուն
տեւի
երթա
չ միանա
չ (՚ֆէաա
յիոնեբու
խումբերուն,
եւ կռուելով
Քիւրաին
եւ զայն
Հովանաւորող
^
աւելի
եւս վայրագ
լուծ
մը իրենց
վրա
յ ծան­
րացնող
թուրք
կառավարութեան
ղէմ,
վրէժբ
լուծել
իր ենց
ցեղին
ու րնտւսնեկ
ա ն
յ արկին
դէմ
գործուած
անարդարութեան
ու
անար­
գանքին։
Ատոնցմէ
մին, Յովան,
նոր
ամուս–
ն աց ած
է եր իա աս ա ր դ
ղ ե ղ եց իկ
ա զ Հ կ ան
մր *
Սանայի՝
Հեա։
Կինր կբ Աեայ մինակ,
տարի֊
Fonds A.R.A.M