108
ԱՆԱՀԻՏ
դւսնց
ն լքուն ո դ ու կ աս Է Մեթերլինքի
՚,
Խ ր ե ք
հք
1
"
գիս
՚՚՚
Է^– ոչինչ
հ.
ա
յ Հայկականդ
"
Հի^՚-է
աե–
ղաէլասդ գերադասսասլէս
մարդկային
բանաս–
>ոԼղծ ութ իւն է^ ուր եւրոպական
գրականու­
թեան մէկ մ եհ սեռին
մ՝ Էջ Հայաբարբառ
դորհ
ւքր արաագր
ել ա գահ է
Հե դինւս կր
։
իր անձ–
ն ա կան աես իլ
ն ու շեշար
դն ել ով
Հ ոն
ք
եւ
յ ա֊
ջ ո դահ է։ «
Տ
ա ա բ ա գո
էք
ի Հարսր »
ք
ինչպէս պ ի ֊
աի
սոյր աամ
յեաոյ^
խորասլէս
Հայկական
է,
ււ տ միայն
նիւթ ով այլ եւ՝ յաճախ՝
ոճով֊, ւղաՀ–
պ ա ն ել ով Հանդերձ
ւ/՚ա բդկա
յին
լա
յն ա ա բո­
ւլ ո ւ թի
ւն
ք
եւ Հոն ՀՀարեանի
,
լ։ երթ
ող ական
ան -
Հւսաականութիւնր
աւելի
շեշաուահ
ու Հգօր
դ ո ւր ս կր
լլ ա աքէ։
Պ ո լ ս էն Զ
ա
Ր
ա
"
Գ"
ա
Բ Եր եւ ան
ք
խ ո րՀ բղա­
յին
ր ե ժ ի քքին
Հ ա ո ա ա ա ա ել էն
յ ե աո
յ
է
Հ ա յր ե -
նիքին
՚
քէջ
դորհ ելու ագգասիբական
էքդ ու­
էքԷն առա
ջն որդու ահ։ Հոն էէն ալք
"՚՚
Էկ
եր
կու
ա սւ ր ի , Համալսարանին
մէջ ֆրանսական
գրա­
կանութեան
սլա ա մութ ե ան դա ս աւան դո ւթ
իւնր
կ ա ա ա ր եց ։ ՚ք՝իէ ար "՛ա դր եռ
ք
բա
յո
աչքերն ու
սիրար
լեցուր
Հայ Հողի, Հայ մթնոլորաիդ
Հայ
բնութեանդ
Հայ ժողովրդական
միգաւք
այրի
աեսիլներով
ու շունչուի
Աւելի
խււրասլէս
Հայ
էր երբ դարձաւ
Եւրոպա։
Հոնքիչ
արւոաւլբահ
էր,
բայց իր ա որս գա
յ ա րաադրու
թ ե ա նց Հա­
ւքա ր ա արբեր
Հաւաքահ
էր։ Փարիզ
դարձին,
երբ գեռ բարեկամ
կր Ահ ար Խ որ Հբւլային^ Հա–
յ ասա ան ի ղեկավարներուն,
Հրաաարակեց
ր ն ֊
դարձակ
ու ւՐեհ արժ էք քերթուահ
մ՛ր ^
^այւսււ֊
111
1
11*11111 1՛.
որ խ բթի"
բ ա յց խոր եւ ուժեղ Հա–
ւէա ւլ բութ իւն՝ *քրն էր Հայասաանի
ֆիդիքական
ու
բաբո յական
Հոգեբանութեան։
(
Հեաո
յ
ք
II III III III I. էք ա ւ
ա յասաանի
իր բա ր ե կաւՐ–
ներԷՆ,
ու Վենետիկ
.
հաշուելով
ՊոսիԴրնի
^ւսյ|ւհ՚1ւի4>/^՛
«՞
ԷԼ սկսաւ
Հչւասւարակեչ
|)՚|ււ| 111111 1
Ա՜Լ | | | ՛ ճ ՚ ՚ ՚ ՚ ՚ ՚ Բ ՚ ՚ ւ ՚ Գ Լ ՛
՚
ոիսւզոսով
յօդուածաշարքր։
(,
ա ա I, ր ււ ւ ՛ո Հաս՛ար, որ ու շադրու/ժեաւ/բ
չէիԳւ
կարգաւք ահ
()
լւՒ|)|ւ <||ւսււ1||ւ
(
ե ւ
է ր Ւ յ յ
կ\*գին «՚–
ոաԼին
երկու
ւ/՚ասը
|՚.ա ||(՝| |ւ(|| || ա՛հ |ւ/»՛՛/
Ա՞ԷԼ), կաւ1՛
կ ա ր ւ/ ա ւյ ււ/ <՝ եւ արժէքր
չէէ՛ս աեսած
,
յա
յանու֊
ի1իւն
ւքր եղաւ այն մ եհ րանասաեղհ–
գրաղէ–
ար ղորյանկարծ
կր գանէին։ այդ
յօդուածա֊
Լարքի՛ս
ւքէի
ճիշդ է որ
0
|՚Ւ|ւ|ւ Պււտկ^
քեր–
թուլր
Հոս։ աճած, չլնգչայնած,
ճոխացած
կ՛ե֊
րեւար,
եւ անոր
վրայ
կ՚աւ ելնար
ւէ՚ոլեգին ու
Հզօր երգիծաբան
Ա՛ր, աւելի քան երբեվ, ար­
դիական։,
իւորՀրգա
սլա շս։, Ա՛րրկա
յնօ
րէն
քնա­
րերգական
արձակի
մր ս՝՝էք, եւ իր
Հայերէնը,
էՈւալով
Հանդերձ
ինքնատիպ,
անձնապէս
դարբնուած,
կ՚երեւար
աւելի
Հարազատ,
յրդ–
//
III ած, ճոխ ու ճկուն քան նախորդ դ
որձերուն
՛՛
էի
երգիծական
բաժինը,
Խ.
Հայասաանի
վ/ագաքական
ու ւէ՚ւււաւ որ Գրեթէ
Ր«1»Ր
՚
Ժկա–
վարներուն
—
եւ ամբոդէ
բեժ
իմին—
դէմ՛
ուղ­
ղուած
ք
կբքոա
կողես ակալութեա
մբ
սւււդոր–
ուահ էր եւ անարգաբութիւնսերով
լի,
ինչքան
ալ դա ա դրական
ձեւի սւեսակէաով
շսւՀեկան.
Հա յա սա ան ի այժմեան
րէ, ժ իմ՛ին ու
վարիչնե­
րուն
թերութիւններր
չաւիւսզանցու
ահ Էին, եւ
գրակ ան
կող
մ երր
բոլորովին
ան աես ու
ւււ հ ։
Բա
յց
քնաբեբգակսւն
բաժ
ինր,
Հսւյասւռանի
բն ական
աես ի լ ն եր ուն
ք
ժ ոդովր գ ա կ սւ ն ա ի սլ ար -
ներուն ու կենցաղին
դ
աւանդութեանց
ու
Հէք֊
եւռթնեբու.
առօրեայ
դէպքերու
եւ
լք
երթ Հայ
ցեղի
ճ ա կա ա ա ւլ ր ի ն Հեւո
կաււլ
ուն եց ուլ
բն դ -
Հանուր
Հաբցերու
նւււիրոււսհ.
Հայրենի
Հողին
ո ւ. ցեղի
ն
Հ ա մա ր բու ռն ււիբո վ թ րթոուն
^ ար­
ու ակարդ
դեղ եց կ ութի ւնն եր կր պ ար ուն ակ էր։
Այգ
Գ՚՚րհր իր գուգեակն
ունէր Ջարենցի
|;|>1(|>|>
՚1,
ա)||ւ|ւ
վէպին մէջ ուր –նոյնպէս
երգիծանք
ու
քնար
եր դու թիւն
գւււդո րւլւււած
կր թ
աւալին՝
ն ո յ ն էգէս ա ր դի ամոլ
մրր կա
յին
նուագա
յնու–
թեամբ
ոճի մ՛ր մէջ ՝ որ սակայն
որակով ու
շեշսւով ա ա ր ր I, ր է (Հարեանինէն
եւ ուր երգի­
ծական
սլաքներր
Հակւսռակ
ուդղութ եա մ՛բ
կ՝արձակուին։
Ասւկից
յեսւոյ^
ՀՀաբեան
1
||1տ՚(ւ1(1–
\\
ին ու Լ
Ա ւյ 11 հ՝
\\
11
\*
ի** ՚՚՚է^ սկսաւ
Հբ ա ա ա բակ
ել
յօդուածներու
երկու
շարք.
Ա ր ե ւ մ ո ւ տ ք
եւ
«
քէա–
ւլաքԱհ՜ր
րնգՀ անուր
սւ իադոսներով,
ուր իր Պ ււ֊
լիս ու եւրո
ււլ ական
ւլանաղա
ն ք ա ղ ա ք ն եր ա ն–
ցուցահ
կ եա նք էն
յ ի շաա ակն
եր
ք
ու ե սար ա նն եր
ք
աիպարներ
կ ոգէ, խանղսււէաււ
բանասաեղհւււ–
թեան
ու ւււււր
Հեգնութեան
նոյն
մ շ ւո ա կան
խառնուրդովդ
ա րուեււաագէա
ու
ւէ՛ա ած ող եւ
ա ր եւ մա ե ան Հին ու նոր լքշակո յթներու
իրա­
գեկ
ւլրաղէաի
Հարուսա
դ
զօրեղ ու Հիւ թ ալից
ոճով մր։ Այս երկու
շարքերր
դ
ինչպէս եւ \Հ\\–
ց ո բ գ ը ,
-
իսչպէս
եւ Ջարենցի
|;(>(|||(1
*
|, աի–
ր|,/7
,
կր յիշեցնեն
Հայնէի
ր 1Ա)(լպ |||Ա1 էր/1,
նւււաւլ
նուրբ՝
Հեգնութեամբդ
նուագ
փափուկ
ու
սլւսւայոյզ
քնար երգութեամբ,
աւելի
յորդ,
աւելի
ծայրայեղդ
աւելի
աաբօբինաւքոլ,
—
ո–
ճով
ւու ել ի
մօււլ $ք1Հէի%,
Պլէյքին,
Ռեմպօին
քան
Հայնէին,–֊.
բայց
միշա լի՝ խորքին
՚
ւէէէ՝
ի բա կ ան բ ան ւս սա ե դ ծ ութ եա մբ
ք
յօր ինուա ծ ՝
ղի ա ա կից արուեստով
ակ֊ որ այղ
չաւիաղրր–
կութեան
ու ժխորին
մէջ իրեն
յաաուկ
չավ՛
ւէ՚ր եւ .ռիթմ մր կր
դնէ։
Fonds A.R.A.M