40
ԱՆԱՀԻՏ
Ամպորոտի
պէս
մթնեց,
Մըոընչիւնի
պէս Հ1ւչեց,
Տուշմանը
ճամբան
շըւարեզ,
՚
Բաջր
ձայննց ու գոչաց,
Զօրաց
զօրքը
որոտաց,
Զարկեց,
կոտորեց ու ջարդեց,
Մեր
սիրուն
հ՛ովքն
ազատեց։
1
'
րրեւ դովեսաի
վարձաւորութիւն,
երկուքն ալ
ա «ւ սւսւ
առատ
վա^լելլին
ակնկալուած
Հ^աՏրոլրներր
իրենց
սլալհառ
՜
ճակս։ աներ
ու1։ վրալ,
որոնք
ւհղիաի
լւարա1լ
հփանքներուէ
շողուն՝ կր թա ղուէին
գան–
դուրներու
ՏԼ
Հ՝
ւ
Տեսայ
իւոնարՀեցան
ՏաՏային
շրթ
ներուն
աո֊շեւ.
ու. դասին
^"^Դ^էէ
ան՛իլինի
րադ
Հոցին
վրայ,
իւ աղաղ
թերթատելով
Տեհ
ՀօրՏԷն
ի րենւլ
ն ո
լի
լաւ ա հ ն կ ա րն երու
երկու
յի շ ա ա ս՛ կա­
րաններ
։
Կարապեւոր,
իրՀօրՀրա Տանով ր որ։ րին
դիէ՛
Ոէ
֊
րլւս<էա՚ւնհրր
լույուէյ,
որ ոն ք ան ո ւշ կ ոն հո լեց ան
սլղաիկներան
կենացր
րա լ; ի Տ ա դթ
ան
քնե
ր
սնե լով :
I* հՍ
ո
ՍՂԷ
*
^՛ ՚ Թորոս
1
\
ղրար սկասւ
սլաաՏել
ա՚/>
ա–
ՏԷնր
ինչ որ դիտեր
Կածակդ
եւ
Մելիմետքւ
Տասին
ու
կ՛ու զհր Հաւատալ
իքէ վերջապէս
րոլորն ալ ի–
ր ո ւլո ւ իք ի ւննե
րո
Լ
հնունդ
են : Ւր սլատՏու
թեան եդա­
նա ե ին եւ շեշտեր
ուն Տէ^ րացորոշ կր
ցուցադրուէր
երեւակայութեան
Հ
ա
շ^ի^
ո
>
՛՛
Լ՛ Ք
ա
^
1
ի
թաղուէր
անցեալի
իտորր ա էնքան կր ղորան ար իր
դինովու–
թիւնր։
Երազէ Տր րնղոսա վեր ցատկողի
Տր պէս
.
յանկարՏ
Տէկ սլացքով
ղուլա
կուզար
աՀաւոր
իւո–
Հերէն եւ իր դիացահներր
կր սաՀՏանաւիակէր
իր
թոռներուն
վրայ
րսելով.
«
Գ՛րի
վր
ա
յ
ա
$
ս
ք*"լ
"
ք՚ք^
պիտի
յանէճ նեՏ իՏ թոռներուս
ւ
ՈրովՀետեւ
ապա»
դա
յ
Հա
յաս տան
ր անոն ալէ* հ » •
հնչ որ ինքԱ պ
՛
էէ
կ
ա ււ
թ ո զ ո լց
ի ր
յիշ՚* զու
թե
ան
ՏԷ$
11
'
արթա
Պաճի
չթերացաւ
լրացնել
:
^ ^ Ր ^ Է
^ ՚ Ա
իր
յաւելուահին
° * է ^ յ /
| , օ ս
Ք
դլուիւ
իւորաթավւանց
նա աւահբ Տր կր նեաէր
ան կիւն
ր Հանդչոզ
թաւ նե­
րուն ու կարհես
անոնց
թււուըռուն
վերելքին
Տէջ
կր
վարձէր
թ
ա
՚11՚1
զաւակ
ներուն
կորուստի ե եւ ի՛­
րենց
զրկու սՂւերոէՅւ արզար
վրէմր,
ցասուՏր
րար~
կո ւթեան:
Կր զդացնէր
իր Տայրական
ցաւերու
ՀսկւսՀ
՚
է
ս Լ
ր
ռլ
–
՚-
^ւ՚Դ
հ
Ը ^ ՚ է ր
լ
ա
$՛
("
Ազդելու
կարող
Հեհքր
Հեհել^
անոր
դլուիւր
Հասցնելով
թոււներու
Տինչեւ
ապազայ
Արտերուն
ՏԼ$ :
՚1,
երկաներր
Տէչ րնդ Տէշ ՀարցուսԴւեր
րրի՛*՛*
րայց
չերկարեցաւ։
Սեղանին
շուլվշ
քացուեցաւ,
կրակարանին
կրակր նոր վառելանիւթով
նորսզեց
իր
ճարճաէՈՈւՏրյ
Ապիրատ եւ Վաոիլ
ւ.տա«
անցան,
սեղանին
շ՚՚ւրԸ պար դարձան
հրվելով.
Եւ քաոսի
դըժոխքէն.
Ու ղնտանի
խաւարէն,
Արա մատն
(10)
ե՚րզօր
դուրս
եկաւ,
Արարիչր
լոյս
բերաւ.
Արարիչը
լոյս
բերաւ
,
Խաւարի
իշխանն
րնկաւ՛
Ալքը,
Տինր ու ւիէրին
( 1 1),
Բաք քոսին
(12)
բանտը
տարրն։
ԱՀարկու
ձայնը
գոչեց,
Տիրուհուն
ծովը
ւիոթորկեց,
Լուսինը
ծովուն մէջ բնկաւ
,
Կարմրուկ
դիւցազ
մը ծընաւ։
Կարմրուկ
դիւցազ
մը ծընաւ,
հ՛ովէն,
Հովէն վեր
թըռաւ,
Սուրաց
երկին
քր
գընաց,
Գըրաւեց
կրակն
աստեղաց։
Գըրաւեց
կրակն
աստեղաց,
Անմահութիւնը
ւիառազ։
Արտ սհակին Հետ
բերաւ,
Աստղիկէն
Աստղիկ
ծընաւ։
Հուր ա՛, Հուր ա՛, Հուր
ա՛,
Աստղիկն
անուշ
մւդաեզաւ,
ժ-ըպիտը
կըրակ
դարձաւ
։
Հուր ա՛, Հուր ա՛, Հուր ա՛,
ժըպիտը
կրրակ
դարձաւ,
Կըրակէն բոց
բարձրացաւ»
Հուր ա՛, Հուր ա՝, Հուր
ա՛.
1՜10
յ
Անւքերազլորձ
ւէ՚եկսոզ
հայրերուս
յ ՛ " ՜
Տա իւ կրկսահ այս ակյասր Արա ւէ՚աղդր կր յի՜
չեւք՚ոէ։
Կ. Խ.
/
III Ձար ոգիներ^
որոնք
ւէ՚ինչեւ
վI, ր Հ I, ր ս
դեռ կր աեսնու ին եղեր
(
V ով,րի
ւէութ
ճորերն
ու անկիւններո։
Կ. Խ.
է
,՛
Այ" անունն աչ շաա կր յիշուկր
ւէ՚ե֊
ծերուկէ էէ՚օա, ծանօթ
Հ
ւէ՚ե ր նախնեաս
Հաս֊
տուածներուս
մէք իրրեւ
դի.ր երկրի
բերքե­
րուն ու գինիին,
ու սկի
ր կր ներշնչ
ուկին
հոդ֊
թան
ւէ՚ու սաներր։
ե՛ւ կր կոչ ու Հր նաեւ
||է1|<1՚Ն–
դսւրա(1՚հւո։
Կ. իւ.
Fonds A.R.A.M