ԱՆԱՀԻՏ
37
Մարթա
Պապոնք
թեթեւ,
՜
ճ՛աշ ձ րրի՚էւ
շուտով։
Եւ երր. Թորոո
1
\
ւէրար իր առա
քի՛նի
Հարսին
ու
նաիւանւ-եալ
տդուն Հետ
տոնին
սեղանր
կազմա­
կերպելու
ետեւ
անցահ
էր, Մարթա
Պա՜ճի
երկու
թաւներր
ուրիշ
ոենեակ
մր աարահ՝
դրադեցնելու
Համար
կր^ սովրեցնէր
իր ՚ուշերէն
կանչուահ
նոր
իւ ա դ մր^։ Բաղձոցին
վրա^ նստեցնելով
երկու
ԱԷրզ
տիկՀէւերր
անո1ւց երկնցուցաՏ
շ"1՚" ոտքերուէւ
վրա–
մէկիկ
մէկիկ կր Համրէր
շս ելով.
Ագըլ,
դուգըլ,
Չաչէ,
չամպէլ,
Մըսխէ,
խամսլէլ,
՚
Գամէ,
դուժէ,
կֆթէ,
նուժէ,
հըլինճ,
խըֆթան
Պըրտէ,
մըզէ,
՛
Լերջի
րաււո որ ոտքի վրա– որ Հասնէր՝
Հրա֊
Տան կ րնէր ա՜ղ ոարր
րաշել եւ –ա^որդարար
նորէն
կր սկսէր
ւ
Եւ ա՚սսլէս
երր Հորս
ոտքերն
ալ
քաշ­
ուէին՝
կ՚երգէր.
Եկէ՜ք ելլանք
ալենք ման,
Երթանք
ու գանք
սուլենք ման,
Խաղանք
խնդանք
որպէս
տան,
Թող
չըսեն մեզ շատ
նստան։
Ալենք ման, սուլենք ման,
"
Բարութիւնը
որո՞ւ
տանէ
—
Ինծի,
քեղի, մէկ Աստուծոյ
տըղեկան։
Սարղանքի
այս
նոր իւադր
սովրելու
փորձին
մէջ,
երկու
ւղղաիկհերր
արտասովոր
ւրհււ
արութեան
մր
րաիւեցան
՚
վաքերուն
՚/
ք՚՚՚՚յ
Համրուս։
հ
անհ
ա֊֊.
նօթ
րա$ւերու
ձ երկաւոր
ՀնչուսՊւերր
կր շփոթէին
ի.
րարու եւ
1
լ Է Հհ ա \իհ արա աս ան և լու
անկարդու
թեան
ծԷ՚Հ :
Լ\սլիրաա,
ոլւ Հասակով
եւ դիծադհով
եղբօոո
շա ա ն ձ ան ելէ դաա
ունէ ո նաեւ
աւելի
ճարպիկ
չաակութիւններ–
չՀա^-էլուր-ձես
աչս անհանօթ
իւ աո֊
նուրւլին
եւ
Հարօուս.
Ս՚աՏա՛,
ի ՞ ն չ րսել է
« ՛ ՛
ք ք ի
Գուգո
չ»
1
I V * *
ալ
Համերէն
իւադ է
։
Մարթա
Պա՜ճի,
իր Տանոլկ
օրերուն
սովրահ
աչս
իւաւյին
երդի
ձասին աչս տեսակ
Հարսած
ո՛չ
ր ր " ՚ հ էր եւ ոչ ալ րն ողներ ու
լսահ
էր :
V
ինչեւ
անգած
չհր Հեաաքրքրուահ
անոր
ի ն չ լեզու
րլ–
լալոլ
Տասին : Թերեւս
աո֊ա$ին
անդաս՛
Լ\Ա
ա
Լ
ո
*
Լ
1
ւա
~
դրադար՚ճաւ
որ Հաձրահ
րսա երր
Հաչերէ֊ն
չէՀ ն,
ր ա - ՚ յ
ինչերէ՞ն
էին, եւ աճրոդշա
թեածր
ի ՞ ն չ
շսել
կ* ուդէին
^ չէր
ւլիաեր : Մաահես : Իր
աակաւ^ն
չձոէւսահ
թուրքերէն
լեզուին
ջնոլ.Հիւ
ձէկ
երկու
րաււերու
աււԳեւ կանդ
ւաւաւ,
յւա^ւյ
ա չդքանլլ
րա–
ւակւսն չէր եղահ
Հարւլուծին
սլա ա ա ս իւ ան աս՛ լու
Հա էէ ար
:
Էոււլ կր սաւէր որ իւելլ> չէր րրահ
ո
/
ւ
է ա–
սւեն
Հարսնել
իր այդքան
ուշիծ
ծեհերուն^
ոլաւն
Հաս՛ար
թերեւս
Հի ծա կար ո դան ար Հեաաքրքրս–
կան
սլա աս՛ ութ
իւն ով
ւ) ր ոպեւորել
իր էւիրելիԳւերր,
ինչոլէս
ուրիշ
աաեններ:
1
Լասիլ կր դանդաաէր
որ
1
\
սլիրաա
վ ար
լք
ո ւ թե ան Հաս՛ար
ե րդ ին լ՛առ երր
կ ր^ւ
ելէ
փա–
իւ<ս սա
կոււոաչ֊
՚
^ի՚^՚ձՀ
՚ /
^ / ՚ ճ / ՚ ^ ՚ ք ^
Կլ\ Հ
ա
՜
^
ո
^
էԱ
նար
որ
կրւսսհ Էր
է
)
Էկ Հա
րւյ ո ւ ծուէ
չ ա դթ ան ա կ ա ան իլ
ւ
/1
յ
ս
նոր
իւադին
երդր
սովրելու
Հածար
ի ն չ ւրհււ արու­
թիւն որ ի
ս
ք աեսաւ իր եղրօր Հեա^ կր դդար թէ
չաՀոդահ
էր նծան
դժուարութեան
ծր^ իր
ծածան
խեցնել : Ու քաՀալերուահ
ծածա
^ին
լււու
թոնէն
Շատ
չանոաւ
Հ
(
ք արթա
Պաճի
կրւլաւ
ի^՚ք
ւ
ւ1
1
ո
թքԼ
Հաւաքել
յ
Ցոլշերու
աշիւարՀր
սաւաո֊նոդ
իր ծաղ­
րական
ծիաքր
դա
ահ էր ն սլա ստաւ որ
սլաաասիտան
**
քԼ՛ Երե* ակաչութեան
ս՛էգ վերադարձ՝
Հասահ
էր
քսանրՀինդ
աարիներ
աււաՀ
1
ա
ք1ւ
օրուան,
ուր
Հարսնիքի
Տր փեսածանուէլէւերր
^ 5 ) ՚ " ^ »
իւադր
իւադա֊.
(
ե)
՝
Ծ՝
Ոէ
1
քէ
՚՚՝
Էլ\
Հարսնիք
կանչուահ
րոլոր
րնաանիվչներւււն
ե ր ի ա ա ս ա ր գ
աղաքներր
ւի ե֊
ս ա
ւՀա
նւււկ
կր
կոչուէին։
Փ ե ս ա մանուկն
երր
գլ խ ւա ո ր դ եր ակաաա
րներն
էին
Հարսնիք
ր
ւի այլ ա՛ո կա ա արու
ել
ու
դո
ր
հ ին
մ է ^ ։ Ան
ոնս
միա
ձայնուիք
եան եւ որոշու
Աեերուն
րաոարձա–
կասլէս
Հնադանդ
էին փեսայէն
եւ անոր
ծնող­
քէն
սկսեալ
րոլոր
Հարսնուորներր
7
մէ^ն Րէ՜
Լալով
նաեւ
րնքաւդաւղր
(
կնքա
Հայր
որ վ՛ե­
սին
անբաւ/՜ան
Հոգաաարն
էր։
Հա
ր
ս
՚
հ
ի բ ր լրանալէն
/
,՜)
—
՝֊
Ջ(
)
օր վե(*չ\,
վւե–
ս ա մանուկն
երր
Հարսնիքի
վ ^ ՚ / ՚ ^ ի ^ ՛ օրուան
մէ$
ի
ր ենս Հաւաքած
դրամով
Հասկե
րոյ
ի7
ւէ*ր կբ
սարքէին
ի յարգանս
փեսին
եւ լւնքա պա
պին,
ուր
վերջիններն
ալ կր յայանէին
ւիոխադարձ
շն
որ
Հ ա կա
լութ
իւններ
Ր
Ո
Լ
Ո
Ր
ւի ե ս ա ւէ՚ան ո ւ ֊ կ ն ե -
բուն
է
որոնք
ամէն
գնով
^ ան ա ցած
էին
Հ
ինգ
օր
տեւող
Հարսն
իք
ր
շքեղ
անսրնել։
Այդ
Հ/սղ–
Fonds A.R.A.M