18
Ա
ՆԱՀԻՏ
րաաացեալ
վասրդապետութ
ի
ւ1
։
նե ր ը,
աէերասցա
կան ութիւն
֊,
^՚երը,
հ
էս
ական
Հասա ասա
ւահ
սովւարութիւ1ւները
9
ա
յՀաքան
ամուլէ
ւալասրիաասլէւեր րտրձրտցոլցահ
են
կրօնքի
շ
ոէ
֊
րՀր.
եւ մարդոց
միտքը
իր
իարՀելա–
կերպերուն
մէշ ա՛յնքան
սերտ
կապուահ
ու Հե .
տեւ ահ Է նաիւնեաց
կերսլերուն
։
որ
շատ
ալձու ար
ե՚լահ
Է ու կ՜՚ըԱ
1
"
^
դպրոցականի
մր Համար
նա­
՛՞
խ ապաշար ուԱսե րո
լ
եւ
վտալր1ակալ
դտդափարներու.
սասՀմաններԷն
վեր՝
մտային
պայհաաւ ատես
ո
ի ( ՚ ք ի
մր բարձրանալ
եւ ճշմարտութեան
թարմ
ու
կեն֊
սաւորիչ
անւլրմանուշակադոյնի
ադդեցու
թեան
են֊
թարկել
իր միտքր
։
Ւսկ
մինչեւ
Հոտ
բարձրացող­
ներու
ալ
ա <1
են ունէ տ րուահ
չէ;
օդ ա ակար
ա ղ դ եց ու­
թի
լՆ
մր կր ա հ վար
ի^՛ "՛լ անկէ
իրակ ան կեան
քի
մ
՚
է
՚
րղերր
:
(/
ատեր
ոՂաադաաութեանց
կր Հետե
լին
,
սակտյ1է
չուսին
ճշմարիտ
քեն աղատ
ութ եան
մտա
Հ
ա (/ւա
ց
ք
,
ւ, եւ ուո տի
կր
զրկուին
անոր
լուսաւորող^
պայհաււացուց
ի չ ա զդեց
ո
ւ թե
նէն,
եւ
իր ենց
Հաւատ­
քը
փ ո իւ ան ակ
իրակ սա
Հ ի մերր
դան ելու
կը վալի ՚
1\
յ
՛
է
պիսիներ
կրօնաէէկան
Հարցերու
շյ^֊֊րՀ
կր
տարաս֊
կոլււին
9
սակտյ1ա
պէտք
եդահին
չաս
վա
չեն աաաասրա–
կաաւսիր եւ իրենց
աաւՀեւ
ցցուող
Հարցերը
մինչեւ
ան աանց վերՀ
ին
ո աՀ մ անն
Լ
յւ
լ։,
իւ ւարերր
չ են Հեւաւա*.
պոնդեր,
որ իրենց
տար
աաւ
կուսան
քէն
հնէր
նաէր
Հա֊
լաստ
ք
։
Վասնզի
ասնկեալհ էւ ճշմարիտ
տտրակուաէէսն–
ՔԼԼ
"՝
ա
ձ1
ա
Է
կեն ալտ՝)»ի Հաւատքին,
եւ
ճշմ
արիա
լէէան ադա
լաւութեան
նպատա1լ
\
ւ
Է
կրօն
քի
Էութիւ)՛
ր
միշտ
թասրմ, ամուր
եւ դաարհօն պաՀել,
եւ ո՛չ
թէ
ղասյն տնշքաաացէաել ու թաղել
։
Արալիա կան
Հրտսլաաարաէլր
իա՜ճոալոալ սախորՀո
ւ րդ
քննտալաէատաււթեաւան մէկ
մեհ մասը
հնունղն
է
ի՚^՚ք–
ղինք
Հ^"՚"՝ձէյ"՚1
աղիաաււթեէսն
մը^ աւր Լրրեւքհ
աս
փ ե ս տ
աս
կ ան
Հ ո աէեր ու կր
իւս։
ււն
ուի ։ Ուրիշ
մէկ
մ ա
սին
Համաաար պւսաաաաաասիւ ան ասա
ւ
են
եր ի տ սա ա րալաաա կաաւն
րսրր
զգացումները
իրենց
դար տաւկզրիկ
ւսզաււաազրու֊
թե ա
մր
ե ւ
ան
աղ ա տասս խան
ս։
աաւ
ո
լ
աաւ
ր
աաա
ո
ւ
յ
աս
յ տ
աւ ւ
թի
լ
ն .
ներոաէը։
հսկ
կ
" *
յ
քննաէւդէսէոաաւթեան
մասաւ
մր
որ
ր
՛
ա՛ւ
ակտն
որ
Էն
եալահ
յետտւլտրձ
ներդորհա
թիւնն
Է
անցեալի
ուղղավէաււութեան
ո։
ձ" վերացա
կ ան
դէր՜
ք\՝ն.
սլա Հ սլան աչական
աշիաւրՀաՀայեսուքին,
եւ
աշխարՀիո
ըէւկերական
չարիքներուն
ձեոնաՏոլիյ
չըլլալու
քաղաքականութեան,
որոնք
սոխ
ձ ՚ ՚ ՚ Ս է Ք ՛
ներու
գոյութեան
ու տեւողութեան
։1
Էջ պատասխա,
նւս ուուԱեան
յայտնի
րտ
<1ի1։
ձը կը ձգեն
Եկեղե-
ցիին
վրայ։
Կար՛՛ ատենԼՏըլ
երր
կրօնք
ու դհա ու թին
ճըշ–
ՏարաավրԷպ
պայքարի
Տր
րռնուած
Էին,
որուն
արձաղանղր
ղեււ
Հազիւ
թհ Տարելու
վրայ
Է։
Եր–
կուքն
ալ ճշմարտութեան
Էութիւնը
արտայայտու­
թեան
ձեւին
ու Տիչոցին
Հէ տ շփոթած՝
կր
Հալա­
ծէին
ու րանաղրէին
զիրար։
1
կն ատեններր,
ղիտ֊
նա կան
ըլչաչ
կը նշանա1չէր
նաեւ
րլլալ
անկրօն,
հլ
կրօնական
րլլաչ՝ աղէտ,
արգահատելի
վերչասՂւացը
խաւարի
գարերուն։
Նւ տգիտութիւնը
յանուն
գի­
տութեան,
կուրաՀաւատութիւնը
յանուն
կրօնաՀա–
լատութեան՝
ի՛նչ
աւերներ
գործեցին
այղ
անտեղի
պայքարին
Տէշ,
փլատակի
վերածելով
բարոյական
կեանքն
ու Հոգեկան
ներշնչարանները
աձրողչ
ոե–
րունղի
Տը։
Բայց
ալսօր,
շնորՀիւ
անկեղծ
Հետազօտու­
թեանց
եւ անվերտպաՀ
քննտղատութեանց,
երր
ա–
ւ5Է1ւ
կողՏԷ
լոյս սփռուած
է
Հարցին
վր՚՚՚յ,
ըն.
գունուահ
իրողութիւն
Տըն է՝
թէ այգ
կռիւը
ան.
Հարկի
էր եւ արգիւնք
ցաւալի
թիւչվսՏացութեանց
երկուստեք
։
Ն\յչ եւս գիտենք
որ կրօնք
ու
գիտու­
թիւն
ո՛չ
իրարու
Հակառակ
են
ոչ
ալ
իրարու
Հանգէպ
չէզոք
՛
չիքք
•
> ը պէս՛ ք է
րոնհն
կաճ
կրնան
րււնել։
1\
յլ անոնք
իրարու
լրացուցիչ
եւ օ–
ձանղակ
ր Ա
ա
չ
ո
փ պէտք
է գործակցին,
աշխալ՚Հիս
Ջէջ
ճշմարտութիւնը
գտնելու,
տարածելու
1
ւ կեան­
քի
վերածելու
նոյնքան
նուիրական
որքան
սւնՀրա֊
ժե
շւաա
դւարհին
մէ$ : Կրօն քի
արման
ւսւոր
ներկա
յա-
քք՚՚֊-՚յիչէ՚֊՚ՐՐ
անվարան
կր Հա
աւտ
աստեն
թէ
կրօնքը
ոչ
միայն
չի դա ատ
պաս
րտեր
ղիտ ութիւ
հր
դ
սւյչ
մա֊
նասւանւլ
անոր
սլարդեւահ
դաարհնակասն
ալիւլաւ
թիւԳա–
ներր
հաւաաւասյոա թեան
կը կաաչէ յօօ^անալաաւկու
թիւէա
տա–
րահման
լոյսի
եւ ճշմարտութեան։
Գիտութիւն
են
մերենասյ
ասնուրաաանալի իրական
ու թիւններ
են
այլեւս։
Ներկայ
ր աս
դա ք
աս կաաւն
ո
ւթ ի ւ՚եը
անւանց
կր պարտի
իր
կ տ ււուցո
լաս
հք
ր ։
ն ւ զան ոնք
Հաշուի
աաւնելու
են
րոլաար ասնաանք աարաանք
օ՝ ալովս
ա
րղնե
րաւ
ւ... րս րոյական
ո ւ
Հոգեւոր
կեանքի
տււ տՀձէորղոա
թիւնր
կը սէոասնձ նեն ։
Փոիէէսդասրձէսրասր^
գիտութիւնն
ալ,
յանձին
իր
ասշ–
ԷաարՀահանօթ
պասաաակտ աւելի
ներկա
յա ցուցի չներուն
ք
կը յտյաաանէ թէ ՛ճշմարիտ
ղի
տ
ակա՛ն ա թիւ՛նր
եւ
աիի֊
լիս
ուի տ
յաս
կան նիւթասպտ
շաոութի
ւնր
ո՛չ մք
ասյ1ւ
կրօն֊
քէ
դ է ՚ Տ
չեն,
ւձդլ
կրօնք
կը ւինաոոհն
— .
էասի
թէ
լոյալ
նոր
կրօնքը^
աղէտք
է
ըլլայ
ճշմարիտ,
կեն­
դանի
կրօնրը^
եւ ո չ թէ
կաղմակերպեասլ
եկեալեցի–
ներու
մ էշ զարերով
թանձրաց
ահ
պ տ տձա կան-կր օ .
նական
տրտասյտյտաաւթեան
մը յարապասշւոու
մը :
Fonds A.R.A.M