Ա Ն Ա Հ Ի Տ
1 1 1
կը, Սրբ ո ւթե ան կանԹեդը, Վերջալոյսը, 1,-րբ
ես մ՛եռնիմ՛, .| երշին ւ|Օէ) ա՚1ւ չ լ., գիշ հ ր ը կ ա գ այ,
խո բանիկը, «1,ո|ւա1)|ւաշ» վարգը, լ
;
ս ու դ ո ւն,
3՚
ււսա1)ա սւը, "լ, ի ըվաււ ա։
I
Այդ
տաղիկն
երէն Հոս կր
յիշատակեւք
Ս՚այրուԹիւնը.
Մայրութիւնն
է սէրն Աստուծոյ
մարսՂւաղած՝
Աստուածարած
կրնոջ մէջ.
Կանթեղ
մ՛անոյշ
տս/Տարին մէջ բեկբեկոլած՝
Անմահութեամբն
իր անշէգ։
Ակօս ակօս մեր Հոգւոյն մէջ կր ծորի
Լոյսր
սիրոյ
իւառնրւած,
Կ՚արշալուսնա
յ, ծի րանեգոյն կր ւէաոի՝
Մեր
մօրն աղուոր
դէմքն
առած։
Սէրր սիրոյ
կաթնաղբիւրէն
կր վառի
Ու մէ՛կ
մարմին ու մէ՛կ
գոյն։
Փոքրիկ սափորն արտասուքով
կր լեցուի,
"
Բաղւ/րոլթեանւլ մէջ
քաղցրագոյն։
Ի՛նչ կարմիր է թոյրն
Համբոյրին
մայրական
Շրթներուն
մէջր ժպտուն.
Որդիական
գարուններուն՝
ծիածա՛ն,
Խաղաղութի՛ւն,
սրբութի՝ւն։
իիերութիւններբ
կր կայանան
ոչ
միայն
շարադրութեան
ւ1՚էշ\ /աւելորդ
տողեր կամ
ամբողչ\
տուներ,
թոյլ
պատկերներ
կամ
ակար
շփոթ
գաղավւարներ՝
յաշվող պատկեր­
ներէ եւինքնատիպ
գաղափարներէ
յետոյ,
գունագեղ
բառերու,
լուսաճաճանչ
տարտամ
պատկերն
երու մէջ՝
մերթ
տաղին
րնկլուգումր
կամ
տիրական
բուն գաղափարէն
շեղում ր/,
այլ եւլեզուի ու տաղաչափութեան
պակա­
սս։ թ իւննեբ, եւ մերթ
այնպիսիներ
որ իր
միաբանակից
Հ՛ %ազիկեանին
մազերր
պիտի
քստւ/սեցնեն...
ը
ին կանոնր
յաճախ
չյար­
գուած՝
տողերուն
մ ԷԼ,
ին կանոնբ
նոյնպէս
ոտնակոխ
եղած,
սաստղր
ծաղկէն
չի բաժ­
նուի,»
«
Հեւ
Հեւի»
«
Հեւ ի Հեւ»ի տեղ,
«
ե ղ ի ց ի
լոյս
օրՀնութեան»,
«
թ՛ուրք երր
զայն
կոտրե­
ցին», «կոտորեցին»ի
տեղ, «նա»
«
ան»ի տեղ,
«
քովր
քովի»,
«
քով
քովի»ի տեղ,
«
արշալոյսի
պէս
Թարմնա...»
արեւելեան
Հայերէն,
գրարար
եւ արեւմտեան
Հայերէն
խառն,
«
աստուածա­
ներկ
ալիքկ
եը ին^ւ,
«
ո՛րքան
փառք,
գարերու
խորն
///
Նւ|լւ Օ՜ ա ը լ,» , «նրա
բորբոք
թանձրր
շո­
գին», «թառած
լուսնի
նուրբ
շողերին»,
((
նորից
կ՚առնէք
ծիրանի
գոյն»,
«
իժէ ես
իրենց
չեմ
մոռանայի,
«
իրար են
զ օ դ ո ւ ե ր , «նա Է;
ին­
կաւ»
։
Եր բոլոր
թեր ութ իւնն ե բո վ Հանդերձ, տյս
Հատորր
թանկագին
Հրատարակութիւն
մրն է,
քանի որ իրական
բանաստեղծ
մր մեղի կր
յայտնէ,
լայն տեսիլով,
ջերմ
շունչով եւ անձ­
նական
շեշտով
բանաստեղծ
մբ։ Ան Հարազատ
զաւակ
մրն է Հրեշտակապետական
քնարով
մեծ
Ալիշանին եւ եղբայր
մբ
ղիւցազնաշունչ
քերթող
ողբացեալ
Հ, Կարապետ
Տէր-Աա–
Հակեանին,
ու նաեւ
Վարուժանին
;
որուն
ազ­
դեց ութ իւնր
մերթ
որոշապէս կր զգացուի
իր
մէջ հ ՛հեռ իր առաջին
երախայրիքն
է որկ ու­
լս
այ մեզի,
բայց
ինչ որկայ լաւ այդ նախա–
բ " ղ բո ջ ծա ղիկներուն
մէջ, յուսալ
կուտայ
մե­
զի որ վաղր, երբ աւելի
խիստ
րլլայ դէպ ի
իր տաղերուն
ձեւր եւ աւելի
գիտակցաբար
զարգացնէ
իր ուրոյն
չարբ, ան պիտի
բլլտյ
մեր արգի
լաւագոյն
բանաստեղծներէն
մին։
Բանաստեղծութեան
բաժնին մէջ
անՀնար
է չյիշատակել
անգամ
մր եւս Կ ոստան
Զ՛" է՛՜
եանի
§ա ո ր ագո մ՛ի
Հարսր, որ
հ ա յր ե նի ք
ամ­
սագրի մէջ երեւալէ
յետոյ կր լսեմ թէ
Ա՛­
ռանձին
Հատորով ալ լոյս է տեսեր
լ չեմ գի­
տեր
ինչո՞ւ
Հ ա յր ե նիք / ՛
վարչութիւնր
չէ ղրր–
կած
այղ Հատորր
մամուլին՛։
Այդ
դիւցազնա­
կան
քերթուածր
տյգ սեռին մէջ
երեւցած
Հզօրագոյն
արտադրութիւնն
է որ մեր ժամա­
նակակից
քերթութեան
մէջ կր
յ այ ան ա ի
Աիամանթօի
եւ Վարուժանի
արոյրէ
մեծա–
Հունչ
քնարներուն
լռելէն ի վեր։ Ատոր
վրայ
կ ուզեմ
աւելի
ման բա մա սնութեա
մբ
մտածումս
արտայայտել
արաասաՀմանեան
Հտյ գրակա­
նութեան
վրայ
այ ս
րնղՀանուր
տեսութեան
յաջորդ եւ ու վերջին
մասին
մՀԼ(1ի
(1) "
քրոնիկիս յաջորդ մասին մեջ պիտի խօ­
սիմ նաեւ մեր արտասառմանեան նանդեսներուն
մեջ երեւցող ուրիշ կարգ մր բանաստեղծական
արժեքաւոր եջերու վրայ, բ այց քաս՝ նատա-ներով
լոյս տեսած քերթողական արտադրութեանց մասին
գրելու միջոցիս՛ չ եմ կրնար նանոյքով չյիշատա–
Fonds A.R.A.M