1 1 0
ԱՆԱՀԻՏ
ղ ո սն ալ ցոյց կուտ այ,
Հ այ ր են ի քէն
կարօտր,
ծննդավայրին
՛
ք է^ անցած
մանկութ
ե ան
անուշ
յուշերր,
րայց իրքնարն
աւելի
րազմալար է,
ան կ երդէ ե՝ւ իր ցեղին ու երկրին "էրր, ե՛ւ իր
անձնական
այ լա ղան
եր ադներն ու տենչերր
,
ե՝ ւ մ արդկային
կեանք
ի ա ի ր ա կան ՝
Հարցերէն
ո ման ց Հ անդէպ իր ա եսիլլւ
։
Երիտասարդ
Ս՛խիթ արեանր
կր ճշդէ,
նորէն բաւական
տարտամ
կերպով
իր ծնրն–
դավայրր,
ինչ որ Պ, Ս աՀտեսեան
բնաւ էէ ր–
րած։ Կր թուի թէ Հայաստան
չէ ծնած
ինք
ք
ոէ ի
ս
կ Դ
ա
յ^՛ տեսած.
«
Երբ ես մեռնիմ՝» սի­
րուն
տաղին մէ^
կ՚րսէ՝
Թոդ լըճակիս մարմանդ
քամին
Յուշիկ
յուշիկ վըրաս սաճի,
Իմ չըաեսած
Հայաստանին
Կարօտավառ
Հոգիս
տանի։
((
Ղ՚էպ ի տնակն իմ Հայրենի»
տաղէն կր
թուինք
իմանալ որ իր գիւղն է «Նորշէն
9
Լ՝լ՜
պրուգ
լերան
րստուերին
տակ)),
Փոցխ
IIII
II I։ -
սւ ին
ւէ՚օա ք«Րմ
Փոցխովխն
ալիքն
անվախ»,
եւն.(,
ուրեէէն այս բանաստեղծը
ձնած Է ոչ -
Հայկական
Կովկասի մէկ Հայաբնակ
գիլզին
մէջ։
Րր Հայրենի տան, իր ծննդավայրին
յի֊
շատակը
իր մէջ քաղցրօրէն
կենդանի
է
միշտ, եւ զայն աղապատանքով
կ երդէ
երկու
տաղերու
մէչ\,
իմ* բ ո ւ խ ո ւ ր ի կ ը
(
ես կր կարծէի
որ
բ ո ւ խ ե ր ի կ
է բուն
բառը), որ Հատորին դե­
ղեց կա դոյնն եր էն է, եւ
դ է պ ի տ ն ա կ ն իւք հ ա յ ­
րենի.
Ր
ա
յՏ
Հայաստանին
է որ զաւակ կր
զգայ
ինքզինքը,
պատմական
Հայաստանին,
որուն
Հին վւաոքերն
ու նուիրական
աւերակ֊
ներր
կ՚երգէ
եւ
այժմեան
Հայաստանին,
անոր որ աւերակ է, եւ անոր որ
կենդանի
է ե ուր Հ այ
բանւորը
Հայրենի
Տան Հա֊
մար կր գործէ (Տես
Հ ա յ ա ս տ ա ն ի
բ ա ն ւ ո ր ի ն
քերթուածր՛.
անոր պատկերր
կը տի րէ իր
Հոգւոյն,
անկից է որ զինքր
տարագիր
կր
զգայ,
անոր
Համար է որ կ՛ուզէ
ապրիլ, եր­
գել, գործեր
Հ ա յ ա ս տ ա ն , Վ ան- Տ ոսպ, Ա ր ս ա ւ իր ,
վանգած– ե կ ե ղ ե ց ի ն
(
Աղթամար),
է,|իր Ա ս պ ե տ
(
Անդրանիկին
ձօնուած),
Լ ո ւ ս ա ւ ո ր է ի կ ա ն Թե ­
ղը, ք՚-երէը ինձ (լայն, Հ ա յ ա ս տ ա ն ի
բ ա ն ւ ո ր ի ն ,
Հ ա յ ր ե ն ի կ ր ա կ ա ր ա ն ՛
բոցավառ
ու
բազմաձեւ
տարփողումս
են ցեղին
Հինաւ ուրց
մեծու­
թեանց,
մերթ
ողբն
անոր
գժբաղդութեանց,
աւելի
յաճախ՝
գովքը
անոր
կորովին ու
Հանճարին,
շեփորումր
վրէժխնդիր
ու լուսա­
ւոր ապագայի
մր Հզօր
յոյսին։
Բայց այղ Հայ–
րենասէրր
Հայ քրիստոնեայ
վանական
մրն է
եւ կրօնական
խոր զգացումով
մր լ ուր
Հայրե­
նասիրութիւնը
յաճախ
ներկայ է դարձեալ եւ
Հաղորդ՛
կ՚երգէ
–
|,աբեկը, Շ ա ր ա կ ա նը , Արեւ ա ­
գ ա լ ը , Զա տ ի կ ը , խ ո ր ա նի կ ը , " ր բ ո ւ Թ ե ա ն կ ա ն ֊
Թեւ|ը, գ Թ ո լ Թ հ ա ն ք ա յ ր ը ,
կ՚երդէ
իր
սիրելի
Հոգեկան
բոյնր՝
Ս. ՚Լազարու
վանքր,
(1
| աշ տ ու­
մի խ ո ր ա նը , լ. բ ա զ ա ն ) ի կ ղզ ի ն , վ ա ն ա կ ա ն ն ե ր ,
Ա փ ^ ա նի խ ո ր ա ն ի ն
ա ւ ւ յ ե ւ ,
«
ը բ ես մ ե ռ ն ի մ ։
Ան բանաստեղծ
է ամէն
բանէ առաչ\,
ճշմա­
րիտ բանաստեղծ՝
ջերմ,
ինքնաբուխ,
թեւա­
ւոր ներշնչումով,
եւ Հայրենիքէն
ու
կրօնքէն
դուրս, կ՛երդէ ազատ ու անկեղծ
շեշտով
ւ/՚ր
ամէն
ինչ որ իր սիրտը կը թ րթոացնէ, իր
պանդխտութեան
սքանչելի
երկրին
բնական
ու գեդարուեստական
շքեղ
դեղեցկութիւններր
(
կա՛կաչ
օրեր, Լ ո լ ի ն ո յ ի Լ ո ւ ս ա բ ա ց ի ն , (|) եր ի գ ո յ ի
ս ր բ ա վ ա յ ր է ն , Ա ե լ ա մ ա ղձ գ ի ւ ղ ա կ ը ,
Ս ր բ ա զ ա ն
| ե ռ / ,
դիտուած
կեանքի
տպաւորութ
իւններ՝
տարուան
կամ օրուան այս կամ
ա
յ ն
պաՀէն
թելադրուած,
մերթ՝
իր սրտին
ամէնէն
ներ­
քին ու անձնական
խռովքներէն
ծնած
խոՀեր,
Հառաչներ
կամ երազներ, ու մարդկային
ճա­
կատագրին
վրայ
խոկոււ/եեր,
ու Մայրր, ու
Բարեկամր, ու Աէրր, ու ՄաՀը։
Տրտում
էջեր
կր գտնենք
Հոն, բայց ինչ որ կր տիրէ՝ խը–
րււիւա ու շնորՀալի
երիտասարդ
Հոգիի
մր —
գեղեցկութեան,
դիւցազնութեան,
Հաւատքի,
յ՚՚յ՚՚Ի տարփաւոր—
խանդավաոութեամբ
ու
գորովով
արբշիռ
երգն է, տաղերէն
ոմանց
գրեթէ
ամբողջութեան
մէջ, այլոց մէկ մա­
սին մէջ զմայլելի
զօրութեամբ,
Հրապոյրով
եւ անձնական
կնիքով
արտայայտուած,
մերթ
ալ դժբախտաբար՝
չգտնելով
իրեն
արժանի
ձեւր։ Արուեստագէտր,
քննագատր
դեռ
լիովին
կազմուած
չեն այս բանաստեղծին
մէջ եւ ա–
նոր
ներշնչման
բարձրութեան
չեն
Հասնիր
յաճախ։
Կան կտորներ
որոնց
գոյութիւնն
իսկ
այգ Հատորին մէջ կր զարմացնէ. կան կտոր­
ներ որ գեղեցիկ
կերպով
կը սկսին ու շատ
Բ"յ/ ԿՐ վերջանան
(
ինչպէս
Լ ո ւ ս ա ւ ո ր չ ի կան–
Թեդր/.–
Կան էջեր, մեծ մասամբ
ուժեղ ու /ա–
ջ
Ո
ղ,
բայց
մասամբ
ձեւի
թերութիւններով
ա–
րատուած։
Կատարելութեան
ամենէն
մօտ
եզող
կտորներր
Հակիրճ
տաղերն
են,
ներշնչմամբ
ու ձեւով
զմայլելի,
/(
քայ ը ո ւ Թ ի ւ ն ը , Ափ Թ ե ռ ն ի–
Fonds A.R.A.M