ԱՆԱՀԻ
Տ
109
ւելի
ինքնատպութիւն
միայն֊––
ճիշդ ա սլա
լո­
րու֊ թիւն լա աալու
Համասբ ձեր գգ այնու թե ան
աւր ՀազուսաղԷաղօրԷն
նուրբ եւ լան կա չու լ է
(
կբ
կրկ*1աեմ ո։
իԻօ աի աաալ եան ի այաա աաւ ռա^ին
Հ աաա սւ ո ր իկ ր , ո–
րուն
։
է՚է1 կասն ԷԼ\եր որ արդէն
իւակ լիալիր ու
՛
լք՛ ՛ք ք՛ալի կ ա ր սւ այ այ ա ա թիւննեբն
են առնու աս–
կան, լուսաւ որ աւլ թարմ
Հոգիի
մր, յա սասլ
կուաաւաաան իրմէ
լաս ւասդոյն աաար ա աաաալբութ
իւ ններ,
ՀետւլՀետէ
ասւելի
«
սւպրւււասծ >>
.
աաա։ ելի անձնա­
դրոշմ։
3
ո վՀ աւանն էս Մ աաա Հսաե սեան
էլ երալէ «
Յոյգերն
ու 3ուշեր Ա» եւ <ք Հայրենի
երդերն
աաւ կաաարօւո–
ներրյ>
Iերկրալրաւ աիւաաարաաար
Հ աաասարին
•
աալ ան ~
դուէսա
որբ Հայ ւդւսսաասնիի մը։ Ըաաաաա իս
աաւ ասջ ին
աաաի սա ալաւսն աաաա֊ել ո րաւ էր , երկրաւ բալ
սաի աաւալսսր իր աքէ^ կ՝ ասահի ո աի է
Հա սաաար ին
դբե–
թէ
բ աալ որ բան աս ււ սա ե ալ ծ ութի
ւ֊նն երր , բ աաւ ալ ի
.
բանի մր աո աս ալեր է որ Վերլ
էն ի եւ
Տէր -
եսանի ակներեւ
Հ ետ եւս արաւթեաաաա/՚բ ալր ո ւաս ծ են -
Հ ո՛ւա ասրա ասյասյտուող
դրեթէ
բաալոր \ յու շ երն ու
յ ոյ դ երր
Հեոո ւն ձղուած
ասւ եր աաա կ
Հ աւայր են ի,լ* ին
երբեւՈաի
%
ր աղայ լա ու վե Հա շուն չ
յ աաւշ երն են եւ
օաաաասրաաւթեասն մէ^ լքինւսկ
աաւ ինքզինքր
իր
տ ալար ին, իր օ՝ ՛ի Հ աաա վ աւայրին մէ^ է/1Գ "՛ց ՛՛ալ, Հ աւայ-
բենի
Հո ալին դաոնալու,
ցեալին կեան,րով/ւ
աս պ–
րելու
բաաւաւն տենչ ով թրթռաց
ո ալ աւրաաաի աւ՛ր
յոյ–
ալերն են։ ք*ասն սւ ււսա ե ալծր կր յիշէ իր
մանկու–
թ ի ւ*1ար Հ այ ր են ի բ ին
մ ԷՀ . ընւաաանե կաաան ՀՐ^ա–
նին ծ աաալր , կր յիշէ իր աւլ աաա աաաաաանաաւթ եասն աաաաւաս­
կին
ոբերր եւ իր առածին
սէրն
իր գիւ ալին
մէկ
աս ալ ո ւո ր աալ^կ ասն
Հ ա մա ր ե ւ ասնաւր
ալ որ աա-
վ ասլից յա այաաւաոո Լ ժաալի աաար, եւ կը Հեծէ
Հեռու
նետաաւած
ր լլալուն
իր բնիկ
Հաւդէն, իր բնտա–
նի.բէն
(
ա Հասւոր աղէտին
մէՀ եղեր ական
օր էն
մաս Հացած
I եւ ի լա առածին
սիրոյն
անվաոխա–
րինելի
եւ միշտ աինտռուած,
միշտ
երաղաաւած
արենաաակից գողտր էակէն,
այաա Ր
ո
լորը
բնա­
կան, տիրական,
նու իր ա կ աաան
նի ւթ
մը ն են
արդի
բո աղէի պանդուխտ
Հայ
երիտասարդնե­
րու Համար, եւ Հասկանալի
է որ
անոնցմէ
շատերը
ատոր
գոնէ մէկ քանի
ԷՀ
նուիբեն.
ՄւսՀտեսեասն
իր գրեթէ
ամբոալ^ Հատորը
նուի–
րած է աաոոր։
Իր այդ տաղերու
շարքին
մէ^
կան
որ, լի է\երմ
զգացումով
մը
սիրուն
պատկերներով
արտա-ս՚աւտա ած
իսկասկան
բ ասն ասս տ ե ալծ ու թ ե ան շ եշ տն ունի ն ։ Ւժբ ա խ աաաաս-
բար տաղաչափութիւնը,
ոճը անՀաւասար
են
մեծ աաւաալէս. թերութ
իւններ
կ ասր աաւ տ են կտոր–
ն եր էն շ աաա աաա երր աաա կ՛ եր ե ա֊ ասն
ն ոյն իսկ
լաւա–
ղաայն էգերուն
մէ$։
Ու գլխաւոր
թերութիւն
աքըն աաալ Հ աս տ աար ի*1ւ Հ աաա մա ր
,
///
աաա ալ երուն
ն
իւթին
ծ ասյր աւայ ե ալ աքի օլաին աաա կու թ ի ւնն է, ե պա
ւ՛ւդո Լիւ աո
> ոգիի
աքր– Հ ասյր են աւաբաղձա
՚–1
ե սան ասզն իւ ու
բն աս կ աւան զգաց աաւ մր աքե րթ
Հի ւ֊բրն
կ աաալ օ աաա ասր
երկրին
Հ անդ է աալ Հակ ասկրոա թ եասն արտ ւսաւոց
չ աս վա ասգ ասն ց ութ իա նն երաւ վ աւարաաա աաայաաւ
Հ
աաա ու աքր ։ Խ ր–
ր իմ եան
Հ այրիկի
<< Հայբեն
իք ի լի ուշը
օ ա արու­
թեան
վարդէն
աաաւ ել ի կր աւիրեւք»
սա դա դ ակր
էլ ըմբոն
եմ ու կր ււիրեմ
%
՛
ա
յ ղ զղացոււքը
Հիմ­
նական ուժ մրն Է աււզգ մր, մանաւանդ
վ՚՚՚քր
աղալ աքր , պաս Հա ան ելու Հա աքաաար իր Հողին
վրայ,
իր
ինք
ն ուր ո ւ ն ութ ե աս ն եւ իր յատուկ
դ եր ի ն
յարած,
բայց երբ մարդ պանալուխա կբ
գտնուի
ւեր անսայ ի պ Էս երկբ ի մր մէ^ , ուր եր ի աաա սա­
սա րղ
Հայերը
աալ աս սա եր աղ աքէն առաջ
1
լ
երագէին
կ ասր ե ն ասլ ալասլ
աաւ ս ասն իլ , ալ աաւր ալ ա ն^ ասլ եւ Հայր ե–
նիք
ալ ա ոնալ ո աք ի բ են ց ասգ գին
բարձր ասց աւ՛ան
նսլասստե
լ, տա բո րին աս կ է որ բանաստեղծ
աքր
ինքզինքր
երեւակայէ
իր գիւղին
սզլւասխւււ » էն
I որ, վերջապէս
թուրվ»
լուծի
տակ,
ալրաււխաաա
չէր, եւ սիրելի էր, անդին
էլա միայն
իբր
ծննգ աւա վ այ ր,
ի բր
Հ այ բեն իք
1
այ ս օաոաբ
«
ա֊
նա պա տ » ին, այս անսիրտ
«
դժոխք»ին
մ ԷԼ\ ին­
կած
լ՚լլալ՛
3
ասաււկութիւնները
որ 1լ
երեւան
Ս ա Հ սա ե աաեասն ի Հաս տորին
մ է^ , յուսաս
լ կաււ աւա ան
որ ան՜որ ասպաս գասյ ա րտ–.ադրութ իւններր
ասւելի
զերծ
աալիսաի րլլան
իրենց
ձեւի
թերութ
իւննե–
ր էն եւ ազիտի աաւ ն են ան
ասւել ի
ա
յ լ աս զան,
աւել ի
լայն,
ասա֊ ե լի մարգ կ ային
ներ շն չ աք ան
աղբիւրն
եր։ Հայ աալանգաաւխսա երիտ աս ասրդ մր
որ
օժ սւ ուած է բանաստեղծութեան
Հա աքար,
պէտք է ի նկատի
ա։ւն են ասյ թէ ինք աքիաքի այն
Հ այ աքր չ է, ասյլ անդամ
աքր աքասրդկ
այ ին
ա/՚եծ
ընտանիքին,
թէ իր ւորա մա դբութ ե ան
տակ
են մա ր դկային
ձ աս կա սաասգր ին Հետ կաաւազ ունե–
ց աա ալ բ ոլոր ընդ Հան ո ւր ու յասւի աաաեն ասկ ասն
Հ աաւր -
ց երր եւ թ է իր Հայ ո
Լ
եւ աալ աաւ ալ.ուխ տի
ալզաս-
ցուԱհերր
երգել ով
Հ ասն դե ր ձ , այդ
լՀ**Գ ^ անաււր
խ որ ու մեծ
Հ ա լաց երո ւն
ի ր ար տ այ այ աաւ աքսան
բաժ ինը բերելով
է ոլւ աալիտի իրասկան
ճոխա­
ցում
աէ՚ր ագ արդեւ է ի ր Հ ասյր են ի բ սւ նա սա
եղծու­
թեան։
Հ. ՎասՀան
3
ովՀանն
էս եասն, իր
2
այ լ>հ*է; ի
կ ր էԱ 1|
ա
(1
ա՛հ
Հատորին
՚
ք ԷԼ,
ունի
նոյնպէս
իր
ներշնչման
իբր աղբիւր,
ինչպէս
գրքին
տի աո–
Fonds A.R.A.M