108
ԱՆԱՀԻՏ
թառամ
Հայ մ՚եծ բանասսւեղծի
մր
9
իիո լի/՛աս
Թ ԷՐԴ
՚՚"
Ա < Ս
Ւ •> Բ
ա
՚*՛ "՚
սա եղծ ո ւթ ե ա նց
///
մբ ոզՀա–
կան
Հաւաքած
ո ւին
Հրա տ ա րա կումբ
երկու
սսէուար
Հուսարներու
մ ԷՀ. պա ա ուա կան
Հրա
տարակութիւն
զոր կր պարաինվ։
Հ անգու
ցեալ
քերթ
ողին
որդւոյն
Ե դուարդ
թ՚էրգեանի եր
կիւղած
խնամքին։
Հայ
ժ ամանա կա կիւ)
քեր
թողական
Հանճարին
ամենէն
Հոյակապ ար–
տայայտութիւններէն
մին է իհէրգեանի
գոր–
ծր
,
ո
//,
մեծ մա սա մր ան ա ի պ
։///
աց ա ծ, այ
ժմ
իր
լրութեան
մ ԷՀ՝
Վենեակեան
գեղեցիկ
տպագրութեամբ^
կենսագրական
ու
քննական
յա ո ա Հաբ ան ո վ մր եւ բազ մա թ իւ
ծ ան օթ ա–
գրութիւններո
վ
դ
Հ
/
ս
թ
/
Հասարակութեան
արա–
մա դր ո ւթ եան աակ կր դրուի։
Գործ ին
արժէ
քին
՛
էր այ Հոս րսելիք
չունիմ
դ
այգ ւ/ասին
բո
լոր
մա ածու մս բ ան ա ձ եւ ա ծ բ ԷԼ ալ ո վ ա ո ա Հին
Հ ա ա ո ր ին յառաՀա
բ ա նի ն մ ԷՀ ։ Ս՛ եր անՀ ետա
ցած
ժամանակակից
մեծ գրողներու
գործե–
րուն Հրատ արա կւ/՚ան պ Էաքին
Է որ այս
երկու
Հ ա ա ոբներն ալ ա Հ ա •
թ՚լ կ ա ա ինց ի ի եւԽ րիմ–
եան
Հայրիկի
Հատորներէն
յետոյ
^
կուղան
գո Հ ացում տալ
ք
ու Հաճոյքով
կ իւ/անաւք որ
քիչ
օրէն
լոյս կրտեսնէ
Ռուբէն
քՀարդարեանի
լաւագոյն
գրական
ԷՀ երր պարունակող
Հ ատո–
Րր։
«
Տ
արօրին ակն այն է որ մ եր մա մուլ ր, ուր
միշտ Հրատարակչական։
Հիւ/եելու
(
"՛
յգ
^Լ
ս,
ԲդԻ
գործեր
Հրատարակելու
անՀրաժ եշտութ
իւ–
^՚Ր
%
Բ քա րոգուի,
ան Հ ա տ ա կան կամ խ մբա–
կ ան ճիգեր ո վ այղ նոյն
ծ բագի
րր
մա ս ա մբ
բայց
այնքան
կարեւոր
ձեւով
իրականացնող
այ ս՛գի սի
ձ ե ռն արկն եր ով շատ քիչ կր դբ ա ղի ։
թ՛՛լկատ
ինց ի ի
(
Խ րիւ/՛ ե անի ^ թ՚էրզեանի
Հատոր
ներուն
վրայ
յօդուածներու
.
ուսոււէեասիրու–
թեանց
ամբողՀ
Հարք
մր երեւցած
րլլալու
Էր,
ինչ որ չուն եց անք։ Բսկ թ Է քանի՞
Հոդի կան
որ կր գնեն այդ գրվ՚երր, ատ ալ ուրիշ
Հարց
Է
9
ցաւո՛տ
Հարց։
ք՛ան ասս։ եղծութեանց
Հաւաքածուներր
,
որ
լ ոյ ս տ ե ս ան
այ ս վ եր Հ ին ք անի մր տ ա րին եր ու
ր նթ աց քին
է
բագ
մաթ ի ւ չ են
լ մեծ մաս ա ւ/՚բ
1
գա զութ ա Հայ գրողներու
քերթողական
9
ինչ
պէս եւ վ ի պա կա՛ւ ւ կամ բ ան ա սիր ական,
ար -
աադրութի
ւններ ր
հանդէսներու
եւ
լրագիրնե֊
րու
մ ԷՀ է որ 1լ երեւան Կ Ատոնցմէ
անոնք որ
ա ւ ել ի կամ նուագ
չափով
որոշ
արժէք կր
ներկայացնենք
Հետեւեալներն
են
է
թ՛որոս Ա–
զատեանի
Ա ղ բ ի ւ ր (Լնմաք^ՈւԹհաՆ
վւավլուկ ու
ներդաշնակ
֊
սւաղերու
երկու պատուական
շար
քերը,
որոնց
վրայ
մանր ա ւ/՚սւ սնօ ր էն
խօսած
եմ Ապագայի
մէՀ.
3
ո վՀ անն էս Մ
աՀտեսհանի
կ ո ւ շ ե ր ե ւ 8
ո
յ ° ե ր Հ յ ,
Բիւզանդ
թ՚օւիալեանի
\
Լ\գա\)անգէ*էր,
Գ. Գեղարքունիի
\
յադկա.ւաա–
եւ
Հ.
կա Հան՝
•
ՅովՀանն
Էս եան ի
2
ա.| րէւնի
1
|րւէ|||ւււրւււ*1ւ|ւ.
ասոնց
վրայ
"/
Է
՛՛՛
Ք
Է
աւելցնել
Նաեւ
^աբեՀ
Պլպուլի
լ< ա՛սա սա եղծ ութե
անց
Հա։ աքածուն, սոր չես" տեսած, Բ
ա
,)
Ա որու՛ն
վրայ
(
ԺԷքԷեան
(
ԼրՒււ/՛
մ ԷԼ չերմասլէս
ներբո
ղալից
յօդուած
Ա
՛՛
ր Հրատարակած
էր.
Հանդէս
ներու
մէշ\
ինչ որտեսեր եմ <)արեՀ
Պլպու–
լէն,
կլլ յայտնէ
արդարեւ իր
։1
՝
էչ\
շնորՀալի,
ինքնատիպ
ու կատարելաձեւ
բանաստեղծ
մր։
Գեղարքունիի
ֆաոկսււէ111ԱւՆո,
որ
երկրորդ
Հատորն է արձակ
բանաստեղծութեանց
շար
քի
մր ^ աւելի
արժէք կր ներկայացնէ
.
բան
աոաջինը։
Ս՚իակ
նիւթը՝
սէրն է։ "ԷՐԸ
բնու
թեան
ծ ույին
մ ԷԼ, երիտասարդ
սրտի
մր Հա
ռաչներն
ու ճիչերն են՝ գորովոտ ու
երջանիկ
կրակի
մբ այրուցքին
տակ։
ք1ճր իյնամեալ է
է
մերթ քիչ մր արուեստակեալ,
Հայերէնր մա
քուր , արձակբ
դաշնակաւոր
ու գսւնագեդ։
Իւ
րաքանչիւր
տաղ. Հակիրճդ խիտ, կ ոգէ դաշ
տի ծագիկ
մը, արեւուն
—
սիրոյ
արեւուն–
տակ
բացուած։
խաղիկներէն
մասմբ քիլ
"՛՛
Ր
շինծ ուի տ սլա ւո րու թ իւն կբ թողուն,
բայց կան
Հոն որ Հոյղ ու բուրմունք
ունին,
ի բ ա կ ան ու
քնվէուշ
ծաղիկներ
են։
I՛իւզտնդ
թ՚օփալեան
արուեստագէտ
խառ
նուածք
մրն է, գծագրիչ է եւ բանաստեղծդ
—
՚
|.ալ|) լ ա,|/՛
տաղանդաւոր
Հեղինակին՝
Եղիա
Գա ս սլա րե անին պէս որուն
ձօնած է իր տա
ղերէն
մին,
| Է-Ալ,
նկարչական
բանաստեղ
ծութեան
ԷԼ մր։ Իր ներշնչմանց
նիւթերբ
այ–
լադան
են, ոճր նուրբ եւ արդիականդ
տա դա.
չ ա լիութիւնը
՝ ,
րանի
մր արատներէ
զատ՝ խր–
նամեալ։
Նամակի
մը մէԼ, ուղղուած
Հեղինա
կին, եւ որ իբր յառաջաբան
Հատորիկին
ճա
կատը
դրուած է
ք
Վ^աՀան թ՛էքէեան
կը գնա–
Հտտէ այս երիտասարդ
բանաստեղծին
արժէ
քը,
՛՛
թոյլ
տուէք
անկեղծօրէն
ձեզ
շնորՀաւո–
րել իբրՀարազատ
բանա սա ե ղծ մր։
Հաճոյքով
կարդացի
ինչ որ կայ ։< ԱյգաՀանդէս
ւ,ին
մէԼ։
Զեր
գդայնութիւնբ
նուրբ
թելեր
ունի
որոնց֊
մով
կ՝բնդունի եւ կբ վերարտադրէ
իրերու եւ
Հոգիներու
ներդաշնակութիւնր։
՚
Բիչ բան կը
սլա/լսի իր արուեստին
-
թերեւս քիչ մ՛ա–
Fonds A.R.A.M