ԱՆԱՀԻՏ
107
Բանասիրական
Հրա ա արա կութեանց
բաժ­
նին մէջ յիշատակելու
է նաեւ
Հանգուցեալ
Եղի ագար
Մ ուրաաեանի
«
^.աՆ էԱ IIII է (ւ ւյծ՜ա կ աՆ
խորք)ր ք|–1սՏ"Ոլք(Ւ|ււ1ւք)>
աիաղոսով
ոտանաւորնե–
րու Հաւաքածուն
զորիր որգին
ամփուիեր
է
Հա սարիկի
մր մ էի
Եղի ազար
Մ
ուրաաեանի
որ իմ աոաջին
ուսուցիչներէս
մին եղահ է եւ
որմէ օգտուած
եմՀ գրականութեան
կարող
դասախօս
մրն էր, եւ նրբաճաշակ
ու
Հմուտ
գրական
քննադատ
մր, դասագրքերր
զոր յօ­
րինած է, Հ՚սյ նոր գրականութեան
Հաւաքա­
ծուն երր զոր Հրատարակած
է,
լաւագոյններէն
են որ մեր մէջ երեւցած
րլլան,
մեր
Արշակ
Բ
է
եւ Պապ
թագաւորներուն
վրայ
իր
ուսում֊
նասիրութիւնր
որ իր մաՀուրնէ
յետոյ
լոյս
տեսաւ Հատորով,
պա տ մա կան լուրջ
աշխա–
տութիւն
մրն է, ուր այգ մեծարժէք
թագա–
ւորներր
զօրեղ
վւաստերով
կր
պաշտպանէ
Բիւզանդի
մոլեռանդ
դա ա ա փ ետոււ/եեբուն
դէմ
եւ անոնց
մենութիւնն
ի վեր կր Հանէ։
Այո
ո ա ան ա ւորն երր սակայն, թէպէտ
մ երթ
շաՀե–
կան գաղափարներ
կր պարունակեն^
ձեւի
ինք–
նաապութենէ
զուրկ,
յաճախ
անն եր դա շն ա կ
տողերով, բան աստ եղծ ութ իւն չենիրապէս, այլ
գրականութեան
սի բա Հար
Հմուտ
մտքի մր
տա դա չ ա վ։ ա կան զբօսանքն
երր։ II
ուրատեանի
որդին լաւ բրած
է նոր էն՝
Հրատարակելով
այդ Հաւաքած
ուն, որ Հետաքրքրական
է իբր
մէկ
մասը դրա կան գործին վաստակաւոր
Հայ
մտաւորական
ի մր որ իր յարգ
ել ի տեղն
ո ւն ի
ԺիՒ. դա բու
երկրորդ
կէսին
մեր ար/, / -
մտա
Հայ
ուսուցիչներու
եւ
քննադատներու
շարքին
մէջ։
Երկրորդ
Հատորր զոր Մ ուրատ­
եանի
որգին կր իւ ո ոա ան այ Հրատարակել
մօ–
աիկ ապագայի
մր մէջ, եւ որ պիտի
պարու­
նակէ
Հանգուցեալին
քննադատական
գրու­
թեանց
Հաւաքածուն,
աւելի
իրական
ու տե­
ւական
արժէվ»
ներկայացնող
գիրք մր պիտի
էԼԼԼ
ա
9
1
ա
^ ՚ շ
ո է
֊
շ
ա
*
Ներկ այ Հ ատ որին ապա
գրու­
թիւնք
վայելուչ
Է, բայց
բնագրին
Հրատարա­
կուէիր անխնամ,
սխալներով
լի։ Ցանկալի
Է
որ յաջորդ
Հատորր
աւելի գիտակից
Հոգածու­
թեամբ
տ սլ ա գր
ուր։
է՛անաս իր ա կան
Հրատ ար ակս ւթ իւնն եր Էն
անցնելու
Համար
բանաստեղծական
երկասի–
րութեանց,
Գուրեան
՚
Լեւոնդ
Սրբազանի
ի լոյս
ընծայած
գրքերր
կրնան
բնական
կամուրջ
մր
ձեւ ացնել
։
Այդ
Հի՚սգ
Հ ա տորն երր
զ որ Ս ան–
չեսթրի
Հայոց
Հոգեւոր
Հովիւ ր, ազգական
եւ
աշակերտ
ԵզիշԷ Գուրեան
Պատրիարքի,
Հրա­
տարակեց
վերջին
5
—
6՛
տարիներուն
ընթաց­
քին, կր պարունակեն
իր շարք մր
քարոզնե–
րր կրօնական,
բարոյական
նիւթերու
վրայ,
խաոնուրգ
մր մանրակրկիտ
ուսուսԴւ ա սի րու–
թեանց
եւ Հոգեկան
ներ փչմանց։
Մ ենք ու­
նեցեր ենք մեծատաղանդ
եկեղեցական
բեմ­
բասացներ,
Խրիմեան,
Վարժապետեան,
Նար֊
պէյ,
Օրմանեան,
Խորէն
Ատեւիանէ,
Եղիշէ
Գուրեան
ե այլք, անոնց
քարոզներէն
շատ քի­
չեր ր գրի առնուած
ու Հրատարակուած
են։
Պէտք է գովել
՚
Լեւոնդ
եպիսկոպոսր
որ քա­
րոզչական
գրականութեան
վերաբերմամբ
այնքան
լուրջ ու խնամոտ
վերաբերում
ցոյց
կուտայ,
եւրոպացի
քարոզիչներու
պէս երկա–
րօրէն
կ՚աշխատի
իր քարոզներուն
նիւթին
ուսուսնասիրութեան
եւ ընդլայնման
վրայ^ կր
շարագրէ
զանոնք
եւ յետոյ
կ՚արտասանէ,
եւ
Հուսկ ապա
կր Հրատարակէ
զանոնք
Հատոր­
ներով։
Լաւ շա րադրուած,
պարզ,
յստակ
ու
Համակրելի
ոճով մր գրուածդ
առանց
ճարտա­
սանական
կամ քերթողական
մեծ
թռիչներու
բայց եւ առանց
ո եւ է ճոռոմութեան,
՛
քրիս­
տոսի
վեՀ վա րդա պետութիւնր
մեկնաբանող
Հմտալից
ու շինիչ
ԷԼ\եր են այդ
քարոզներր,
որ մեր վարդապետական
գրականութեան
մէջ
պատուաւոր
աեդ
մր գրաւ ելու
կ
ո
Հ–
ուած են։
՚
Լեւոնդ
Սրբագան,
վերջերս,
Գուրեան
Պատրիարքի
յոբելեանին
առթիւ
Հրատարա­
կեց նաեւ
մասնաւոր
Հատոր
մր, ուր ամփո­
փած էր մեծ ուսուցչին
Արմաշու
Գպրեվանքին
եւ Երուսա
դէմի մէջ Հասուցած
բոլոր
եկեղե­
ցական
աշակերտներէն—
թէ
պատերազմ
ի
ա տ են
ն ա Հ ա տ ա կո ւա հն եր էն եւ թ է՛ ան
ոնցմէ
որ կենդանի
են^ մէկ մէկ քարոզ։
ճոխ ու
գեղեցիկ
Հատոր, որ ամ են էն սրտաշարժ
ու
թանկագին
նուէրն էր թերեւս
ողբացեալ
վար­
պետին
մատուցուած՝
իր յոբելեանին
առթիւ։
Գժբախտաբար,
Հրատարակիչր
մոռցած
է
նշանակել
թուականը
ուր այդ
քարոզներէն
իւրաքանչիւրր
շա րադրուած
է։
Վերջերս
երեւցած
քերթողական
նոր Հրա–
տարակութեանց
անցնելէ առաջ, պէտք է յի­
շատակ եմ գէթ .բանի մր ա ււ ղ ո վՀ Հին ու ան–
Fonds A.R.A.M