58
ԱՆԱՀԻՏ
սեբու Տէչ կուտալ, ի Տէչ այլոց
չուրչ ուսուքաասի–
ԱռաՉին անգաՏ ՏոՏաչեկ
Տերձեշահ էր աչս ան֊
ր
ա
Է1
է ւ ՛հ Ս
՛
Ա
Հա
յ
ք^դեշէւներու. Տաււէն
ԼՀՏՏտ֊ Հա– Տաւոո^ւյ կողՏելյուե. Մ տրկուարտին
յաչողաձ է
ա–
յերէն թարդՏանութեաՏբ
Հ.Թ. Կէաիկեանի,
Հայ ւելի խորերր
Տխիլ,
I 9 11/ծ
չանձնահ էր աչիա–
Բղեաշխք.
Վիե՚ննա,
1903).
ժաՏանակէՆ
չաչանի
տութեանս
ձեռագիրր
«
ՀաէււյԱ
ԱՏսօրեաթէ
խՏբա–
արեէ-ելադէ ա՛ն երը^ ա ւղշեւյ ո ւց Հեղինակին
անսաՀՏան
սրութեան, եօթնապատիկ
րնդարձակուահ
լոյս պի–
ՀՏտոլթիլնր,
որ կր ցուցադրուէր
այստեղ՛
Քճ–
տի տեսնէ, աՏբողչլլ
Տօաաւոր ձաՏանակներս
՛
Լիէն՛
Օ ե ^ՅՈ ՈՇ Տ
որակեց
ղալն
ԱՈ
ա օ ճ շ Խ
ՃՇ
1
Յ1՝§6
՚ " ՛ "
^ Մխիթարեան
տպարանէն,
գեր Տ աներկն
բնա–
Շէ
քօՐէՔ
61–
Աւ1ւէաՈ,
ուրիշ Տր, Յ. ՃՇ
Օօշխ
Գրով։
Հեղինակր, որ տեսած
Հր րնաղրին
աՏբոգ֊
անուանեց
((
գործ
Հոյակապ
Հետախոյզի».
Թ. չական
տսլադրութիւնր,
չարժանացաւ
վայելել ու֊
ՆԷօլդեկԷ ի տես գրուածքիս
սարսափ
զգաց եւ րախութիւնր
տեսնելու
իր բաղուՏ քրաաՏբ
Տարձ.
չուզեց
վայրկեան
Տր Համարձակիլ
քննադատել^
նացահ
Տ անկան
հնունգր Հրապարակի
վրայ։
զայն, որովՀետեւ
«
րաց ի Հեղինակէն
չկայ տրղա.
Հայաստանի
Իրանր
շօշափող
սաՀՏաններու
րեւ
ուրիշ Տր, որ կարենայ
այժՏէն
դատաստան
ուսուՅնասիրութեան
շարքին կր պա ականէին
նաեւ
կտրել
աՏրողչին
վրայ
իրրեւ Տասնադէտ» : ՀաՏՏԷլ
((
ՊարսկաՀա
յքր» եւ ((Նոր. Շիրականր
»
ւ
Հեղինակր
կր զրեր– ((Մարկուարա
լուսարանահ է Մ. Իորե– պատրաստած էր այս Տասերու
Հետազօտութիւնն
նացլոյ
աշխարՀագրութիւ
հր այնպիսի
շքեղ
յ
1
"
^ " ֊
ալ. կր ւԱւտն անոնք տակաւին
անտիպ։
Հնարաւոր
ղաթեաՏր,
որ անկէ աւելին չէր կրնար
աէլէւկալել չէր եղած
իրեն Հե < ազօաել
Տիայն «Աղուանքս»
իր
գաղափարական
պաՀանՀքր։
Շատ ժաՏտնակ
աՏբողշութեան
Տէչ. առ այս անբաւական
տեսած
չանցաւ այս աշխատութեան
վրայ եւ աՀա
լոյս
Էր
իր ձեռքին Տէչ ՀոլՏ
նիւթր. պարսկական
կ ա -
տեսաւ նոր րնդարձակահալալ
գորհ Տր՝ ((Արեւել
րեւոր ադրիւրներր,
որոնք
գոյութիւն
ունին,
Հրա–
եան-եւրոպական
եւ Արեւելեան-ասիական
Հետաղօ–
պարակի
վրայ չեն գրուահ
ցայսօր։
Հեռուէն
Տիայն
տոլթիւննեբ»
(
Օ տ է 6 Ա ա թ Տ 1 Տ շ հ 6
Աոճ
ՕՏէՅՏ1ք1–
կր շռշափհն
այ,, գ՝;ծր
Հեղինակին
«
Ակնարկներր
է ւ Տ Օ հշ Տէ1"6ւք2–Ա$6,
1903),
ուր Հիւսիսային
ժո
Կովկասի պա ա Տա կան տեղագրութեան
ել անցեալի
ղովուլոլներոլ
չսւռաչխաղացութիւնր
դէպ ի Եւրոպա
Տասին
Արքու1ւի պողոտան Արտտշատէն
դէպ ի
եւ
Ա՚՚իա նկատի
կ՚առնուէր,
եւ ՛ճան ապա րՀի դհե. ԱրՏաստիկա
ՀռովՏէական
աշխարՀաս արտէս ին
րր։ Կարեւոր
լուսաբանութիւներ
կան Հոն նաեւ
վրայ»
(
Տ1է1226Ո
7.
ԱՀ
հւ տ է ՕՈ Տ շե տ Ո
7
օՈՕ
<>;1՜3–
ի նպաստ
Հայոց ՊատՏութեան,
թանի որ այդ աղ–
թ հ ա
ԱՈէ1
Օշ Տ օ է ս շհ է Տ
VՕՈ 1
^3սէ
&
Տ16Ո, 1927,
դերէն շաաերր անցան
Հայաստանի
սաՀՏաններր^
է"$
ս
տեսած
((
Հանդէս
ԱՏսօրեայ»ի քաո աւնաւՏեսւկի
քերելով, նաեւ ձգելով Հոն իրենց վերչապաՀներր։
((
Յիշատակարանոին
Տէ$)։
(
էիշենք Հո,, աշխարՀա–
Մասնաւոր դրուագ Տր նոլիրուահ է Հոն Հայ եւ գրական-պաաՏական
ոււ՛ ոււաա =.իրո, թիլններա
կիղ
Վոական
Բսէգրաաունիներու
հագՏան։
Ա յ »
Տասր
//
արկոլարտի
երկու Տանր գրութիւններր.
((
Պաա.
յետոյ
Հեդինակին
նոր յաւելուածէ/երո^ր
ճոխացած
Տակտն թուականներ ինպաստ
ձայնական
օրէնք–
լոյս տեսաւ նաեւ
Հայերէն,
((
Բագրաւոու1ւես՚ց
ծա–
ներոլ
ժաՏանաէլաղրութեան».
((
Տաւելուահներ Ն–
գուՏր», թարդՏ. Լ. Մ. Լապոզեան, Վիեննա,
1915։
րանշաՀրի
վերաբերեալ»
(
յ
\
ք ա Շ Ո 1 Տ Շ հ է
Տէ1
՚
է;ւքէՈ
Աչս աշխարՀաղրականպաաՏական
Հետաղօ.
^ 8 – Տ է Օ Ո Տ 0 ե 6 Օ&էՅ
XXIV
ԸհրՕՈօ1օ§16
ա /ո
թէ
է
Ննեչւոէ շա լ։ քէհ կքԼ պատկանի
((
Հա
լ։աւա չ^Ն
ՀայասաաՆ
եւ Տիգրիսի
աղբերակունքր
յոՀ, եւ ա–
| 9 Ո
՛
ՐՏ"
»–
™աձ
Հիեննայի
Մխիթարեանց
(
<«,,
լ
–
յադ՛ ա ս
ա շխ ա րՀ ա ղիրն ե ր ո ւ
ՀաՏաձայն»
(
ՏսձՏԼՀ֊
ք" I՛
ձսյն
»
Ի
ն
՚
5
^ ) =
աՇաՇՈ
Ա Ոճ
Ճ1Շ
՚
Րւ§ՈՏգԱ6116Ո
Ո Տ շ հ
§Ո6–
Բաց ի այս աշխարՀսպրական
պստ&ական
եր.
օ հ ւ Տ Օ ե շ Ո ԱՈԺ
Ձ ք & ե ւ Տ շ հ շ Ո
ՕշՕՀ*աըեշՈ,
կասիրոլթիլններէն
ունի Մարկուարա
նաեւ
ղուս,
1930),
ուր բաղՏաՀՏուա
Հեղինակր
յոյն,
արար, Տաւոենագրական
պաաՏական
,,,
սոլԱՂւասիրոլթիլն.
ասորի եւ Հայկական
ալիւրներու
վրայ
յեցահ
ներ։
Իրանի եւ յատկապէս
Հայոց
պատ&ոլթեան
խոր՚սՏուխ
կ՚րւլայ
Հարաւային
Հայաստանի Տա– ՀաՏար
Հնագոյն եւ րնտրելադոյն
աղրիլրներ վեր
ռտխլապաւո
լե,,ներէն
ներս, դուրս կորզելու ՀաՏար
Հանելով
Մարկուարա
Փալս,,,,,,. 1'-իլդանդի եւ Կո–
աշխարՀագրական
արաՀեաներն եւ պաաՏոլթիւնր։
րիւնի ձէչ, ձեոնարկահ է թարղՏանել
ղանոնք
Fonds A.R.A.M