28
ԱՆԱՀԻՏ
թի
,
Րը հետ խաղալու
կը նմա՛նի։ Գափա–
ղանց խուսափուկ
բանաստեղծ
ւՐրէւ Է ան,
իսկապէս
ձձշճշ,
երգիչ ոգի մը, "Ր
բ՛լ՛՛՛ել
կարծած
վայրկեանիգ
խոյս կուաայ
ձես–
քէգ,
խորհուրգի
մ՛ր պատրանքը
կամ՝
ի/ե–
լագրանքր
ձգելով։
Իր տողերր,
իմ՝ասուի
պարունակութեամ՛բ
երբեմն
այնքան
նօսր
են ու աննիւթական
որ երաժշտու
թիւն
թարգմ՛անելու
անկարելի
գործին
կբ վե–
րածուի շատ անւգամ՛ աշխատութիւնը։
«
Ե–
թերային»,
«
այերային»,
<ք
գոլսրշաւոր»,
ևն.»
անշօշափելի
ու օգային
որակականներ
յա
՜
ճախ կուգան
իր գրչի՛ն տո՛կ։ Իր
մ՚թու–
թիւններբ, ոչթէ ուղեղային
ճիգով,
«
սւղ–
ուածո, արուեստական
խորութիւսներ
են,
այլ
իր տեսանողի
իւառնաւածքինւ
բերմ՚ուն–
քր։
իսկական
ալուտ
բանաստեղծն))
է ։
Բաղգատաբտր
շատ աւելի
գիւրին։ է թարգ
մ՛անել
ւ/ ասական
Հեղինակ
մ՛ը, որուն՜ իտր–
հսւրւէներն։ ու ոճր յստակ
են՜, քան
սլա֊
րիկներու
լեղուով
խօսող
քնարերգակ
ւ/՝ր։
Տողերուն։
երաժշտակս-նաւթիւնւր
թարգմ՚ա–
նաւթեաւՐբ տալ, խնգրէ
գուրս է անւշուշտ.
եւ ափսո՜ս որ տյգսլէս է, որովհետեւ
գոր֊
ծին։ մ՚եծագոյն
հրապոյրներէն։
մ՛էկը
անւոր
նուագայինւ
գեղեցկութիւնն
է ։
Միօրինակ չափով
մ՛ըչէ որ Նէ լ ի գրած
է Ա՛յս թատրերգութիւնր։
Անոլլիակտն
ան–
յանւղ. բայց աաղաչափետլ
սովորական ոտա–
նւաւոր տուր։ է որ գործածած
է, առ հասա
րակ, նւկարագրական
ու ղլտլցատրական
մ՝ա–
սերուն։
մ՝էչ\
բայց պարագաներու,
անւձերու
եւ տեղին առթած
նւերշնչում՚ինւ
հաւՐեմ՚աս։,
այլաղան։ չափեր ու կշռոյթնւեր
գործածած
է
ղ։Րայ լելի
պատշաճութեամ՛բ,
երբեմն
յանւգաւոր
փոքրիկ
երգեր ալ գն՜ելով պ ա ֊
րիկ՛ներու
բերանը։
Ներկայ
տաղաչափեալ
թարգմ՚անու֊
թիւնը
գրեթէ
բառացի
ել տող առ
սաղ
հայացումն
է բնագրին,
բաց ի
անշուշ
այն պարագաներէն, երբ
քերական։ական
տաղաչափական
պահանջքով՝
շրջումներ
հարկը ծագած
է ։ Պէտք չկար մ՛էկ տեսակ
չափի
մ՛ը կտպուելու,
ինչ որ թէ՛
մ՚իօրինա–
Նէլի թարգմ՛անել՝
գեղեցիկ
օգերեւոյ–
կութիւն,
պիտի ստեղծէր,
Լմէ՛
բնագրին
յաղթանակը
կը ւիաււաւ սրե՛ն։ Պատկերն։
ե֊
բու գեղեցկութեամ՛բ
եւ իւա՚նղ ավաո
հբր–
՜
ճուանւքի
ղեղունւ արտայայտութեան
սւե -
սակէ տուի ա յս
էջն։ ալ նմ՚անր
չունի բա
նա։ սա եղծ ութ եսա
մ՛էջ։
Հակառակ
այն բոլոր
մ՚թութիլննւերոլն
որւքէւց կբ հանւռ֊իպինք
ւՐանւրաւՐասնութիւն–
նւերու
մ՛էջ, կր սմւո՚նենւք թէ
"՚
յո
երկը,
գեղեցիկ
բայց
կցկտուր
քնարական
կտոր
ներու,
աւելի
կամ՛ նւուաղ ւլիլրաբեկ
թելե
րով ու բռնաղբօսիկ
կերպով
իրարու
կար֊
կրտուած, խառնակ
ամ՛բողջութիւն։
մ՝ր չէ։
Ընւգհակառակն։,
գիցավէպի
մ՛ր
պատեանին
տակ,
խղ՜ճմտօրէն։
ուսումնասիրուած
ու
կառուցուած
գործ
մ՚րն։ է իմ՛աստի
նւերքինւ
մ՛իութեամ՛բ,
որու՛ն իւսրհրղա՛նշակտն։
մ՚թու–
թիւն֊ներուն,
մ՚էջէն
կարելի է տեսնել
հե–
ղինւակին։
ծրագրին։
արարէ արար
ղարգա֊
ցում՚ր։
Իր բանւաստեղծական
արժէքէն
ղաա,
ինչ որ –՜Պրոմ՚եթեւս
Արձակուած»ի
հւՐայ–
քբ կբ կաղմ՚է
մ՛եղի համ՛ար այսօր, ոչ թէ
անւոր պարունակած
իմ՝ասաասիրականւ,
կրօ–
նւսմլան։ կամ՝
ընւկերա յին
տեսութիւնաերն
են։, որոնք թէեւ
ինւքնւին։ շահեկան՝
բայց
իրենւց ժամ՚անւակին։
գրոշմ՚բ կր կրեն։ ու վի
՜
ճելի են եւ յաճախ
անւրնգունւելի,
տյլ ա–
նւոր յալիս։
են։ ա պէս
թարմ՝ ու ա՛ն ա՛ն ւ/ ոգին,
որ տառապագին։ ու անւսահմ՚ան։ սէր մ՝ընւ է
ւ/՚արւլ. կս։ թ եան։
հանւէէսլ եւ
անգրգուելի
հաւատք
մբ թէ չարիքբ
վերջապէս
պիտի
պարսաւի
բան։ ական ութ եան
ու սիրո յ մ՛իաց
եալ
ումով։ Աւբստատեն։չ
ւՐարգասիրութիւնն։
է որ անոր
ւ/՚էջ
մ՛եղի կբներկայանայ
ար
ուեստի
բարձրագոյն
տարաղով,
ր անաւս֊
տեղծներու
աւՐ են։ էն
բան։ աստ
եղ ծաէչանւին
կախարգական։
լեղուով։
1820
ինւ էր որ Նէլի
հրատարակեց
իր
այս հրաշակերտը
երբ գ ե ռ
քսանեւութբ
տարեկան
էր, իր եղերական
մ՚ահէնւ
գրեթէ
երկու տարի
առաջ։
*
* *
տ
՛
է ու
ու
Fonds A.R.A.M