2 4
ԱՆԱՀԻ
Տ
Ժ Է Լ Ի Ի
"
Պ Ր Ո Մ ե Թ ե Ւ Ս
Ա ա Կ Ո Ի Թ ՚ ՚ Օ
Նէլիի
բանաստեղծ
ական
հոհւէճարին
լ իա էլա տար
չ
ա
փր
«
Պրոմ՝ եթ եւս Արձակ–
ուած՜))ի
մ՚ԷՀ է "ր կր գտ՛նե՛նք։
իր ՚»,/»
քնարակա՛ն
թատրերգութ՜եամ՝բ,
ան՝ ւՐե՚ր
ժաւՐ տնակներուն։
ւՐէշ^՝ հր՛
1
–
Յւ՚ւնտստսէնր
յ՛եհ՜ ողբերգակներու
հրաշք՛ն
Է՜ րր կ րկնսւծ՜
Է գերազանց
՜
ճոխութիւէւով
մ՛ր, որ ար֊
գիւնքն է՝ որքա՛ն իր արտակարգ
յա տ կու–
թիւններոլէւ,
նոյնքան
ալ Ատտիկեան
ու՚կե–
գարէն
ի վեր անցած^ աւելի
քսւն երկու հա­
զար
տարիներուն
բերաձ՜ քաւլաքակրթ
ական
անհաշուելի
նպաստին։
Տեսլապաշտ
մ՚րն էր Նէլի,
ւ1՝արգկային
ընկերութիւնր
բարեկարգելու
բուռն տեն­
դով, եւ բացարձակ
անիշիւանտկսւն
ւ/՚ր րլ–
լալու չափ՝ կատարեալ
աղատ ութ՚ ես/ն սի­
րահար։,
ֆրանսական
Յե/լաւիոխութ
եան
սկզբուՊւքներով
եւ Պզատսնի
ւիիլ
իսովւայւ։ւ–
թեաւՐբ սնած՜, ան՝ իար ու անկեղծ՜
հաւՐո֊
զոււՌւվ՝ մ՛էկ
կողմ՚է կր ժխտէր ու քտՊւգել
կ՚ուռէր
բոլոր
րնւկերային
հիմնարկութիւն
֊
ներբ
իբրեւ
կաշկանգիչ
ուժեր,
ու
ւ/՚իւս
կողմ՛ է, իր թրթյւու5ւ
գաղավւարտսլաշտու֊
թեւմէւ բովանգակ
հրայրքովր,
կր
բաղձար
նոր իրաւակարգի
ւ1՝ր հաստատժտն,
սրա՛ն
օրէնք ր
օրէնքի
բացակա
յութ
իւնր
սլիսւի
րլլար...: •Բրիստոնէութ
եսւն գէս" իր բսնած՜
անհաշտ
գիրքր
•—
ղոր ոմ՚սհւք
իբրեւ հի–
ւանգագին
ս"տասեւեռում՝
մ՛ր ւ1՝եկնած՜ են,
նկատի
ունենալով
տ յլասլէս
իր տսնիւ,
զգայուն,
ւՐարգասէր
եւ էապէս
քրիստո­
նէական
ոգին, — Յիոոլսի
ս՜նձին եւ սկրղ–
բունքներուՊւ
գէմ՝
հակառակութենէ
չէ որ
կր բղխէր,
ինւչպէս կր տեսնեն^ք
՜
Պր՚՚մե–
թ՜եւս Ա,րձակուած՜»ի
առաՀին
արարին
ւ/՚էշ^
իր րրած՜ ակնարկութենէն,
այլ
իմ՚տստասի–
րակտն տարակոյսներէ,
եւ մ՝անտւանգ
այն
խորշանքէն
ու ցասոււՐէն,
զոր ան՝ իբր
հանրապետական,
հաւՐայնավար
ու անիշ,
իււսհակւււ՚ե կր զգար
եկեղեցւոյ
վարիչնե­
րու՛ն գէւ/՛, որոնք վախանակ
ժողովուրւլին
ազատագրութեան
նսւիրուելու,
մ՛իացած
էին
ազնուականներուն,
իրենց
առանձնա­
շնորհները
ապահով
ելու։
((
իյթանին
գէս"
աքացելու))
իր յսք1ւգգ1աւթիւ1ւր
ուրեմն,
որքան
իր ա՚ւաանձ
բնաւորուիժ եսհ։ եւ իր
իմ՛ացական
կտղւՐաւորուէժեան
շ
րոտնին
կրած
ազսւտւսկան
ազգեցսւթիւ1ւներոմ։
ար­
գի ւնք, Պայ1ւքան^ ալ ււրսշտւ՚Իակա՛հ
՚
Բրիստո–
նէութեսւն
առթած՜
գայթակզութեան
հե­
տե ւսք՜նքՊւ էր։ էւ ինքր
ժ՚իակր չէր
մ՛իտքի
այգ
վիճակին
ւ1՝է^յ ՛Բրիստ ս՛նէ ակտ՛ն աւան–
գութեան^ց
մ՚ԷՀ ւՐեծցած՜
լաւագսյ1։
հոգի­
ներէն^ շատեր ա յգ
յսւսախաբութեռհւ
եւ
սւծ տցւՐսհւ աւլածն՜ ոբգ ուած՜ էին, ի տես ե–
կեղեցւո
յն
վ տատս ե րւ/՚ա՚հ . բրած՜ո յա ցած՜
կե սհւքիՊւ եւ խաւիտնտրար
գերին։
Բայց
Նէ լի իր /ստնգտբսրբ
իւաոնա տծքին
բե -
ր ում՛ով՝ ծայրայեղութեան
գիմ՚եց, ու սաս­
տիկ եղաւ ւիոթ սրիկ ր զոր ան իր անձին
գէմ՛
յար
ոյց, իր աւան գա պաշտ ու պահպանող
ա–.
կան
հայրենիքին
մ՚է^, այն օրէն
սկսեալ
–՜
ՐԲ՜ գե՚
լ
հազիւ
պատանի՝
գրքոյկով մ՛ր
անասաուտծ՜ութեան
պէաքր
ապացուցանե­
լու ձեոնւարկեց ու վտարուեցաւ
գսլրոցէն.,.։
«
Պբոմ՚եթեւս
Արձակսւած»ի
թատերա­
կան
ու բանաստեղծական
քօղին
տակ
ծ՜ած՜կուած
իւՐաստր
րմ՚բռնւելոլ
համ՛ար,
պ է ՚ ՚ ՚ Ք չէ մ՛ոռնալ
Նէ լիի այս
րմ՚բոստ
գին, անսանձ
ազատութեան
տենչր,
մ՚արգ–
կութեան
հանգէպ
իր ունեցած֊
խանգավառ
սէրր, եւ իր բարենորոգչական
կրքոտ ե–
Fonds A.R.A.M