ԱՆԱՀԻՏ
9
ձԱՅԱՍՏԱՆԻ ՓԷ-ՅԶԱԺ-Ը
՛՛
կար ՄԱՐՏԻՐՈՍ ՍԱՐԵԱնԻ
աչ
իւ որթ կր թուի։
ճշ մա ր տ անման չ եմ կրր՜
զ այ չ իա կատար
Հրատարակուիք
ե ան մը մէԼ^
նար նկատել
նաեւ &
ա
թ՚ադէոսեանի
մեկն ո լ՛ զատուած
ու զտուած
տաղիկներու
շարքէն
թիւնը
Աքիէ-էիւ֊ք
»
ԼկարճաՀասւսկ^
թ ուր ք բա -
յետոյ
գնելն
է, երկրորգ
մասին
մէ^
դ
ո է
ռով։
Կարելի չէ արղեօք որ Հ>Ո$^(գաղթ, երթ ^
չու՚յ
բառին
կապենք
զայն , քուչա
կ
քո^ւոր,
մշտագաղթ
ա
այդպէս
չէր արդար եւ մեր ա–
շուղներուն
կեանքը։
Սիրուն
չէ՜ որ ս ի ր ոյ
չափ
ուժեղ
շեշտերով
պան ղխաութ
իւնն ալ
երգող այդ մ՛եծ աշուղը
ք ո չ Լ Ո ր» Թափ 1ԱՈ. Ա1-
կաՆ* վ ա չ կ ա տ ուն
անուանէ
ինքզինքը։
Աբեղեան
իր ուսումնասիրութեան
մէ^
այդ տաղերը
կը յոր^որ^է
«
Հին
գուսանական
ժողովրդական
երգեր
.
ծանր
ու
տարտամ
անուանակոչութիւն։
Լաւաղոյն
է ր ս ա իս ան–
ուանեչ
այդ տաղիկներու
Հաւաքածուն
((
Հ
այ ֊
րէններու
Բուրաստանը))
եւ իբր
ենթաաիտ–
ղոս՝ «ՆաՀապե տ Քուչակի
վերագրուա
ծ աա֊
ղեր» կամ (Հ՚Բուչա կե ան տաղեր))։
է՛ն չ որ պէտք
է նաեւ
ընել ՝Բուչակեան
Հայրէններու
ապա–
միայն
ա ար բեր ա կն ե ր ր , այլ եւ՝
յաւելուածի
մը մէ^ ՝ բանաստեղծներու
ուսումնասիրու­
թեան
Համար՝
Բ^ագիրները
այնպէս
ինչպէս
գանո՝1էք կը գտնենք
ձեռագրին
մԷԼ։
Գանք այդ
(
յայ Ո ԷՆ
բա ոին,
որու
մասին
Հ . Ակին ե ան ի տուած
///,
կնութեան
Համամիտ
չեմ։
«
Հայր
էն)) կաւՐ
«
Հայերէն))
այն բառն է
զոր
ձեոագիրներ
էն
շատեր
իբր
տիտղոս
կուտան
այդ տ ա ղ ա շարքերս
ւն (Տաղ
^այօ՝–
ր է՛ն
վասն
ո ւ ր ա իւ ո ւթ ե ան
9
«
Հայր
էն ի կար­
գաւ)), <(Գարձե ա չ
ք)ա յերէՆ», «
Հ այեր էն »,
((
Հայ–
րէնի)))։
Աբեղեան
կը յիշատա կէ
էԼմիածնայ
թիւ 479 ձեռագրին
մէԼ գտնուող
տաղաշար­
քի մր տիտղոսը
որ սապէս է՝
^Զկլ^Դ
ա
յ^՛
ի
ձեռդ առ եւ
(
||)այէւ րէնն
ասա՝)),
այսինքն՝ գի­
նիին
կթղան
ձեռքդ առ եւ այս
ԱՀայրէնոները
Fonds A.R.A.M