ԱՆԱՀԻՏ
95
Ք ՐՈ նԻԿ
ա ւ
ՅՈ Վ Ա ՍԷՍ Յ Ո ա Ա Ւ Ս ե Ա Ա – ՄԱՃ ս ս ք ւ ւ ա ՍՌԱՒեԱւՒ.–
Մ Ս
ճ
Ժ Օ Ր Ժ
Ք Լ Է Մ Ա Ն Ս Ո Յ Ի
ՅովՀաննէս
Ցովձաննիսեան,
որ
վախճա–
%
եք ա» Վերք^ ե րս,
իր բան ա ս ա ե դ հ ի
գորհն
ա ֊
ւա ր ա ահ
Էր շա ա ոՆ ց ։ ք* այց
ա՛ն ո ր մա Հր Էս որ
ցաւ
պա աճ աո եց
Խոր Հր դային
Հայասսւանի
Ժ՚Է^,
ին չպէս
ամէն
ուր որ
մեր
մայրենի
գրականութիւնը
սիրող
Հայեր
կան
է
որովՀեաեւ
իր մով
կ անՀեաանար
իր ցեղն
ու ղր ա ՝
կանութ
ի ւնր
ջերմօրէն
ու
ղ ի -
աակցօրէն
սիրող
ադնաաՀողի
Հայ
՚1
ր, դ ա ր դ ա ց ա հ
ու
ճաշակա­
ւոր
ղրաՀմուա
մր եւ
մանաւանդ՝
բան ասա
եղհ մր,
ճչփքար ի ա
ր ա -
նասաեղհ
մը որ
ԱրեւելաՀայոց
ժ՜ամանակակից
քերթ
սղական
դրա կան
ութ եան
ժ՝էէ\
նոր
ուղի
մր բ ա ց ա ւ
եւ
մեր
բանասաեղ–
հութիւնը
ճ ո խ ա ց ա ց
քանի
մր
88
Վ,2ե7սՆԷՍ ՅՈ Վ,1Ան՚սԻՍԵ0/ս
ն աս ա ե ղծ ութ
եան
նմանող
ձակին
մէէ
եւ Ար ե ւե լա ^ այոց
ղ ր ա կ ան ո ւթ ե ան
դր եթէ
բոլ որ սեռերուն
Հիւաաղիրն
է
9
քարող"
չի
շեշար
յաճախ
կր խաոնէ
իր մա ահ ման
ց
ո Լ ղդաց մաԳ> ց քնարեր
ղու կ ան
ա ր ա այ այ ա ո ւ–
թեան.
ՅովՀաննիսեան
աոաջինը
եղաւ
որ իբր ա ր ո ւ ե ս ա ա դ է ա
Ամ­
ք՛ ոնեց
բան ա ս ա 1> ղհ ութ
իւն ր^
ու
թէեւ
նուաղ
Հ ղօր
քան
Ալ* ո վ–
եան
%
ՆալբանղԼան
կամ
ն ո յ ն
ի ս կ
*
հա մա ո֊՝/*ա
թ ի ւղա ,
աւելի
անխաոն
ու
Հ ա ր ա դաա
ր ան
աա–
աեղհութեան
ԷԼ\եր
արտադրեց
,
ու
ձեւով
աւելի
կա աարեա
լւ
Են քն է ղ ար ձե ալ որ աւել ի
ար–
ո ւ ես ա ո վ
ւ
քան
Արովեան
ու
V"
ա -
մառ-՚/Հադիտդա
որ ար դէն
ղ այ դ
վարձահ
էին^ ժողովրդական
րա~
ա ո ո ո ւ–
գեղեցիկ
ու անթառամ
Հիերով։
է՛ր
յոբելեանին
ա/ւթիւ
որ
աեղի
ունեցաւ
պ ա ա ե ր ա դ մ է ն
քանի
մր աարի
աոա^
՝
Պոլսոյ
ւփսլաՆգի
ոնին
մէԼ իր քերթ
սղական
ղորհին
նուիրահ
եմ
րնդարձակ
ուսումնասիրութիւն
ժ՝ը
>
եւ Հոս սլիաի
չկրկնեմ
ղայն։
Պ ի ա ի
յիշե–
ցնեմ
միայն
որ
իրմէ
կր ոկ**ի
ՌուսաՀայոց
ժ՚էջ՝
գեղարուեստ
ական
բան ասաեղհ
ութիւն
ը
ք
զուա
բան ասաեղհ
ութ
ի ւնր . իբ՚Դ
աո աք
,
V
ալ -
թան դե ան,
ՇաՀադիդեան,
Գ ա մա ո–՝Բա դի պա
,
Հրասլարակադրային
նօթ
ր, օդաապաշա
ձըղ–
աումր
տիրական
կացուցահ
Էին իրենց
քեր–
թուահներուն
մկէ.
ն ո յ ն ինքն
անբուն
Աթով–
եանր,
որ մեծ
ու Հդօր
բան ասաեղհ
Է իր
ո–
ո՚անաւորին
ինչպէս
(
ու մանաւանդ)
իր
ար~
թ ե ա մբ ա ա ղ ե ր գրեց,
ու
մղեց
իրմէ
ե ա ք ր
ե կողն երր
այղ
Հ արուսս/
ոսկե֊
Հ անքր
շաՀադորհ
ելու։
Իր ժո ղովր դա կան
ա–
շուղաձել
ք անի
մր ա աղերը,
//
ր , դմա
յ լե
լ ի օ՛­
րէն
յ ա^ողահ
,
ժողով
ո ւր դին
՚
^՚էէ\
աարահ–
ուահ
են ու ց ա ր դ կ եր ղուին
որպէս
թէ
իր°ք
աշուղէ
մը յօրի1աւահ
չ՚/չային,
անթերի
ղո–
Հ արն եր են այդ
ճիւղին
մ է
^ /
Ւր
անձն ա
կան
բան
ա ս ա ե ղ հու թ ե անց
ան
Հ
ա ւա ս ա ր
շա ր ք
ին
մէ^էն
կ անջատուին
խու/Րբ
Ար
քն ա ր ե ր գա -
կան
հ^^Րէ
Ո
Ր
է ր ե ՚ ՚ ՚ Յ
դդացման
ւիավւկու–
թ ե ա մբ
դ
մա ա հ //՛ան
աղն
լութ
ե ա մբ ու
ձեւ
ի
պարդ,
ժուժկալ
ու վայելուչ
ղեղեցկութ
եա մբ,
մեր
ժամանակակից
քերթ
ութ ձ ան մԷՀ
իրենց
որոշ
աեղն
ունին,
դսր
սլիաի
պա
Հ են
ընդ
Fonds A.R.A.M