ԱՆԱՀԻՏ
9 3
Ըսաւ,
1\
նոր երկու– երե ո աՏոուան
ուղս՛ յ Տր
կտի
րերէ
ալն քարին
ւ/(ւայ
Տորթկ՛,
արիւնր
ի1աւիկ
ա
ր,
քարի՛՛։
(
Լ է ւ ֊ օ ի )
՚/
|՚>"՚յ...,
Լկւօն
կր որի կրլ.
լայ
աււաչուան
Տարդր
(
I ) . . . , ա Հ ա
աէւոլւ
դեւրն
ա՛ն
Է
(
անկկ
աւելի
դեդ-դարձան
չկայ...։
Մնա;,
Տինչեւ
լուսուն
9
թաղաւ.որի
սորսն
ելաւ
ձին
Հեհաւ.
ետ
դարձաւ,
եկաւ, տուն,
իր
1
լ1ւկանն
շսաւ,
(
նտ , ԼԷւօի
կնկան
ււի րա տուր,
շ*ւէ՛.
Մեր
Տարղշ
ղեղ Է րերեր.
/՛՞՛՛՛
Հ
կր արաՏիս. . . :
Այսպէս
խտրեց
կ
ո
Էկէ
ղուլ՛ս
Հանեց,
որ
ի՛նչ
Է՝ էէեէկր
Դ1
։
ո
ա
(
աո արկութէլն^
Հ / ^ ՚ է ՝
Աստուահ
լլհւլունելէ
չր^՚էէ
րերաւ
աղան
օրօրօցէ՚էւ
Ք՚՚՚Հ^ես
դո՛ւրս,
րերաւ
ա
ձ՚Է
ԼԷ*
Ո
Է
.
ր"՚ր՝ղի
ակին
վրայ
գենեց^
արիւեր
թափաւ
ւէրա՚"1ւ
9
1\
սահու
Հրա Տան ով
ք
ա
ք ՚ / Լ
աատռաւ՝
էէւ€>ն
ելաւ
դուրս
ձէ^էն...։
Թաղաւ
"
րի աղան
այնտեղ
շա՛՛տ
էսն ղա ցաւ,
ու–
րախաղա՜ւ
,
ելաւ տղսա
դրաւ
օրօրսցին
ՏէՀ
ք
՛
Ա՛՛՛ք՛՛ը
ղրաւ
իր տեղր,
նորէն
ւաւաքուան
պէս
կապե՜ց..
շ*սա
իւն դա ւլա՜ն. . ., ձանր
գնաց
ա
ՏԷկալ
ո են–
եա կշ
...
ւ
(
է
աՀղտդհ
1
լ\էի1լ1ւ շսաւ,
-
Ոսիկ
«"
վ
կ
եկեր
թաղաւ որի աղա՚ե
ք»վ
՛՛
ր այղպէո
կր
խնղանայ
(
կ՚ուրախանայ,
կշ
Հրձուի)
...,
ելաւ
վաղեց՝
տե­
սա՛ւ
որ
ԼԷւօն
եղեր
Է աո անուան
նՏանակ*
այն՜­
տեղ նստե՜ր
Է...
Թադ\որաղի
կնիկ;– շատ
րարկացաւ,
րւ
(1*11(1 , —
(1)
Տեսնել Աւ-ենացխ Ր՝.
337,
Վե­
նետիկ։ (Չիթ.)։
Որ
դուն
ղիաէիր
ասոր
՚\
եղր.
ինչո՞ւ
աոաջին
"
ք՛ը*
Հ-ԼԼՍէւ
1
՛
111
Տ
ս
Ք
աս
"՛՛՛՛
են
թ ՚ ՚ դ ի ր ՝ ոԳ՚աց քար... :
Թադաւորի
տղան
ր ս աւ
դ
էՀիրա ւի,
ես
անոր
ղեղշ չհի դի՛՛՛եր՛.
անոր
գեւլէտ
ա յղ Էր*
աղան
շերի
վրան
ղենեսի՛՛,
արիւեր
թավւաւ
՚/
քԼ–
րա
՚
ն. .անոր
՚
էեղշ
ա
| ւ յ
Էր.. . :
Ըսաւ,
՛
հուն
շ^ա՚ա
գէշ
Տարդ
ես.
...
էր
՛
էխ
1
խտրեցիր՝
Հանեցիր
դուրս
նոր ղենեցիր.
. .,
ասլա
ե՛ս
ալ ւ1նացի
ա աաեղ,
անոր
ոաքերր
րոնէի
ղուն
ղենէիր
ք
աք/*
րա րիքր
րէչ րա*1ւ Տր
ինհի
ալ
Հաս–
նէր՝
ի ՞ ն չ
կ՚շլլար...։
Կնիկշ
այսձեւ
ոսելո ւն պԼս՝
Աս ահ ու
ՀրաՏա֊
նով
տղան
օրօրսցին
Տէչ
աո աւ լաց
ող^ցաւ... :
Թագաւորէ
աղան
շսաւ,–֊–
Ե՛ լ ղնա
ա
^
ո
^
1
^11
ա
Տ
տար
էէւօի
1
լեկա% * շսէ՛ ՝ նՏ Տարդր
ղեղ
րերաւ,
ԼԷւօն
մրեր
եղեր
է
աււաՀա ան
պէս. . . :
Լէւօէ
կնէկ*1ւ եկաւ տեսաւ
որ
Լէւ֊օ
եղեր է
ա–
ռա
^ուան
նՏանս/կ..
.,
ուրախացա՛՛ն
խնղացա՚ն
... :
Լուր գնաց
թաղաւսրին,
ես՛թն
օր եօ թշ
գի՜
շեր
Հարսնիս
շրաւ,
ղանոնք
պասկեիէ՚1ւ
իրարու
վրայ...* անոնք
Հասան
իրենց
Տուրաղին,
լսողաւ
ալ
Հասնի
իր
Տուրաղին...
ւ
Երկնաց
երեք
խնձոր
ի^աւ ...,— Տէկն
շաւղաց,
Տէկշ
լսողաց*
Տէ^ւ
ալ ականչ
արողաց...։
1
|ալւ1յաււ–ի բ տ յ ւ բ ա ւ ւ ւ ւ վ գ ր ի ( ս ւ ւ ս ւ ւ
ո ւ ա շ ( ւ ւ ա ր ( ) ս յ բ ա ր | ւ վ հ ր ա ծ ՜ հ յ յ
ԳԻԹՈհՆԻ
Լ՚ոքօն—Փարիզ
Մարտ 1929
Fonds A.R.A.M