92
ԱՆԱՀԻՏ
Վա՚ի
ը ս ա ւ ,
Լէւօ՛,
որ դուն
ղիս պիտի
սպանէիր
ա՛չն քան
սարելէ եկանք,
դԷշք^ՐԱ կապան՛*
նե՚րը
քնացանք,
թող դուն աչն տեղե՛րը
ղիս սպա*
նէիր...,
ինչո՛՛ւ
կը րերէիր
ալս տեղ
իՏ տան ՏԷչ
ղի ո սլիաի
աղան
Էիո...
Ըսաւ,
Ասաուա՚հ
վկա կ ես քեղ չե ս աղա­
ներ,..,
ի ^ ՚ ձ
ո ւ
^
ս
Ք^՚Ղ
էա
1
ս
՚
նեՏ.,.
է՜,
աղէ՛կ,
րսաւ, որ դուն ղիս չէիր
աղա­
ներ՝
ասրս աչդ ի՞ նչ խ էն Հար է քա֊ ձեււքր... ՚
Ըսաւ,
հանո՛ւք,
իՏ Տեղքը
Տի՛ ձղեր քու
*1
իդԱ–՚–>
° ՚ "
Ք^՚Գ չ)*Տ սպաներ
ք
ու Տինչեւ
*
>ըը Տես­
նելուն՝ ես քեղՏԷ չեՏ
անցնիր...։
Ըսաւ,
Զ է ՜ ֊ որ դուն
ղիս չսպանէիր՝
չէիը
քօչեր՝ աչդ իւէ*1ւՀարր
րո֊ներ իՏ վրաչ...։
Լէւօ
չաղաաուեցաւ
անոր Տօաէն..., րսաւ,
Շ ա ճզւ ա լ ե ՛ ,
ղո՛ւն
դիտես՝ քու
Րատուա՜հաւուր֊
դատտոտանին՝
իՏ Տեէլքր քու
՚ / / ՚
ք
| "
ք1Ա
ո,
(
փ
* •
1
Ո ւ դար ձաւ աչդ անցքերր
պ
ա
ա Տեց,
Ըսա՜ւ...., Որ Տենք կապանքէ
դուրս
ելանք
արեւդիանոցին
ոսկի րաղէ Տը չեկա ւ Տեր առա^... ։
Անիկ
ոսկի րաղէ
չէ՛՛ը՝
անիկ
Պապէ-Ֆււընկի
քաղ–
քէՀն
դիւթութիւն
էին
ո
ր
ո
Ր
քւէձ րան Տը Տեղ
Հետ
պիտի դար Տեղ չորսս ալ սպանէր... ։
Լէւօ՝
Հ
՚՚՚՚֊
ւ*
(՚
^ւ
^՚ւփ
1
՜)
հուն կերն ի վար
եղաւ
քար...–.
Թ աղտ ւորի տղան
ըսաւ^
Լէ
լօ
ք
/
|
՛
^ " / / ՛ /
1
^
հ
՛
Ը "
նեՏ, ա՛լ Տի՛ սլա ա ւ) եր. . . :
Լէւօն ալ ըսաւ,–֊
Ո՞վ հ
տեսեր
Տէ՜1ւ\հէ
հուն֊
կերն իվ"՚Ր Ք
ա
Ր հունկերէն
վեր Տա րղ
ո
Աայ*..,
պաաՏութիւնր
լոհ լ պիտի
րնեՏ՝
որ րլլաՏ
սա՛՛ր՝
սւղաէՈՈէ ր՛ Տ . . . ։
Ըսա
ւ ,
Աւլէ՛ կ, որ Տհնք ինչ եկանք՝ որ
Հին
ւլռնով
Տանէինք
ներս՝
ի՛նչ
պիտի
ոլլտր...։
^"՚ա՝
Պապէ-Ֆււրնկի
քադքէն
կախարդութիւն
Լին
ք ք ^ ք ՛
Հ՞Ր"Հ""" աներեւոյթ
թո՛ւր
էին
կաիւեր
դրան
՜
ճակտրնոսէն՝
Տէկլ։
հլէւէր,
Տէկր՝
ի^նէր, Տեր
չորսիս
վիզն ալ պիտի
կտրէր.
.. ,
անոր ՀաՏար ես
քեզի
ր՚վ՛
"
ւ
ւվ՛
՛
շ
զուս–
տուր
րանալ՝
Տանեն
ք
ներս.
. . ։
Լէւօ
Տինչեւ
Տէչքն
ի վար եւլաւ քար...
Թագաւորի
ազան
րսաւ,
՚ ՚ ՚
յ >
՚ .
է
լ
"
ք
րսաւ,
ա լ Տի՛ պաաՏեր.
ա՛ յդչավ։
ալ.
ւաաււ՝
Տեղ Հետ
զրուցես
Հերիք
է...։
Լէւօն
րսաւ,
Ո՞վ է տեսեր՝
Տինչեւ
Տէչ
ք
ն
ի վար քար րլլայ՝
ՏէՀքէն
վեր Տա՚րղ
րԱայ.–.,~
Մենք որ եկանք
այստե՛ղ,
րսաւ, այս
զիչեր՝
ես
ինՀո՞ւ
Յնտսի
այստեղ...։ — Լա սլա՛,
Պապէ-
Ֆռրնկի
քադքէն
կախարդութիւն
էինրրեր, պատս
պա առաւ՝
վիչա՛ պ Տ՚ելաւ
դուրս՝
որ ձեզ
հրկոլքղ
ալ պիտի
՚ / (
| է
՜
ք – •
Ապա", ես ի՛նչ
րրի.
թոլրր
քաշեցի՝
այն վիշապր
ռ
1"1
ռ
ցէ,
պուտ
Տ
արիւն
թռաւ սու երես..., ես ալ Տտահեցի՝
ինչո՞վ վեր.
ցրնեՏ քու երեսէն,
—
տեսայ որ քու խէնչարր
դեղ­
թափ էր՝ կր վերցնէր
արիւեր,
ես ալ քոլ խէն–
Հարր
քաշեցի՝
խէն9արին
հտյրովր
այդ պուտ ա–
րիւնր
պիտի
վերցնԼի՝
որ քու երեոր
չաւրուէ՛ր...,
դուն քու "՚չըերր
րացիր՝
տեսար..., որ թէ չես
Հաւտար՝
աՀա ն վիշապին
կտորներր
րսաւ՛
լաթր տարաւ
անդին...։
Լէւօ
։։։
Տր։։դ<՝։։վի՚1>
եղաւ
քար՝
ինկաւ
այն.
տեղ... ։
Թագաւորի
տղան առաւ
լալ՝
Լէւօին
վրայ...
իր
կնիկն ալ ղարթտւ
ելա՛ւ, ան ալ աո ալ լա՛լ..., ՚
անոնց
ձայէւր
զնաց
Լէւօի
կնկան, ան ալ
սկսաւ
լաց...,
Թտղաւորի
աղի կ՚1ւի1լ1ւ րսաւ,
ք՝աքւ(քէԱ դե,
որ
դուն
չերթա՛՛ս
ասոր
ւյ/.ւյ
Տը ղտնես
րերես՝
ինհի
Հայր ու եղրա՚յր
կենաս...։
ՇաՀղադէ՚ն
էր..., ելաւ ձին Հեհաւ
զնա՚ց...^
շ ա տ ու քիշ Ասաուա
հ դիտէ
ո՛րչափ
գնա՛ց...,
գնաց այդ կապան՝
զիշեր
դրաւ
վրան՝
սՂւտց կա­
պան, ելաւ այդ քարին տակ, ձին կապեց՝
նստաւ։
Փունր չի տանիր,
նստեր կր Տտահէ՛..., կէս
քՐՀ^՚ոին
տեսաւ որ այդ կապանին
ՏԷչ՝
Տէկ
լոյս
Տ՚տռաւ
.. .,
Տարդր
շա՛տ
վախցաւ,
քարին
տակէն
դուրս
ելաւ,
տեսաւ որ Տէկ Տարդ Տր կանգներ է
սարի այն ղլո։ իւր, Տէկր
ա՛յն
զլուիւր...
։
Սրր Գէորգր
Հարցուց
Սրր Սարզիսին՝
րսաւ,
՚\
|՚ք
I՛ ՚"Լ Տարդ է՝ այդ քարին տակր... ։
Ըսաւ,
Անիկ ԱրեւՏտոց
թադաւորի
աղան է.
Լէւօն
եղել։ է քա՛ր...,
անիկ
ելեր
կ՚երթայ
աշ­
խարք՝
Լէլօնին
դեղ րերէ՝
Օ՚րեցնէ...։
Սրր Գէորդն
րսաւ,
Սր՛ր Սարդիս,
արդեօք
անոր դեղ կա՞յ որ րերէ՝
ղանի
ձրեցնէ
րլլայ
նախ­
կին Տարդր. . . ։
Սրր
Սարղիսն
րսաւ,
Կա՛յ,
րայց
անոնք չեն
դիտեր...
ւ
11
րր Գէորդն
րսաւ,
ի ՞ % չ
Է
անոր
գեղր...։
Fonds A.R.A.M