20
ԱՆԱՀԻՏ
ԳՐԻԳՈՐ Օ Տ աՆԻ ԱՆՏԻՊ ՄԷԿ ՆԱՄԱԿԸ
Սիրելի Սաքզդ իւք,
քսաներկու
տարու էի, գոլ ալ քսան
երկու,
երբ. իրար ՜ճտնչցանք,
՜
ճանչնալնիս
ու իրար սիրելնիս
մ՛էկ եղաւ կարծ՜եմ՝, ան
կէ ի ՛Լեր մ՛իշտ իրար սիրեցինք, եւ
ի՚նչպէս
ու ո րքան. կարծ՜իքներով
ու
սկզբունքներով
իրարու շատ
մ՛օտ էինք արգէն,
աւելի
մ՛օ
տեցանք,
գրեթ՛է
՛
նոյ՛նացանք.
Ղւոյ՛ն
եղան
մ՛եր անձկութիւնները,
մ՛եր իղձերլլ,
մ՛եր
աշխատութիւն
քր, գրեթէ
մ՛եր զրկանքն ու
մ՛եր
յո յսերր։
իրարու
գաղտնի բան
չ՛ու
նեցանք,
գրեթէ
եւ ոչ իրարմ՛է
մ՛եկուսի.
Տէրութեան
մ՚ԷՀ^ աշիւատեցանք,
ազգին
մ՚էշ^ աշխատեցանք,
գաղտնի
կամ՝
յայտնի,
անբաժան
իրարմ՛է։
Տէրութեան
մ՚էշ^ ալ
ուր որ գտնուեցանք
եւ ազգին
մ՝էշ
ամ՛են
ուրեք
ազասւութեան
սկղբունքր
ւՐուծ՜ինք։
Այս
սկղբունքր
ինչ երկրակալութիւն
որ
ըրաւ Հոս, կրնսճւք
րոել թէ
մ՛եծ՜աւ
մ՛ա
սամ՛բ
մ՛եր
արգիւնքն
է անի։ Երբեւ/ն գոլ
կ՚աշխատէիր
ուրիշ սենեակ, ես քովի
սեն
եակը, այլ ւՐիեւնոյն
Հոգւով
եւ
իրարու
ա շխատութեան
մ՛իշտ մ՛ասնակից
Րէէ
ա
է
ո
վ։
ւՐիտքգ բեր այն օրերը ուր ներկայն
մ՛եզ
ւո յնքան
կը տագնապէր,
այլ ուր ա սլա
գայ
ժ՚ունէինք
աո.չեւնիս(1). ըսէ՛ թէ կարելի" է
որ երկու
Հոգի իրար ակելի
սիրած՜
ըլլան։
Աո յն օրերէն ի վեր շատ
փաիոխութիւններ
(/)
կ ՚ ա կ ն ա ր կ է ք)աւանօրէն 1877–78ի շ ր շ ա –
6
նիՆ ուլւ ււպգայհն դ ա տին 1)աւ1ւււ|ւ աշխ ատե
ան :
(՝(
ք. խ .)
11
եՈՅ.
1879,.
ԲԵՐ»
կրեցինք,
մ՛եր ապրելու
եղանակին
մ՝ էի
մ՛եր
յո յսերուՊւ
մ՚ԷՀ, նա՛ ւՐեր ա շխատու
թեան ցր մ՝Է2
զոր կեգրոնացուցինք
եւ ալ
բոլորովին
պէտք է կեգրոնացնենք.
այն օ–
րերէն
ի վեր քու վիճակգ
վտխվեցաւ,
ու
իմ՝ սիրտս ալ գրեթէ
փոէսվեցաւ,
կամ՝
գոնէ իր բաբախելր
մ՛ոռցաւ
ու իր
սուրբ
եռանւբն
ուրացաւ. այլ գեռ իրար
կրնանք
սիրել, կ ր սիրենք ու պիտի սիրենք, ու գեռ
չր
մ՛ոռցանք
Փարիզ
աշխատելն
ալ ոչ
մ՛իայն
մ՛իեւնոյն
այլ ւՐիմ՚իայն
նպատակի
Համ՛ար։
Այսսլէս աՀա՝ տաս տարիէ ի վեր
գոլ
մ՛իշտ զիս քու քովգ տեսար, երբ գըտ–
ն ուած՜
կրօնական
Հաւասարակութ
եանգ
մ՝ Է2 ազգային
զգացւ/՛ւսն
Հա մ՛ար պատերազ
մեցար,
եւ ես գ ե ռ անցեալ տարի ու դեռ
անցեալ
օր քեզ ինծ՜ի առակից գտա
յ։
ժա՛մ՝
է որ ւՐիանանք
բոլորովին։
քյրկու գա շնա -
կից բանակի
ւՐէշ^ գտնուող
զօրականներու
պէս
էի՛նք եւ ենք գեռ. այլ երբ
մ՚իեւնոյն
ազգի են երկու
բանաէլն ալ,
ինչո՞ւ
իբրեւ
ւ1՝ի չը գործ՜են
եւ իբրեւ
գաշնակից
մ՛իայն
գործ՜են։
Ս՚ինչեւ
Հիմ՛ա յ այս կեղծ՜իքն ի–
մ՚աստ
ւՐ՚ունէր,
ունենալով
նաեւ
ամ՛էն
կեղծ՜եաց
յարակից
անտեղսւթիւններր.
աս
կէ ետքը
ւՐիմ՚իայն
մ՛էկ քանի
անիմ՛աստ
մ՛արգոց անիւՐասա
վէճերուն
ծ՜առայելէն
ուրիշ
նշանակութիւն
չ՛ունի
քու
ւէնալգ
Հոն ուր քու տեւլգ չէ։
ինծ՜ի չափ գոլ ալ
իրաւունք
ունիս այս ազգին
մ՚ԷՀ եւ այս
ազգին վերաբերեալ
ամ՛էն
բանին։—
Զ՛ՐԷ՜
լա՛յ որ արիութեան
պակասսւ
թիւ՚1ւ
կոչվի
քու
կողմ՚էգ,
ինչ որ ւ/՚խնչեւ
Հիմ՚տյ,
նոյն
Fonds A.R.A.M