ԱՆԱՀԻՏ
1 9
Մ Ն Ա Ս Բ Ա Ր Ո Վ .
՚ — 0 —
Ա՛լ չըսւեսնենք պիտի
զիրար.
Մընա՚ս բարով, այլ եւս քեղ
Հեռու, պիտի պաճ եմ յար
Իմ
Համբէս։
Ա՛լ ըրէ ինչ որ կամիս.
Ա՛լ բընաւ իմՀոգըս չէ
Որ կանանյց է՛ն քաղցրը զիս
Կը ձըգէ...
Գընա՛, ես չեմ կրնար ա՛լ,
Ինչպէս այն Հին օրերուն,
Շողերովը
գինուէնալ
Աստղերուն,
Կը դիտէի երբ՝ դողով
՚
Բեզ Լիւղերուն
մէջէն խոր,
ՊատուՀանէն
տենչալով
Դէմքդ աղուոր...
Ի՛նչքան էի երջանիկ՝
Երբ կ՚երթայինք
միասին
Խաղաղութեան
տակ
քաղցրիկ
Լուսնակին
Աղերսելով
գաղտնաբար
Որ գիշերը
չըքալէ՚ր,
Որպէո զի քովրս
երկա՛ր
Մընաս դեռ,
Որպէս զի լըսե՚մ ճամբան՝ ^
Սիրոյ բառերն այն աղուոր,
Որոնք Հազի՛ւ թէ կուգան
Միտքս այսօր...
Եթէ կը լսեմ դեռ,
ա՛յսօր,
՚
Բաղցըր
չնչին բաներն այդ,
Ինձ կը թըւին
Հեռաւո՛ր,
Հի՛ն Հէքեաթ...
Թէպէտ նա՛եւ
լուս ընկան
Մարգին,
լիճին
կ՚իջնէ դեռ,
Ինձ կը թըւի թէ անցա՛ն
Տատ դարեր...
Անզօ՛ր եմ քեզ դիտելու
Ինչպէս առջի գիշերով.
Մնացի՛ր
ուրեմըն
Հեռու,
Մնա՛ս բարով...
ՄԻՀԱՑԻԼ
ԷՄԻՆԵՍ՚ԲՈՒ
(
Մնացեալր յաջորդ թիլով)
Fonds A.R.A.M