ԱՆԱՀԻՏ
կանոն
կենցաղի Տր րերելու
:
կարելի
չէ
նաեւ.
քՈ՚ել
որ
գձրախսաւթիւններն
էին
որ
ազդեցին
իր էնաս՛
լ
.
որ
ու ֆիզիքական
առողջութեան
վրա չ: եթէ
Հար֊
ցրւի թ հ երկանի կ Էր ԷՏինեսքուն,
ևս
ալ
Հարց
կուաաՏ թէ ո՞վ երջանիկ
է։
Րաչց
ղ
մրա
՞
խտ.
ո ՚ չ
ք
.
րկ՚աիւա չէր
ԷՏինեսքուն
Տարակոյս
չկ՛
1
՛
Հ
թէ
՛
ԷՏ ին Լս
քո
ւ ի հնէ արա–
Տադրուահ
էր արդէն
իր ւէախ՜ձ
ան
ին:
ՌուՏէն Տեհ
դրադէա
Տլլ
՝&
արաճիալէ՝
որ
ՏաերիՏ
ապրահ
է
լւանաստեղհին
^1աւ,
կր ՚յէ
1
հ աեղ Տր,
ՀՀհր
Տէկ եղրաչրր
որ
Տեհ ապագա
չ Տր կր
իսոսաանար
իբր զինուորականդ
անձնասպան
եղաւ
Հա
ղի Լ. դարձ ահ ՚հերՏանիա
չհՀն ^ փաչլուն
քննութենէ
Տր չետոչ։
Ատեն Տա ետքլլ
ԷՏինեսքուի
Հետ
խօսքր
^Լ^էինք
իր ե դ եր ա
ր
ա
իւ տ
եղրօրր^։
ՀՀ
Աւելի լաւ, քլսաւ. ան, անիկա
ՏեղՏԷ
ա »
*֊
ելի
խելացի
եղաւ։
«.
Ուրիշ անդաՏ Տա Հարցուցի
ԷՏինեսքուին
թէ
արդեօք
կ՚ապրէ՛ր
իր Տայրլ,
Մե ռահ է
եղեր իր
՚
^
ա
յ ք Ը »
Բ
ա
Տ8
* * " –
ա
ձ Լ դե^^հ
ս%
ՈՈՈ
Վ
՚ " "
պատասխա­
նեց
Հարցումիս
Հ կռաՀեցի
թէ
ս
՚
չ ղ ՏաՀուան
Հետ
աւելի
զառն
\
իշ ողոլթիւններ
կա սլա ահ են քան
ինչ
որ
սլիտի
ունենար
րնական ՏաՀ Տր,
ոչ
Տիաչն
կսկհալի,
աչլ եւ աՀա՜ձելի
ալ։
ՀՀ
Ցետ ո չ իՏացաչ
որ
իր Տէկ ք
ո
1
ո
Լ\է
ղ
ո
ր
շատ
կր սիրէր,
քաշուահ
էր վանք
Տլլ։
ԱնղաՏալոչհէր
ան
9
իր Տան կութեն
էն։»
Ախտաւոր աչս րնա ան ի քէն
սի րահ էր
ԷՏինես–
քուէէ,
ու
չէր կրնար
անոր
աղդեցութենէն
՜
ճալս սի
րի
լ ՚ Ղ,Հուկր
, "
ր
իր սլար աղաներ
ո
զգետներ
Էր,
քաչլ առ քաչլ
կէ\ Հետեւէր
եւ իրեն
։
ԷՏինեսքու
անոր շան
Հր
երրեՁհ
շյստ
Տօտո կր զզար
։
Ու ք
ա
ճ
նիցււ
անոնք ղէՏ առ ղէՏ եկան
է
ինչսլէս
սլատա–
Հեցաւ Տեր ՜եղի աչին ալ,
որ
նոչնպէս
տագնապներ
կրեց՝
ղ լիւան
ընղունելէ
առա^
Հեր^իՆ
լախտր վր–
Հուկին։
Ու երկուքն
աչ,
ԷՏինեսքուն
եւ Տեր
Ե–
ք
լի ան
է
աՏէն
անգաՏ
որ
իրենց
Հոգիին
Տէջ
ա
ՀԴ
խաձաՏումր
զգացինք
ատեցին աչս աշլխարՀր^
փոր֊
Հեցին
ձերրաղաաուիլ
անոր
լուհէն
ք
ու
երթալ
Հանգչիլ
յաւ
իտեն ա կան խաղաղութեան
ղիոկշւ
&
Ո
ՅԱ
Նիրվանա
չին։ Ու երկուքն
ալ երագեցին
Նիրվանան,
ու
երգեցին
գանի կա ։ Անոնք
ք
երկուքն
ալ, Նիրվա.
նան
քարոզեցին
եւ ուրիշներո՛ւն.,
իրրէլ
գերագոչն
սվավւանլյր.
իրրեւ
աՏենարուժ
րալասանո
վշտերուն
։
ՀՀ
հր շ
^ողշ
^ողուն
եռանգովր
ան
պուտտաչակա–
նութիւն
կր քարոզէր
ինձ, կր սլատՏԷ
՚
Քարա՜ճիալէ,
եւ կ
ք
երգէր
Նիրվանան,
գերագոչն
նպատակր
Սա՛
քիաՏունիի
։
Աչսսլիսի
ցնցուՏ
Տր, ա չաղիս
ի տագ.
նասլ Տշ ունեցաւ
իր րնականոն
կեանքի
վեր$երր
9
եւ ատիկա ա գգանշ^անր
եղաւ
ի ր վա խ ՛ճան ին ։
Ցրն–
չետոչ ան իր սենեակր
չփակուեցաւ
սլաււ֊
կելու։
տէաււաՀ
Ք
ա
էեց,
**
իէ\
տ
$
ա ւ Ն ա
^ **ք*՚^
լ
"
Ր իՆկաԼ.
Հարուահներուն
տակ
ոսոխէն
ղոր իր Տէ^ր կր կրէր
երր
նոչէւ ի"կ գեռ իր Տօրր
հոցն էր ։
Զա
ւ ակր ազ­
նիւ եւ հեր ցեղի
Տր^, անոր Տէ^ կր Տղուէր
վճռա­
կան
կռիւշ
աՏենարարձր
կեանքի Տր ր.ույին եւ ցե­
ղին վերջնական
փճացՏան
սերՏին
ձիշեւ
ք
քէե՜Դ^էՀ
Հանճարին
ու
չիՏարութեան
:))
Հոգին
սլարւոոէ եցաւ
վերջապէս,
ու
քանիցս
իւ ա լա Լ Ա ի կ ա սլաքի հու ւԱւերէ չետոչ
՝
ան
նետուեցաւ
ի վեր^ոչ
Հոգեկան
Հիւանղներու
ապաստարան
ըյ
Հոն ալ պիտի
գտնէր իր սարսափելի
վախճանլլ։
ՌուՏհՀն
չաչանի
րանաստեգհ
Տր,
Ալեքսանտրու
ՎլաՀուցա,
կլլ
նկարագրէ
իր Տէկ
ա
չցր
ԷՏինես–
քուին
9
անոր
կեանքի
վերջին
օրերուն
ք
երր ան կր
տուաչտէր
Պուքրէշ,
չիՏարանոցի
Տր
։
երկու
րանասաեղհներր
նախ կ՚ոստոստեն
նիւթէ
նիւթ,
ու
ի վեր
^ոչ
խոսակցութիւներ
կուգաչ
րանաստեգհու–
թեան
վրա
չ։
ՀՀ
Ո Լ
աչն
ատեն, կր պատՏԷ
Վ^լաՀուցա
^ ստեղ–
հագորհ
Հր՜ճուանք
Տր,
Տան
կան ակ
ձեւով
արտա֊
չաչտուահ,
պատեց
ԷՏինեսքուն
։
1
հր
պանէն
Հանեց
տրցակ Տր թուղթ,
նստաւ
աթոռի Տր վրաչ,
ու
սկր–
սաւ կարդալ
երկար
շարք
Տր քառեա1լներու
գՏաչ–
Լ^էէ ՀՆչականութեաՏր
եւ
կշ
^ռո\թով
առլի
։
՜
Քանի
կ արտասանէր՝
կր տաքնար
տակաւ
9
եւ Հաչեն
ու
աչքերր
կեանք կր ստանա
յինւ
ք^աչց թուղթին
վրա
չ
երկու
րառեր
Տիաչն
կա չին,
՚
Հ
ՓէԱՈ.ապանծ Իշխա^
6
ր»I
ԷՏինեսքու
^անպատրաստից
կ
արտասանէր։
Ո Լ Տտիկ րրի ա ապէւ,, ա պշահ,
աւելի
քան
քսան
քառեաէլներ,
Հեչեւի
րաչց անիՏաստ
ու
անչարիրւ
հւրաքանչիւր
սաղր
գեղեցիկ
քել֊.թուա
ան–
շատուահ
Էր կարհես։
Կր տէշե՝"՛ Տիաչն
որ
երկու
րառեր՝
1
|1՚ակ
եւ
ոսկի՛
աՏԷն
վաչրկեան
կր կրրկ–
նէր,
ղրեթէ
աՏԷն Տէկ քառեակին
ՏէՀ ։ Աչ
ս
աա–
րփրինակ
րնթերցուՏէն
սա չոր" տողերր
Տիաչէւ
կրր–
ցեր
եՏ
Տիտքս
պաՀեի
Հ ՚ ՚ ք "
1
տոգեր
խորՀրգաւոր
ի
Տա սա
ով
Տր թաթաւուն
#
Fonds A.R.A.M