10
ԱՆԱՀԻՏ
Մ Ի Ա Յ Ի Լ
Է Ս Ի Ա Ս Ք Ո ւ ՝
Ռ Ո Ւ Ս Է Ն Բ Ա Ն Ա Ս Տ Ե Ղ Ծ Ը
ՍԼԿնԱՐԿ ՄԸ ԻՐ Կ ե ա Ի ն ՈԻ ԳՈՐ9Ի1ւ ՎՐԱՅ
(
Շար.)
ՅԻՄԱՐԸ
ԱՏենէն
տա
մ ան ելէ
դ լու էէն է
ա յ » ՝
զոր ստէպ–՝
ու.ահ է ԳՐԷ առաւել
ԷՏԷնեսքուն
վերլուհող
Տր։
(1
յո՚,
ԷՏԷնեսռուն
է
չէՏպրանո^է
ՏԷհԷ
Ա
^ ՚ Ց
Ո Լ
Ց էս
կեանքէն
վերնէն
վեռ
տարէներր
ք
ու. Հոն
Աէ
Հ$հրր
փակես
եղերական
ՏաՀով
Տր ։ Բաէւաակէչլ
չէՏար
Տր1։
էր որ
Պ
նոպա չէ Տր Տէ^
ք
թակէ
Տր Հարուս։
հ ով
գետէն
վյռեո
սեհ
րանաստեղհր։
Աձ Բ
ո
ղ^
ղրականութէւն
Տր
/
^«ւյ
1
քՏէնես քուն
կեանքէն
ու ա րուեստէն
զատող
՛
ճակատագրէն
Տա­
սէն
։
Ա արղէկ,
անշուշյո
9
նաէւ պրպտահ
են
Բ
ա–
նաստեղհր
ա
յ ՚ ք
ճակատագրէն
տանող
շարժառէ
թ ֊
ներր։
Ու
ք
էնչպէս
Տէշ^տ
9
Հոս
ալ վէ՜ճ է
փոէւուահ
է
այգ
պրպտուքլլ։
Ո Տանք
առՀաւական
սեր Տե ոու
վրա
չ կր րեււսնեն
րովանղակ
Տեղքր,
սւ
կր
պնդեն
թէ
ԷՏԷնեսքու
հնահ
օրէՀս կէԼ քալէր
ա
^
ս
.
եղերա­
կան
վաէւճանէն
։
Կան
որ
էր
ասլրահ
անկանոն
կեանքր
կր նկատեն
էրրեւ
դր՚էէձէԼ
աււՀաւական
տ րա Տա ղրութէւէւնե՚րուն
:
Ղ՛աս Տրն ալ կա չ որ Տէ^ա
-
վ
ա
ՀՐՐ
կր Հո֊րսկէ
գերագոյն
պատասէէանատուն
,
ու
կր կարհէ
թէ տարրեր
կ՚րԱԱ՚ր
րանաստեղհէն
վեր–
2.
Ս.՝
՚ ՚ /
^ է
ւհուՏէններր
տարրեր
ղուրզուրռնք
անեւրոհ
ԱԱ
ա
ձէն
՛
էէ*", է
է ր ^ ՚ Յ
։
սս
՝
հնէն
Տեհ
ք ւ ֊ ՚ ր թ ո դ ր յ
այօրէսքու՝
րանասաեղհին
ՏաերիՏր
եւ անոր
օգնողդ
կր սրտՏտի
աՏԷն անդաճ
որ
թըշ՛
ուառ
կեանքէ
Տշ կշ վերագրեն
ԷՏինեսքուի
Հողե–
կան
ադէտրյ
«
Եթէ;
յիՏարացաւ
ԷՏինեսքուէ։,
կ՚ր
ս
է
0'
իթու
Մայօրէսքոլ,
րացարձակասլէս
ներքին
Է
աաոր
շյսրմառիթր,
ինքնահին,
ձառանդական;
Անոնք
որ
՛
ճ՛ան չ ղ ան իր ր1ւտանիքր՝
դիտեն
թէ
/ ՚
ք ՚ ^ է
առա^
յիՏարացան
ու անձնասսլան
եղան
իր երկու
եղ­
բայրներն
ալ, եւ թէ այս Հլախտութիլեր
իր նախ­
նիքներէն
կուդայ
:
1\
սկԷ ղատ
իր անցուցահ
կեան­
քր
այնսլիսի
ատեն
Տր՝ երր դեռ
առող^
Էր իր Հո–
դեկան
վի՚ճակր՝
կր սսլառնար
դինքր
տանիլ
եղե­
րական
վախ՛ճանի
Տր,
ինչպէս
կր
վաի/ևային
իր
րարեկանՂւերրւ
Անկանոն
կր
իր կեանքր.
յա՛ճ՛ախ
կր սնանէր
լոկ նարքօդիքներով
եւ
դրդռիչներով.
չարաչար
կր դորհաձէր
հխախոտ
եւ սուր՜ճ՛,
պիչեր–
ներ
կ անցընէր
կարդալով
ու դրելով,
եւ
աՏրոդՀ
ցորեկներ
առանց
սնունդի.
ու զանկարն
,
անսովոր
սլաՀոլ
Տր,
կէս
դիշերէն
ետք,
կ՚ուտէր
ու
կր
խՏէր
առանց
րնարութիլն
եւ չավ։
դնելու,
այսսլէ"
կ՚ասլրէր
ԷՏինեսքուն։
Այս
կեանքր
չէր
սակաւն
իր յիմարութեան
պատ՜ճառշ.
իր Տէչ
յիՏարութեան
սերՏերն
էին որ կր դրդէին
այս կեանքր։
Այդ
բանշ
կ՚երեւայ
նաեւ
անկէ
որ ի դուր
կ՚անցնէին
Տեր, իր
բարեկամներուն,
յաճ՚ախակի
վարձերր
դի^քր
ք^՛™"
Fonds A.R.A.M