8
ԱՆԱՀԻՏ
բագասնսհւ
խմբովին,
ու այսօր
գեղացին
չ՛՛"/՛ կբ ՜&՚1՝լԷ Էրենց
սիրաերր։
կուլան,
աւՐբ֊ող^, առանց տարիքի ու սեռի
իւտրու - բայց
ի "էդ կուլան։
Ա՛արգուէւ
երկու
պզտիկ
թ՜եսւն, կէս ժամ՛ու
՜
ճամբու
ւՐր վրայ գէս՛՝
աչքերուէւ
մէՀ^ այգչափ ալ արցունք ր
ո՞ւր
գտցած՜ է խաճի՛ներուն։
Հ^աաերուէ։
վիղր կբ սղւՐի եղեր։ Աիրտեվւո՛ո տեոարսՖ։—
Ալ
արաբակա՛ն
մետաքսէ
կակուղ
գունագեղ
ք ե յ Յ > ի ե ^ / ^ ո
պլորուած՜
ե՛ն,
որո՛նք ուխտա
ւորներուն։
յա^ող
վերագտրձր
խորՀրգա–
նշսւ1ւելու
ւ/՚իսւյն կր ծ՜առսւյեն։
կլ
յոր–
գում
մր ամբողՀ^
ղուղուած՝ ու վերապաՀ–
ուած՜ զգաց ո լե՛ն եր ու,
արցունքներ,
ողՀտ–
գուրոււքներ,
գրկաիւտւճաւեսեր,
Համ
բո
յր–
ներ,
որոնք կէս տարա ա՛ն բաժանումի
մր
միջոցի՛ն
ան/լգալապէս
ուռճացած՜ էին
սրտերում։
մէ9։
Անտարբեր
ութիւէւր
Հազ
ուագիւտ է Հոս։
էւղբայրութեան
եւ Հա
րիքոտ մարգ
մր, որ կինր
կորսնցուցած՜
է Հացի՛ներուն
բացակսւյոլթեան,
եւ որ
թ՜էեւ
անոնցմէ
ոչ մէկին
ազգտկսւն, աչ
քերուէւ մէ^ արցունքի
աղօտ
ւիայլով մր
(՛
Բարի եկար» կ ր մաղիժէ ու
իա//ւ/ւ.որներսւն։
Ընտոր էք, աղէ՛կ
էք։
-
է՜հ֊
պիտ
ըլլանք– գի՛
ցաՆնուգ պէս, թագուՀի
ապլանիգ մեզ
մի՛նակ
ձգեց
գնաց...,)։ Ու նորէն
արցունք
՛
ներ, ամենէն
անկեղծներն
ու ամենէն
սբր–
տաբուխներշ,
արբ արցունքի
կաթիլէւերր,
մասեռութեան
վայրե՛նի
ուժն
Է որ ամե. որոնք
մանտլանգ
տարօրի՛նապէս
ցրտա
սարսուռ
ր ա՛ն մր ունի՛ն տարիքոտ
մարգուն
ցամքած՜
այտերուն
վրայ,
ուրկէ
գուն
ու
րեք
յուղմուէւքի
եւ սրտազեղումի
սար
սուռներ
անցած՜ ե՛ն երկար ատենէ ի վեր։
Ուխտաւորներուն
մէ9 տէր սլա սլա մրն
ալ կայ, որուն
ձեռքերուն
նուիրուած՜ ՀաւՐ–
րգուն
բոյրներուէ։
մ՚ԷՀ^ տեսակ
մր
կատաղութիւն,
նէն անարգ
շրթուէւքներն
իրարու կր մօ
աեցէւէ, ու բարի
տրամ
տգրութիւէւներու
11
աս ին ամենէն
ժ լ ատ սրտեր՛ն
իրարու կր
Համ ալծ՜որգէ։
Ա՝ ոռացում
ւՐր կայեղ
ծ՜ուած՜ անձնակսւ1ւու/ժեան,
եւ ե
ռացումր
կարծվես
ու Հեգնոտ
վերագար
ա կա՜սութեան,
էորտմ
օրէն
տււարձ մրն
"՚
յ՚Ւ
ուրախասեր
Է
մ 1Ո1
մո
րեր
գ է պ ի սկզբնական
րն/լերՀաշտակսքնութիւ–
նր, այս կեղծ՜իքի,
եսամոլութեան,
բարո
յական
ստոր՛նացումի
ել
ղղուելիութեան
աշխարհի՛ն
մ՚ԷՀ, որ կ՚եռայ,
կր ծ՜փայ
ու
յորգսւ\ւ
կսւաայ։
—
Վասն զի այգ
արցունք
ներուն։
մէՀ^ գառ՛ն
յուսավրիպումներ
եւ
ւեսակ
մր կիրք ու վայրե՛նութիւն
կայ, որ
այլապէս
պապարն
յատկանշական
ւրբ
ձեռքերր
ա
է։
Խեղճ տէր
ն կր քաշէ
մէկալր կր քաշէ, ու տեսակ մր
մրցում
կայ այգ կրօ՛նքի
Համեստ
ու
գեղջուկ
պաշտօ՛նէի՛ն
իրե՛նց մէչ\ խտացուցած՜ գւ
բերկրառիթ
յուսապոակուռներ
կա՛ն, որո՛նք
ղափարին
ամե՛ն էք, արժա՛նի
պա
շ
Հոգիէ։
կ՚ալեկոծե՛ն։
—
Վասն
զի մամր
ողՀ
առոզ2^ գտած՜ Էիր թ՜ոռնիկ ր, եւ կսսւ
գարձեալ որ վեց ամիս առաշ^
առոզՀ^ոլ–
թ եան
ամեՂւԷ՚ն ապաՀով
վիճակի
մ՚ԷՀ^ թող
ուած՜ սիրելի՛ներ
չեն գուներ
Հիմ՝այ
զիրենք
շլւՀւս պատող ա զգա կաք/ներ ու եւ բարեկամ
ներու
ամբոխին
մ է ^ յ Մ աՀուան
առ^ել
սրտեր ր աւելի
կ՛ուռին, ու աւելի կր զե
ղուն։
Արբեր կա՛ն, իրենց
մ այրիկէն գ ե ռ
Պար բաժնուած՜
տղեկներ,
որւաք
մաՀտեսի
ՀօրաքրոՀ^
ձեռքերր
արցու՛նքով
կ՛օծ՜ե՛ն։
Ո ւր է իրենց
՚
ք՚այրր,
մանաւանգ
այս յոր–
գումի
աշխար Հին
մ՚էշ^
իրե՛նց
առանձնու^
թ՜իւնր կր շեշտուի
ու կր
ստորագծ՜ուի
կարծ՜ես։ Ու լքումի
գազավւարր
մաՀու
յարգանքլլ
նոլիրելու
մասին։
Բ՚ավւօրր, խառ՛ն ու անկանոն,
քաղաք
կր մտ՛նէ, ու գէպ ի եկեղեցին
կ՚ուղղուի,
ուր
մասնաւոր
արարողութիւներ
պիտի
կատարեն։
ֆողոցներբ
կ՛նիկ՛ն/,֊/ ու տղաք–
ներ կր վազվռտեն ու //////////// Հա՛ն՛ն երր
գի
տող՛ներով
լեցուած՜
են։ թա/իօրին
առնելէն
տիրացուէ/երբ,
շապիկ Հագած՜, ու խաչն
ու
նենալով
իրենց աոաՀՊարգ,
շարականներ
Ղ երգեն։
Բայց այո անկանոնութիւնն
իսկ
անկեղծ՜ութեւսն
եւ
բարեյօժարութեան
կնիք մր կր կրէ, որ ալ/գար եւ կբ պակսի
ձեւակերպական
տօներոլն ու սարքուտծ՜
Հանգէսներսւն,
ուր
նախապատրաստուած՜
յայտագիր
մբ կր տրամագրէ
զգացուսնե–
Fonds A.R.A.M